Her yeni gün umuda esirdir

1.2K 64 0
                                    

Merhaba arkadaşlar bu bölümü telefondan yazıyorum hatalarım varsa lütfen mazur görün.

1633 yılı Osmanlı Sarayı

Ayşe olduğu yerden kalktı gözyaşlarını eliyle sildi ."Ben Ayşe'yim öyle kolay pes etmem bu çocuğu kimseye kurban etmeyeceğim " dedi . Kapısını araladı hemen Sümbül ağayı buldu kolundan tutup kenara çekti.

"Konuş bakalım Sümbül ağa kim bu Hatun neyin nesi bakalım ne zaman geldi nereden çıktı konuşsana be adam."dedi en gür sesiyle Sümbül ağa Ayşe yokken olanları birbir anlattı .

Ayşe ağzı açık bir şekilde dinliyordu kadının İsviçre prensesi olduğunu ve Osmanlı'ya sığındığını öğrendi o günden sonra hünkar ile aralarında bir flört geçmiş ve artık haremi olmuştu .

Ayşe onun derdiyle yanarken Murad çoktan onu unutup başka denizlere yelken açmıştı bile. Hemen aklından geçenleri unutup yoluna bakmalıydı öncelikleri farklıydı artık onun bir oğlu vardı ve onu burada bırakıp arkasında gidemezdi.


Bir hafta sonra

Yolculuk  yapalı tam bir hafta olmuş Sultan  Murad sürekli kapısına gelmiş lakin her seferinde geri çevirmişti Ayşe.
Günler işkence gibiydi sevdiği adam tam dibinde ama hiçbir şekilde onunla konuşmak ve yüzünü görmek istemiyordu.


Nasıl sevgiydi bu hani aşıktı Ayşesine başkasına bakamazdı diğerlerinden farklıydı.


Tam düşünürken kapı çalındı ve kalbinin kırılmasına sebep olan o meşhur prenses karşısındaydı ne amaçla buraya gelmiş olabilirdi ki?

"Siz buraya ne sebeple geldiniz prenses" diye gürledi Ayşe. Prenses Ayşe'yi baştan aşağı süzdü. Küçümser bakışlar attı ."Demek Hünkarı aşkından meftun eden Ayşe sensin bende seni güzel bir şey sanmıştım ne yazık hayal kırıklığına uğradım bir de gebeymişsin kaybolup sonra yüklü gelmek ne belli babası Sultan Murad olduğu bizim oralarda bu numarayı hep yapar kadınlar ."

Ayşe elini kaldırdı prensese okkalı bir Tokat indirdi neden yaptığını hiç düşünmedi ama o saray kaideleri ile yetişmiş bir cariye değildi kimseye hesap verme zorundalığı yoktu.

Prenses odadan çıkmış lakin bunun intikamını alacağını çok net belli etmişti akşama kadar ağlayarak geçirmişti Ayşe bir anda odaya askerler girdi Ayşeyi kolundan tutup sürüklediler nereye götürüyorsunuz dese de duymadılar karanlık yoldan geçtikten sonra anlamıştı onu zindana atıyorlardı.

2 gün sonra

Ayşe bu zindan da iki koca gün geçirmişti kimse ona neden oradan olduğunu anlatmamıştı.Oda artık sormaktan bıkmıştı.

Sonunda Sultan Murad gözükmüş karşısına gelerek ellerini arkaya atıp tam gözlerinin içine bakıyordu "Bana çocuğunun babası kim söyleyeceksin!"

Ayşe iki gündür hem açlığın yorgunluğun verdiği halsizlikle yere doğru yığıldı bu aslında onun Allah'tan isteğine bir cevaptı.

Bölüm sonu

Görev:Osmanlı(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin