A/N:This will be all Lian's POV.
Lian Rheinard Timberlake P.O.V.
Matapos kong ihatid si Mika sa bahay ni kuya ay nagsimula na akong magmaneho pauwi.Naalala ko ang sinabi sa akin ni Mika kanina na kaibigan lang talaga ang tingin niya sa akin.Ang sakit isipin na kaibigan lang ang tingin ng mahal mo sayo, at may nobyo ito, and what's worse is ay kapatid ko pa!
Hindi ko namamalayan na tumulo na pala ang mga luha ko!Ang sakit!Bakit hindi magiging akin siya?
Bigla ko naalala ko kung paano kami nagkakakilala ni Mika.
Flashback~~~
"Mom, what are we doing here?"tanong ko kay mama.Nandito kami ngayon sa sementeryo na naka-suot ng itim at naka-tingin sa mga tao.
"Kaibigan ko ang dalawang namatay."sabi ni mama na pasimple pinahid ang kanyang luha.Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, pero ramdam ko ang lungkot ni mama sa pagkamatay nang kanyang dalawang kaibigan.
Pagkatapos nang funeral ay lumapit na kami sa libingan.Nakita ko ang isang babae na umiiyak parin at pinapatahan ng isang lalaki.
"Michael?Mika?"sabi ni mama.
"T-tita?Tito?"hindi makapaniwalang tanong ng lalaki na naka-tingin kay mama at papa.
"S-sino sila, Michael?"tanong ng babae sa kanyang kapatid.'Bakit niya tinatanong?Kilala ng lalaki si mama at papa, pero hindi ito kilala ng babae?'
"H-hindi mo kami naalala?"gulat na tanong ni mama at papa.
"May amnesia si ate."lungkot na sabi ng lalaki na mas lalong napalungkot kay mama at papa.
"Pwede ba tayong mag-usap, Michael?"tanong ni mama at tumingin sa akin."Bantayin mo muna si Mika, Lian."Tumango nalang ako sa sinabi niya.Pagkatapos nilang umalis ay umupo ako sa kaliwa ng babae.
"Why are you crying?"tanong ko.'Baliw ka Lian!Syempre dahil namatay ang kanyang magulang!B*b*!'
"Namatay sila nang dahil sa akin."sagot niya at tinuro ang kanyang sarili."Kung hindi sila umuwi para sa birthday ko, edi sana hindi ito nangyari."
"That.'s b*llsh*t!"napamura ako sa sinabi niya kaya natigilan siya."I mean it is clearly not your fault."sincere kong sabi.
"A-alam ko, pero hindi ko lang mapigilan ma-guilty sa nangyari."sabi niya at pinahid ang kanyang luha.
"Here."sabi ko at binigay sa kanya ang panyo ko.
"S-salamat."sabi niya at pinahid sa kanyang luha.
"Your welcome. Mind if I know your name?"tanong ko sa kanya.
"Mika.Mika Ella Fuentebella."sagot ng babae."Ikaw?"
"Lian.Lian Rheinard Timberlake."ngiti kong sagot kaya napangiti din si Mika.
End of Flashback~~~
Kinuha ko iyong panyo na binigay niya sa akin kanina at nakita ang initial ko doon.Napangiti ako nang maalala na hindi niya pala nasauli sa akin ang panyo. 5 years, pero hindi niya nauwi sa akin.
Kumunot iyong noo ko ng maalala ang pinag-aaway namin ni Michael kahapon!
Flashback~~~
"Lian!"Napatingin ako kay Michael na mabilis na pumunta sa akin at sinuntok ako!Mabilis din siya hinawakan ni Kurt, isa sa aming kaibigan.
"What's your problem?"inis kong tanong habang hinawakan ang mukha ko na sinuntok niya!
"Ikaw!Ikaw ang problema ko!"galit niyang sabi na nagpakunot sa noo ko.
"Me?What did I do?"taka kong tanong.
"Tinulak mo ang kapatid ko, g*g*!"galit niyang sabi.
"Wala akong ginawa kay Mika!"
"Sinong niloko mo?!Sarili mo?!"galit niyang sabi."Sige, dahil hindi mo naalala, ikwento ko nalang sayo!Nang dahil sa kalasingan mo ay tinulak mo ang kapatid ko nang makita mo ito sa bahay niyo!"
"What?!"hindi makapaniwala kong sabi.Napatigil ako ng biglang sumakit iyong ulo ko at naalala ko ang ginawa ko kay Mika!
'Anong nangyari sayo Lian?'alalang tanong ni Mika.
"Diba wala ka nang paki-alam sa akin, dahil nandyan si kuya?!Alis diyan!"sabi ko at mabilis siyang tinulak at umakyat sa itaas.
"W-what have I done?"hindi makapaniwala kong sabi.
"Oh!Naalala mo na?"tanong ni Michael."Simula ngayon, hindi mo na lalapitan ang kapatid ko!"Aalis na sana siya ng hinawakan ko ito.
"P-please, Michael. Huwag mo itong gawin."pakiusap ko sa kanya.
"Noong una, boto kita para sa kapatid ko, pero ngayon si kuya Liam na ang boto ko para kay ate.Because I realize na hindi ka deserving para sa kapatid ko."sabi ni Michael na napatigil sa akin.
End of Flashback~~~
"Arghhhh!"inis kong sabi at mas binilisan ang pag-maneho at hindi ko namalayan na muntik akong makabangga ng tao kaya mabilis ko tinigil ang kotse.
Binuksan ko ang pinto at mabilis na pinuntahan ang tao na muntik kong mabangga!
"Aray ko!"boses iyon ng isang babae!
"Are you okay, Miss?"tanong ko sa babae.Pagtingin ko sa babae ay mabilis ko ito nakilalala.Si Karol Vonchsweetz, assistant ni Mika!
"S-sir Lian?"gulat nitong tanong.
"Are you okay?"alala kong tanong.
"Oo, sir.Okay lang ako."sabi niya at mabilis na tumayo at kinuha lahat ng gamit na nahulog niya.Tinulungan ko siya upang mas mabilisan.
"I'll drive you home."sabi ko sa kanya.
"H-huwag na po, sir!"gulat niyang sabi.
"No, I should give you ride, its already dark."sabi ko at kinuha ang gamit niya at nilagay sa sasakyan."Come on!"sabi ko ng makitang hindi parin ito pumasok sa kotse.
"Nakakahiya, sir."mahina niyang sabi.Kinuha ko iyong kamay niya at inalalayan siyang makapasok sa kotse.Pagkatapos ko siyang maipasok sa kotse ko ay sinira ko ang pinto at pumunta sa driver seat at pumasok sa loob.
"Saan ka nakatira?"tanong ko sa kanya.Sinabi niya sa akin kung saan ang kanyang bahay at sinunod ko iyon.Pagdating ko sa bahay niya ay tinulugan siyang bitbitin ang gamit niya.
Kumatok siya sa pinto at nagulat ako sa babae na bumukas nito.
"Cheryl?"
"S-sir Lian?Ahh, salamat pala sa paghatid sa kapatid ko."sabi ni Cheryl, ang babae na nagbabantay sa aso ng kuya kung wala siya.
"Magkapatid pala kayo?"tanong ko kay Karol.
"Opo, magkapatid po kami."sabi ni Karol at pumasok sa loob."Salamat sa paghatid."ngiti niyang sabi na napangiti sa akin.
"You're welcome."Pagkatapos niyang sinira ang gate ay pumunta na ako sa kotse at nagsimulang magmaneho pauwi.
BINABASA MO ANG
No One Like You
RomansaMika Ella Fuentebella had already planned on resigning from L&T company, because she wanted to enjoy her life that she missed out on those years, because of growing up too quickly and handling one of the biggest companies all over the world. She alm...
