Subway of Cyberspace (a love beyond internet) ✓

24

Chapter 24

THE DAY after that, kuya Tyler taught me how to drive. Nagsimula kami sa pinaka basic which is the introduction sa mga parts. After making some self-invented word to memorize it faster, he start to make me learn to drive. Sa village lang kami paikot-ikot. Bukas daw, tuturuan n'ya ako magpark. Right now, he drive to the nearest drive through at kakain kami sa bahay. He ordered a lot for my bros and Taramia too. My parents are not home. Nasa clinic si papa at nasa hospital si mama.

"May pupuntanan ka ngayon?" Tanong ni Kuya sa akin.

"Meron. Why?" Tanong ko saka kumagat aa burger.

"Hatid na kita. May pupuntanan din ako." Sabi n'ya saka kumagat din sa burger n'ya.

Bigla akong nakaramdam ng pagkataranta. "Baka magkaiba tayo ng direksyon." Pagdadahilan ko na din.

"'Di ah. You take train pass that passes katipunan. Same kaya." Sabi n'ya.

Oh shoot! Kasama ko pala s'ya mag-avail ng pass no'n! Shit! What should I do? Malalaman n'ya na bahay ng lalaki ang pinupuntahan ko at malaking tustahan sa bahay ang mangyayari.

"Don't worry, I'll be with her."

Napatingin ako kay Taramia na pinapakyaw ang burger stake ni kuya Joshua. Si kuya Joshua tuloy ay kinuha ang burger n'ya ng nakasimangot. Taramia smiled at me. She seems understand the code. Thank you.

"Ok then, basta ingat sa daan." Bilin ni Kuya saka naligo na. Kami inubos ang pagkain. Sinadya kong kumain ng mabagal para mauna si Kuya Tyler umalis. Pagkaalis ng kotse ni Kuya, tumayo ako para magasikaso. Taramia who's also done changing clothes, waited for me on one of the stares. May ka chat s'ya. When she heard my footsteps, she looked at me.

"Don't inform Clark I'll be coming, it might surprise him." Sabi n'ya. Tumango ako.

Taramia handle the road. Hindi na ako nagcommute at I guided her about directions. Pagdating namin kila Solitaire, nagulat s'ya nung makita si Taramia. They fist bomb at mabilis na tinawag si Clark when we enter their premises.

"Clark! Look who's here!" Sigaw ni Solitaire habang papunta kami sa garahe nila.

Clark who's facing the drums look at us and the look on his face is priceless. Napatakbo pa s'ya para yakapin si Taramia.

"The great sensei has come. It's an honor." Walang humpay na sabi ni Clark pagkatapos yakapain si Taramia. Para s'yang siraulo na pinupunasan ang mga snare drums.

Napatawa naman si Taramia. "Parang others naman ito si Clark."

"No way! Halimaw ka sa school!" Clark insisted as if he's losing his mind. "Jamming tayo."

"Ok, calm down. I'm just here to drop her. I'll have some important people to catch up." Sabi n'ya.

Napasimangot si Clark. "Awwe. Sayang."

"Next time." Sagot ni Taramia.

Taramia look at me. "Anong oras ang tapos mo dito?"

"4pm." Sagot ko.

"I'll be here at 3:30." Sabi n'ya saka naglakad papalayo habang nagbaba-bye.

Pagkaalis n'ya parang nabubudburan pa rin ng fairy dust sa mukha. Kung hindi pa s'ya akayin ni Solitaire, hindi kami makakapagsimula.

Pinaulit n'ya sa akin yung tinutugtog ko kahapon. Dahil sa prinaktis ko na ito sa bahay with Taramia, I got so much confidence na tugtugin ito perfectly. Clark also amaze on me. Nagkaroon pa kami ng maraming lessons. Tinuruan n'ya pa ako ng tricks. Madaming lessons. Nung break time naman, we had a little chats, the three of us.