Saat bir hayli ilerlemisti. Büyükanne Esha' ya getirdigi hediyeleri veriyor,Devika'yi tamamen görmezden geliyordu. Esha icin birkac özel sari ve ona uygun bilezikler almis,Esha'nin koluna takip nasil durduklarina bakiyor ve kolunu sallayip biziklerin cikardigi şıkırtıyı tum odaya yayilmasina neden oluyordu.
Devika aldiris etmiyordu.Cünkü buna kücükken alismisti. O zamanlarda Esha' ya güzel bebekler ve bilezikler alip, Devika'yi görmezden gelirdi.
O sira iceriye Rani girdi.
"Hansaben Hanim size yiyecek birseyler hazirladim. Yoldan geldiniz ac olmalisiniz."
Hansaben gozlerini devirip Rani'nin soylediklerine aldiris etmiyormus gibi kafasini Esha' ya cevirip "
Yemekte bana eslik edecek misin?" dedi.
"Sey.. Büyükanne aslinda ben tokum saatte gec bu saatten sonra yemesem daha iyi"
Hansaben gulumsedi.
"Ooo.. Kendine bakiyorsun ha? Tabi guzel kizim formunu korumani anlarim daha gencsin evlenmeden once kendine dikkat ediyorsun"
"Buyukanne lutfen evlilik deme su an aklimda oyle bir dusunce yok. Devika beni kurtarmasaydi kuzu gibi sessiz kalip buna goz yumacaktim"
"Sss.. Evlilik kotu birseymis gibi konusma sana en iyi ailelerden birini secip en guzelini bulacagim"
Hansaben sinif farkina onem verirdi. Halbuki Mohan orta duzeyde para kazanan bir adamdi.
"Buyukanne lutfen yemegini ye bunlari sonra konusuruz."
Yemekten sonra uyuma vakti gelmisti. Buyukanne yine huzursuzluk yaratip kanepede yatamayacagini kizlarin odasinda uyumak istedigini soylemisti. Ev iki oda bir salondan ibaretti. Biri Rani ve Moha'nin odasi digeri kizlarin ve salonda ortak alandi.
"Tamam buyukanne benim yatagimda uyuyabilirsin ben kanepede uyurum"
Hansaben, Devika'dan bu cumleyi bekliyordu ve bekleyisi uzun surmemisti. Yuzundeki sinsi ifadeyle hafifce tebesum etti. Ve hic birsey soylemeden odaya girip Devika'nin yastigini bir koseye birakip dolaptan aldigi yastigi yataga koydu. Kendide yataga bir guzel yerlestikten sonra yuzundeki sinsi ifadeyle gozlerini kapatti.Gozlerini kapatmasi ne uyuyacagi anlamina geliyor ne de aklindan gecen dusuncelere engel oluyordu.
Aklinda Esha'ya en iyi ailelerden damat adayi secip bulma fikri vardi sabah ilk is arastirmalara baslamaliydi. Kisa bir zaman icin kalmaya gelmisti ve gitmeden bu isi halletmeliydi.
Devika yastigini alip kanepeye guzelce hazirlamis oldugu yataginin uzerine koydu.
Mohan salona yavas adimlarla girip Devika' yi kolundan tutup oturttu.
"Kizim uzulme Buyukannen hep boyle bilirsin."
Mohan'in icten sozlerine Devika karsilik verdi.
"Hayir baba ben uzulmuyorum."
Yalandanda olsa gulumsedi Devika. Cunku uzuluyordu 22 yildir bu nefretin devam etmesi canini yakiyordu.
"Seni cok seviyorum guzel kizim simdi uyu bakalim"
Babasi köşeli ve calismaktan sertlesmis elleriyle Devika'nin yuzunu elleri arasina alip,alnina opucuk kondurup salondan cikti.
Devika biraz once olanlari dusunuyordu. Buyukannesinin nefretinin daha ne kadar surecegini merak ediyordu. Belkide omrunun sonuna kadar sevmeyecekti Devika'yi.
Esha ise Devika'nin boyle bir plani hazirlamayip evlenseydi neler olacagini aklina getiriyor ve dusundukce tuyleri urperiyor kani cekiliyordu. Bu kadar korkmasina ragmen neden bunu kabul ettigini hala anlamis degildi. Tamam babasi mutlu olacakti ama kendi omru boyunca aski tadamadan evlenmis oldugu icin mutsuz yasayacakti.
