Her şeyin bu kadar hızlı olduğuna anlam veremiyordu.Ne zaman evlenmişti?Ne zaman bu evcilik oyununa inanmıştı?Ne ara kendini, Arnav'a bırakacak kadar güçsüz bir kıvama gelmişti?Ona bu kadar kolay teslim mi olacaktı yani?Gözleri uyku için kapanmıştı ama tüm bu sorular beynini esir almıştı. Başı çatlıyordu.Ve şu an baş ağrısına neden olan kişi tam yanında uzanmış yatıyordu.İşe bile doğru düzgün gitmiyordu.Oyun muydu bunlar evet belkide öyleydi.İntikam almak isteyen adam, şimdi Eros tarafından oklanmıştı adeta...Hatta belki daha da abartıp mecnun da olabilirdi.Ah bu adamın yapamayacağı şey yoktu ama Devika'da Arnav'ı fazlasıyla düşünmeye başlamıştı.Eros oklarını fırlatmış ve bu iki şaşkın aşkla mı dolup taşmıştı?İçlerinde bastırılmış duygular yavaş yavaş eros sayesinde ortaya mı cıkmıştı.Ah hayır belkide bu bildiğimiz ateşle barutun yan yana duramayacağı gerçeğiydi.Hatta bal gibide böyleydi işte...
Ne Arnav sevilmeyecek bir adamdı ne de Devika işgüzar bir kadındı.Arnav ne çevresinde ne ailesinde bulamadığı o huzuru bulmuştu bu kızda...Devika'ya daha fazlasını vermek istiyordu.Onunla çok mutlu olup sadece ona ait olmasını istiyordu.Evet ilk tanışmaları normal olmamıştı ama işin büyüsüde bu değil miydi?Bu kız paraya önem veren biri olmadığını anlamak güç değildi.Kendisi her ne kadar bunu evlendikten sonra anlasada,onun için yaptıkları,düşünceleri güzelliği,utangaçlığı herşeyiyle sanki bulunması güç olan hint kumaşıydı adeta...
Uyurken karısına bakmak sanırım dünyanın en güzel şeyiydi.Çünkü konuşmuyordu bunu düşünürken gülümsedi.Devika'ya has birseydi bu çok konusmak... yararlı yararsız herseyde bir fikri vardı.Onu farklı kılanda buydu..Boş konuşsa bile buna katlanabilirdi elbette.Şu an bakışlarını yönelttiği dudaklarını öpüp onu susturabilirdi. Ya da ona yaklaşarak..Çünkü Devika utangaçtı ve onu bu yolla pekala susturabilirdi.
Bir an telefonu çaldı.Devika uyanmasın diye odadan çıktı.Telefon görüşmesinden sonra kulağına Hansaben ve Esha'nın konuşması takıldı.Zengin bir eş diyordu o arada Himesh'in adını da duymuştu. "Arnav'dan daha zengin olmalı Esha!Sen Devika'dan daha önde olmalısın.Aşk geçici mantığını kullan.Güzelliğini neden zengin bir adama sunmayasın.O da karşılığında sana tüm servetini sunacak." Arnav şaşkındı.Bu kadın torunları arasında ayrımcılık mı yapıyordu?Bildiği kadarıyla arada bir üveylik yoktu.İyi ama bu kadın ne yapıyordu böyle?Çok tuhaf davranıyordu.Sabah da annesinin odasına girmeye çalısırken yakalamıştı.Bu kadın can sıkmaya başlayacaktı ve bir an önce amacını öğrenmeliydi.
Devika oda da yalnız kalmasıyla ayaklandı.Birşeyler yapmalıydı bu adamın aşk oyununa gelmemeliydi.Seni keşfedilememiş oyuncu budalası seni!diye mırıldanırken odadan çıktı.Büyükanne ve ablasının yanına gidecekti.İçinden Arnav'la karşılaşmamak için dualar ederken.Evin yardımcılarından birine Arnavın nerede olduğu sordu.Evden çıkalı beş dakika oldu cevabıyla rahatlamıştı.
Esha salonda yalnızdı elinde telefon birşeyler yapıyordu.İçeriye Devika'nın girmesiyle irkilip gülümsedi. "Büyükanne nerelerde" "Ah biliyorsun sabah çok erken uyanır sanırım bugün dinlenmek isteyip odaya çekildi.Sen nasıl oldun sabah çok kötü görünüyordun." Devika saçlarını iteleyip,"Biraz dinlenmek iyi geldi.Sen neler yapıyorsun bakalım?"Bunu söylerken sırıtıyordu ve Esha bu sırıtışı tabiki de anlamıştı. "Aynı..Ben uzaktan resimlerine bakıyorum.O kızlarla boy boy resim koyuyor.Şuna baksana" Devika telefona yaklaşıp resme baktı."Biliyor musun kız londrada eğitim almış.Babası elmas ticareti yapıyormuş.İyi eğitimli soylu bir kız anlayacağın." Devika omzunu silkti.""Ee ne yapalım yani?Sende Sri Lanka'da okudun sende eğitimlisin babamız emekli olup hala çalışmaya devam ediyor.Hem biliyor musun bu kızı geçen katıldığım davette görmüştüm.Belki ailesi iyi olabilir ama herkese işve cilve yapan biriyle ne kadar devam edebilir ki?" Devika bunları söylerken Esha'da umutsuzca dinliyordu.""Öyle mi dersin ama ben pek umutlu değilim beni hala arkadaş olarak görüyor.Oysa sen evlendiğin zaman birşeyler olacak gibiydi ama o zaman da benim hiç birşeye inancım gücüm yoktu Devika...Bu adam hemen ufacık bir sorunumda başkasıyla olacaksa eğer ben bu aşktan vazgeçmeliyim.Ama nedense yapamıyorum.Hastalıklı gibiyim değil mi?Çok utanıyorum." Esha başını yere eğmiş ellerini yanaklarına götürmüş küçük bir çocuğu andırıyordu.Çaresizdi ve uzun zamandır bu adamı dilinden düşürmüyordu.Aşktı bu...
