Arkadaşlar Allah kahretsin ki mugen trenindeki olaylar aynen yaşanıyor. Kyojiro'nun filmdeki son kısımdaki konuşma yerindeyiz.
Kyojiro :
Artık nefes almakta bile zorlanır durumdayım çünkü karnımdaki koca delik vücuduma inanılmaz bir acı veriyordu. Tanjiro çığlıklar içinde ağlıyordu ve ben onu teselli etmek zorundaydım. Bu gençler şuan ki durumum yüzünden vicdan azabı çekiyorlar çünkü onların savaşa katılmamasını emrettim.
(Kyojiro) - lütfen böyle ağlama,tanjiro! Buraya gel, seninle son bir kez muhabbet edelim.
Tanjirou yanıma geldi, karşıma oturup benim söze başlamamı bekledi. Konuşurken olabildiğince kesintisiz konuşmaya çalışmalı ve üzülmemelerini sağlamalıydım. Olabildiğince güçlü durmalı ve ne kadar canım yanarsa yansın teşvik edici olmalıydım.
(Kyojiro) - tanjiro, evime uğramlısın. Orada bir kitap var, ben hiç açıp okumadım ama babanın yaptığı güneş dansıyla ilgili bir şeyler... bulabilirsin belki.
Konuşma esnasında nefesim kesildi, bunun üstüne tanjiro ;
(tanjiro) - re-rengoku-san, bu kadar yeter lütfen konuşmayın. Nefes tekniğinizle kanamanızı durduramaz mısınız?
(Kyojiro) - hayır... yakında öleceğim.
Tanjiro hala ağlamasını durduramıyordu. Sadece şaşkınlık içerisindeydi. Öleceğime inanmıyordu.
(Kyojiro) - tanjiro senden bir şey isteyeceğim, kardeşim senjiro'ya bir mesaj götürmeni istiyorum. Ne olursa olsun doğru bildiği yolda ilerlesin, abisi yanında olsun ya da olmasın onu hep destekleyeceğim. Babamda söyle sağlığına dikkat etsin. Birde giyuu'ya kalbimi yakmayı öğrettiği için teşekkür ettiğimi ve hiçbir şeyin son ana kadar farkına varamadığım için özür dilediğimi söyle. Sana gelince tanjiro, kardeşin ve sana inanıyorum. Kardeşini trendeyken insanları korurumak için canını ortaya koyduğunu gördüm. Kim ne derse desin, senin kardeşin bir iblis avcısı. Tanjiro, İnosuke ve Zenitsu. Sizler ileride çok güçlü birer hashira olacaksınız ve sizde insanları korumak için kalbinizi yakacaksınız. Ölümüm içinde endişelenmeyin, eğer bir hashiraysanız sizden küçük ve masum insanları korumak için canınızı ortaya koymanız gayet normal. Benim yerimde hangi hashira olsaydı aynı şeyi yapardı. Kalbinizin yakın, size inanıyorum.
Bu sözlerim onlara söyleyeceğim son sözlerdi. Umarım onlara umut ve güven vermişimdir. Hepsine yürekten inanıyorum. Ama tanjiro hala ağlıyordu. Umarım benden sonra çabuk toparlanır ve görevlerini layığıyla yaparlar.
Gözlerim kararıyor ve yavaş yavaş vücudumdaki yaralıların acısını hissetmemeye başlıyorum. Vücuduma sert bir üşüme hissi giriyor.
Galiba halsülasyon görüyorum çünkü annem karşımda ban bakıyordu. Hayır bu halisülasyon değil, zamanım doldu ve annem beni yanına alacak.
Anne! her şeyi düzgün yapabildim mi? Seni yukarıda beni izlerken gururlandırabildim mi?
Annem ban gülümsedi, onu gururlandırdığımı söyledi.
... Göz kapaklarım ağırlaşıyor. Soğuk, çok soğuk hemde...Üşüyorum.Anne, tıpkı o eski günlerdeki gibi kolarınla beni sarıp ısıtır mısın?
Artık göz kapaklarıma karşı koyamayıp gözlerimi kapattım. Birden o üşüme hissi yokuldu ve kendimi sıcacık, huzurlu ve tekrar dinç hissettim. Gözlerimi tekrar açtığımda annemin kucağındaydım.
AAAAAĞĞĞĞ RENGOKU-SAN SENİ NİYE ÖLDÜRÜLDÜLER? SEN NEDEN YAŞAMADIN YAAAAAA!
YA BEN NEDEN AŞIĞIM BU KARAKTERE? ÖLDÜRECEK BAŞKA KİMSE YOKMUYDU ANİMEDE? BUNA NİYE KIYDINIZ?bölüm kısa olduğu için çok özür dilerim. Ancak bu bölüme tek bir bölüm ayırmak istedim.
Kendi düşüncelerini ve cümlelerimi ekledim farkettiyseniz ama bazı cümleleri de aynen değiştirmeden animeden aldım.
Neyse ben şuan ağlamakla meşgul olacağım 😣😓😢🥺
Düşüncelerinizi belirtirseniz ve oylarsanız sevinirim.
1 hafta boyunca bölüm yazamayabilirim, üzgünüm. Zaten önceki bölümde sebebini açıkladım tekrar yazmayacağım çünkü çok üşeniyorum. 😅
Yazım yanlışı olduysa kusura bakmayın.
Okuduğunuz için tenkyuverymucuk 🌸💋💘💖🔥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Demons slayer 🦋 Pul kanatlım 🦋 Giyuu X Shinobu (DÜZENLENİYOR)
FanfictionTıpkı bir kelebek gibiydin. Güzel, narin ama bir o kadar tedirgin. Sanki ufacık bir hareketimle benden uçup gidecekmişsin, sanki aramızda olan o mesafeyi daha da açacakmışsın gibi hissediyorum. Halbuki ben zararsız bir çiçeğim. Benim nektarım sanki...