Shinobu :
Birkaç gündür hiçbir görev çağrısı gelmedi. Bende bu süreçte kelebek konağın da oyalandım, ama belli ki bir tek bana değil Tomioka-san ve rengoku-san'da görev çağrısı gelmiyordu. rengoku-san ve Tomioka-san'da sürekli başbaşa birşeyler konuşuyorlardı.
Rengoku-san'a açılmayı bu boş günlerde çok denedim ama bir şekilde hep birşeyler araya girdi. Sanki evren, benim rengoku-san'a açılmamı istemiyormuş gibi geçmişti bu günler.
Tomioka-san'a gelecek olursak aldığım karardan sonra köşebucak ondan kaçıyorum. Eğer karşılaşırsak o beni görmeden yolumu değiştiriyordum,görürse de uzaktan selam verip o ortamdan uzaklaşıyordum, konuşursak hemen muhabbet derinleşmeden bir şeyi bahane edip kaçıyorum.
Tomioka-san'a aşık değilim , ama onunla ne zaman biraz konuşsam tuhaf hissediyorum .
Yine bir günüm boş geçiyordu. Koridorda öylece yürürken tomioka sana karşılaştım. Yine gülümsememi takındım. Selam verip yanından geçip gitmeyi planlıyordum. selamımı verdim yanından geçip gidecektim ki Tomioka-san kolumu tuttu.
(giyuu) - shinobu sen benden kaçıyor musun?
Şuanda duymak istediğim en son soru buydu.
(shinobu) - kim? Ben mi? Hah, Tomioka-san ben sadece bu aralar meşgulüm, öyle hissettirdiysem çok üzgünüm.
Tomioka-san beni baştan aşağı süzdü. Kolumu tutan eli çok yumuşaktı, sanki avucunda serçe tutarmış gibiydi. Sonra boynuma bir süre baktı.
(giyuu) - sana hediye ettiğim kolyeyi takmacak mısın?
Aaaaaaa ben onu tamamen unuttum , ama istemsiz Elim o kolyeyi gidiyordu ve saçma sapan duygular içerisine sürükleniyordum. Çıkarmak zorundaydım. Ne diyeceğim? Bir yalan uydurmak zorundayım.
(shinobu) - kolye? Haaa şey... Eee zi-zinciri koptu... Evet! zinciri koptu, tamir etmeye de fırsatım olmadı.
(giyuu) -... Sevmedin mi kolyeyi?
(shinobu) - ha-hayır! Çok sevdim ama dedim ya zinciri koptu.
Tomioka-san'ın bozulmuş gibi gözüküyordu. Bende onun kalbi kırılmasın diye hemen mevzuyu toparlamaya çalıştım.
(shinobu) - söz, bugün tamir edip size göstereceğim.
(giyuu) - beğenmediysen söyle, alınmam. Zevkim bu konularda iyi olmayabilir. Sonuçta daha önce yaptığım bir şey değil.
Zevkin iyi olmayabilir mi? Kolyeyi düşününce buna pek inanasım gelmiyor. Cidden kolye çok hoşuma gitti ama takmak istemiyorum.
(shinobu) - lütfen böyle yapmayın, çok sevdim. Zinciri koptu sadece.
Tomioka-san kolumu bıraktı, bu sözlerime rağmen yüzündeki ifade düzelmemişti. Sonra gözlerini kaçırarak;
(giyuu) - boş versene, bana kendini kanıtlamak zorunda değilsin. Eğer sana böyle hissettirdiysem üzgünüm.
Tomioka-san arkasını dönüp gitti. Al işte! Tomioka-san kırıldı. Hiç yalan söylemeyi beceremiyorum. Keşke kolyeyi taksaysım. Bu çok bir şey değildi ki, sadece doğum günü hediyesiydi. kolyeye saçma sapan anlamalar yükleyen benim.
Neden kafamın içi allak bullak oldu ki? Rengoku-san'a açılmadığı için mi acaba?
Kolyeyi takacağım, sonuçta saçam sapan şeyler düşünen bendim. Bu yüzden çıkarttmıştım o kolyeyi.
Ama şimdi gidip kolyeyi takmam, eğer takarsan yalanım ortaya çıkar. Bir süre bekleyeyim sonra kolyeyi takar ve Tomioka-san'ın yanına gider gönlünü alırım. TABİKİ SAÇMA SAPAN HİSSETEMDEN, SAÇMA SAPAN ANLAMLAR YÜKLEMEDEN!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Demons slayer 🦋 Pul kanatlım 🦋 Giyuu X Shinobu (DÜZENLENİYOR)
Fiksi PenggemarTıpkı bir kelebek gibiydin. Güzel, narin ama bir o kadar tedirgin. Sanki ufacık bir hareketimle benden uçup gidecekmişsin, sanki aramızda olan o mesafeyi daha da açacakmışsın gibi hissediyorum. Halbuki ben zararsız bir çiçeğim. Benim nektarım sanki...
