Demons slayer 🦋 Pul kanatlım 🦋 Giyuu X Shinobu (DÜZENLENİYOR)

🦋Karmaşık Duygular

Shinobu :

Gözlerimi alan güneş ışığından rahatsız oldum ve gözlerimi araladım. Başım ağrıyor ve gözlerim yanıyordu. Sanrım saat baya bir ilerşemişti çünkü pencereden gördüğüm kadarıyla güneş batıyordu. Uyumadan önce ne olduğunu düşününce tekrar gözlerim sulamaya başladı, kendime engel oldum ve elimle gözlerimin yaşını sildim. "Rengoku-san beni kabul etmesenizde... Buna katlanmak çok zor "

Bir saniye... Ben Tomioka-san'ın kucağındamı uyuya kaldım? Gerçi en son hatırladığım ona sıkıca sarıldığımdı.

Tomika-san'da uyuyordu. Onu uyandırmadan kalkayım derken kalkamadan Tomioka-san'ın gözünden bir damla gözyaşı yanağına doğru süzüldü.

Tomioka-san uykusunda ağlıyordu. Gözüme çok savunmasız ve desteğe ihtiyaç gözüktü. Kim bilir ne görüyordu rüyasında. Onu bu şekilde bırakmamaya içim el vermedi ve onu uyandırmaya karar verdim.

Yavaşça elimi Tomioka-san'ın yanağına götürdüm ve gözyaşını sildim sonra elimi kaldırmadan yanağını okşayarak, kısık bir sesle ona seslendim.

(shinobu) - Tomioka-san!... Tomioka-san!

Tomioka-san'ın yanağında tuttuğum elim ıslandı. Yanağına birkaç damla daha gözyaşı süzülmüştü. Kaşlarını hafifçe çatmiş, sanki vücudunda bir yara varmış hissi vardı yüzünde. Açıkça rüyasında acı çekiyordu. Uyanmıyordu, sesimi biraz daha yükselttim ama hala fısıltı sayılırdı.

(shinobu) - Tomioka-san! Uyanın lütfen.

Uykusu gerçekten ağır anlaşılan. Bu sefer diğer elimi omuzuna götürdüm. Hafifçe onu omuzundan sarstım ve seslendim.

(shinobu) - Tomioka-san!

Tomioka-san bu seferki çağrışımda irkilerek uyandı. Gözlerini bana doğrulttu birkaç saniye bekledi ve olanların bir rüya olduğunu irdeledikten sonra rahatlamışçasına derin bir nefes alıp verdi.

Bu olduktan sonra hala Tomioka-san'ın kucağında kalkmamış olduğumu farkettim. Birde yetmiyormuş gibi elim hala onun yanağındaydı. Elimi yavaşça yanağından çektim ve kucağından kalkıp karşısına oturdum. Yine yanaklarım yanıyordu.

(shinobu) - i-iyi misiniz Tomioka-san?

(giyuu) - evet evet, bir şeyim yok.

yüzüme bakmıyordu ve eliyle gözlerini yumuştutuyordu, göz pınarlarına masaj yapıyor gibiydi. Elinin ıslandığını farketmiş olmalı ki elini gözlerini yumuşturmaktan aldı ve eline baktı.

(shinobu) - rüyanızda ne gördünüz? Ağlıyordunuz ve bende öyle olunca sizi uyandırayım dedim.

(giyuu) - teşekkür ederim, boş ver ya önemli bir şey değil. Saçma sapan bir rüyaydı sadece.

Tomioka-san eliyle ıslak olan yanaklarını sildi. Birkaç dakika bir sessizlik oldu.

(giyuu) - sen iyi misin?

Ağladığımı gördükten sonra bunu sorması normal tabi.

(shinobu) - iyiyim teşekkür ederim...yanımda olduğunuz için.

(giyuu) -... ben her zaman burada olacağım.

(shinobu) - biliyorum... Teşekkür ederim.

Tomioka-san bağdaş kurmuş bir şekilde oturuyordu ellerini önünde birleşirdi ve parmaklarınıyla oynuyordu, Aynı zamanda ellerine bakıyordu. Yüzünde de düşünceli bir ifade vardı.

(shinobu) - Rengoku-san'ın ölümü hepimizi etkiledi ama sizi daha çok yaralanmıştır, Rengoku-san ile uzui-san'dan sonra çok yakındınız.

(giyuu) - (başını yere eymiş bir şekilde, onaylamak amaçlı sallayarak, dingin bir ses tonuyla ) evet... Bir nevi seninle aynı duyguları paylaşıyoruz...bende değer verdiğim kişileri kaybediyorum(shinobu'nun yüzüne bakar) ... Ama elimizden birşey gelmez, Ölüm bizim ve sevdiklerimiz için acı bir gerçek. (kafasını tekrar yere eğer)