Selâmün aleyküm...
Kurban Bayramımız mübarek olsuuuun.
Yeni bölümle karşınızdayım.
Bu bölümü çok yakında düğünleri olan NURSENA ablama ve CÜNEYT abime ithaf ediyorum. Rabbim muhabbetinizi arttırsın inşallah❤❤❤ (kitaba o kadar uzun süredir bölüm atmamışım ki, ithaf ettiğim kuzenimin şu an dünyalar tatlısı bir kızı var sdkslk /galp/)
Haydi bölüme geçelim.
Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum...
Umarım beğenirsiniz...
==========
Gözüme gelen ışık ile ellerimi refleksle gözlerimin önünde tuttum. Stor perde çekilmemişti. Doğruldum ve dün gecenin gözümün önüne gelmesini bekledim. Doğru ya! Dün eve gelir gelmez annem ile babama yorgun olduğumu söyleyip direkt yatmıştım. Gece olduğu içinde perdeyi çekmemiştim. Hem saat kaçtı ki? Komodinde olan telefonuma uzandım saat 11.23 tü.....
Hi!
Hem okula hem de hastaneye geç kalmıştım. Okul gitmişti bugün. Gidemezdim artık. Ama hastaneye gidip abimin yanında olmalıydım. CAN abim CANIM ABİM...
Dolan gözlerime aldırmadan hızla yatağımdan kalktım. Başım dönmüştü. Dün o kadar ağlamıştım ki bu baş ağrısı ondandı...
Yatağımı toparlayıp banyoya gittim. Banyoda işlerimi halledip üstümü giydim. Feracemi de giyip başımı örttüm. Yerdeki çantamı alıp aşağı kata indim. Annemler evde değildi. Mutfağa girip bir bardak su içtim. Kahvaltı yapmayacaktım. Hiç iştahım yoktu.
Bir yandan ayakkabımı giyiyor bir yandan annemi aramaya çalışıyordum. İkinci çalışta açılan telefonla doğruldum.
"Alo anne"
"Efendim kızım"
"Anne neredesiniz?"
"Hastanedeyiz kızım. Sen yorgunsundur diye uyandırmak istemedik."
Ahh dün gece...
"Tamam anne bende evden çıkıyordum. Bir eksik varmı diye aramıştım."
"Okula git sen..." Sözünü kesmiştim.
"Hayır anne yeni uyandım. Saat okul için geç oldu. En iyisi bugünü abimle geçirmek."
Annem derin bir nefes aldı.
"Tamam kızım sen nasıl istersen. Bir eksik yok şükür."
O da dün geceki halimi görmüştü ama sebebinin onları duymam olduğunu bilmiyordu.
"Tamam anne görüşürüz Allah'a emanet olun."
"Tamam kızım dikkat et. Sende Allah'a emanet ol."
Telefonu kapatıp cebime attım. Ve durağa doğru ilerledim.
Durakta on dakika bekledikten sonra otobüs gelmişti. Kartı basıp ortada tekli bir koltuğa oturdum. Gözümün önünden geçen ağaçlar insanlar hepsi gelip geçiyordu. Sahi abimin hastalığı da geçermiydi...
Abim bir yıldır ilik kanseriyle mücadele ediyordu. Bir iki kere bayılmış. Bize söylememiş. Bir gün halı saha maçı yaparken bayılmış. Hastaneye kaldırılırken polisler de bize ulaşmıştılar. Apar topar hastaneye gitmiştik o gün. Tüm tetkikler yapılmış ve ilik kanseri olduğu ortaya çıkmıştı. O gün bizde deprem etkisi yaratmıştı. Hâlâda devam ediyordu o etki. Abim şuan şirketin başında olması gerekirken hastanede hasta konumundaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÂHA (Yarı Texting)
General Fiction"Kanadı kırılıp kenara atılmıştı, Kader ördüğü ağları, onun kanadıyla yapmıştı. Bir gece vakti hayatına giren, Ağlarıyla yaralarını yama yapmıştı." Derin bir nefes alarak gözlerimdeki yaşları sert bir şekilde sildim bir daha ve bir daha... Dizler...
