Selamun aleyküm.
Ben geldiimm
Bayram şekeri veremem size ama, güzel bir bölüm verebilirim :)
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar
...........
İnsan ona verilen Dünya yolunu yürürdü. Görevi buydu. Yolda önüne engeller çıkardı. Yanlış yola da sapardı. Doğru yolda olup duraksayabilirdi de. Düz yolda başına taşta yağardı, karda. İnsandı işte. Ne olacağını bilemezdi. Düşünür taşınırdı sonra. Kararlar alırdı. Plan yapardı. Devreye sokup işe koyulurdu. 'Taştan veya kardan kaçmalı mıyım yoksa onlarla kendime dinlenebileceğim bir barınak mı yapmalıyım?' diye.
Ya yapardı barınağı ya da kaçardı. Ama sonuçta onun iradesiyle orada dururdu onlar veya hareket ederdi yerinden. Ben bu haldeydim işte. Yolumda taş mı vardı kar mı şuan? Bilmiyordum. Abimin durumu vardı yoluma taş olarak mesela. Bir yıldır yoluma engeldi. İlerlesem bile dönüp dolaşıp ona takılı kalıyordum. Benim çok büyük derdimdi onun hastalığı.Ona göre onun yürüyecek bir yolu bile yoktu artık. Bu ümitsizlik değildi asla!
Duraksamaydı.
Onun başına yağan taş olmuştu. Ve o taş tek başına kaldırılamayacak kadar ağır, bir barınak yapamayacak kadar da büyüktü. Yolunu tamamen kapatmıştı. O taşı ne pahasına olursa olsun kaldırmak zorundaydı. Ama ne yapacağını bilemez haldeydi. Sonra yardım almaya karar verdi işte. Ailesi, doktorlar, hemşireler, hastanedeki hizmetli amcalar bile...
Ama başka bir şey daha vardı yardım eden. Hissediyordum. Kimdi neydi bilmiyordum ama ona iyi geldiği aşikârdı.
Sonra benim yolum vardı. Engel vardı karşımda türünü bir türlü çözemediğim.
Anonim.
O çıktı karşıma. Ansızın... Bir anda... Çok mutsuz, umutsuz, sinirli, asabi olduğum bir anda...
Yani en savunmasız anımda!
Nasıl olmuştu ne olmuştu bilmiyorum ama çok düşünüyordum...
Evet onu düşünüyordum. Şuan bir karar almıştım ve ben onun takınacağı tavrı düşünüyordum. Sebebini asla bilmeden. Hayatım üzerinde hiçbir hakkı olmamasına rağmen onun fikrini düşünüyordum. Ya Emre anonim değilse ve ben yanlış yapıyorsam...
Bende ki bu his empatiydi.
Evet evet kesinlikle buydu. Bu olmalıydı. Başka ne olabilirdi ki?
"Tamam o zaman. Şöyle yazayım."
Siz: Rahatsız etmedin ama saat biraz geç olmuş. Yarına kalabilir gibiydi sanki...
Kızlarda Emre'nin mesajlarını okumuştu. Ve onlara da danışarak aklımdakini yapıp Emre'ye cevap vermiştim.
Hemen dönüş yapmıştı. Çevrimiçiydi zaten.
0534*******: Özür dilerim. Acil bir konu olmasaydı yazmazdım emin ol.
Siz: Sıkıntı yok Emre dinliyorum.
Yazdım ve beklemeye başladım. Kızlar da merak ediyordu ne diyeceğini. Merve yemeyi bırakmıştı mesela. Zeliha'ya göre anonim kesinlikle oydu ve kendini açığa çıkaracaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÂHA (Yarı Texting)
General Fiction"Kanadı kırılıp kenara atılmıştı, Kader ördüğü ağları, onun kanadıyla yapmıştı. Bir gece vakti hayatına giren, Ağlarıyla yaralarını yama yapmıştı." Derin bir nefes alarak gözlerimdeki yaşları sert bir şekilde sildim bir daha ve bir daha... Dizler...
