evian ✓

13 | real face

İşte bu.

Evian ile dışarı çıkıyordum.

Tıpkı bir randevu gibi!

Bindiğimiz at arabası yavaş yavaş ilerlerken şehrin içinde, maskeden dolayı görünmese de büyük bir gülümseme vardı yüzümde. Fazla şehrin içinde olmadığımızdan kalabalık olmasa da tek tük insanlar Evian'a selam veriyordu saygıyla ve Evian da onlara sıcak bir şekilde karşılık veriyordu.

"Vay canına! İlk defa bir at arabasına biniyorum."

"Sizin zamanınızda yok mu?"

"Var. Ama hiçbir insan binmemeli çünkü gereksiz bir şov. Atlara eziyet ediyorlar, ömürleri kısalıyor."

"Hmm..."

"Burada araba icat edilmediği için susuyorum."

Ulaşım için başka seçenek olmadığından duyar kasmama gerek yoktu. Gülümseyerek izledim etrafı. Hala şaşırtı geliyordu her şey.

"Yazlık sarayınız da var mı?"

Gülmeye başladı bir anda, kafasını iki yana salladı. "Hayır."

"Hmm..."

Boş muhabbetlerin ve boş sorularımın sonunda şehirden çok uzakta ve artık insan kalmayan bir eve gelmiştik. İki katlı bir evdi ve tıpkı Paul'unkine benziyordu. Ancak burası bir çiftlik evi gibiydi. Hatta bir ahır bile vardı ve içinde birkaç tane at bulunuyordu. Bir yer daha vardı ve kuzuları görebiliyordum buradan.

"Çok tatlı burası!"

İçimde engelleyemediğim bir heyecanla araba durduğu anda resmen atladım ve Evian normal bir şekilde inerken yerimde zıplayarak etrafı izledim.

"Maskeni çıkarabilirsin."

Dediği gibi kumaş parçasını bir hışımla çıkardığım esnada evin içinden Elias ve bir kadın çıkmıştı. Evian da yanımdaki yerini alırken at arabasını kullanan adama teşekkür etmiş ve yollamıştı.

"Hoşgeldiniz." diyerek elini tuttuğu sarışın kadın ile yanımıza geldi Elias. Kadın da tıpkı Elias gibi sakin bir yapıya sahip gibi görünüyordu. O da gülümsedi bizi görünce ve sıcak bir şekilde karşıladı.

Elias tanıttı kim olduğunu bilmediğim ama merak ettiğim kadını.

"Nişanlım Isabel. "

"Ah... ben Jungkook."

"Memnun oldum Jungkook." dedi ve gülümsemesini büyüttü kadın. Ben de gülümsedim ona. Çok güzel ve tatlı bir kadındı gerçekten.

Ardından Elias, Evian'a bir anahtar verdi. Muhtemelen evin anahtarıydı.

"Keyfinize bakın." Evian'a döndü. "Akşam geleceğim. Haberin olsun."

Evian ona kafasını salladı ve kadınla da vedalaştıktan sonra el ele bir şekilde ayrıldılar yanımızdan. Elias'ın bir nişanlısı olduğunu bilmiyordum. Birbirlerine gerçekten aşık gibi görünüyorlardı birbirlerine attıkları kısa bir bakıştan bile. Yakışıyorlardı, hoşuma gitmişti.

"Isabel de mi prenses sayılıyor o zaman?"

"Evlenince prenses olacak."

"Çok iyi bir kadına benziyor."

Bir yandan evin içine doğru yürüyorduk muhtemelen bu rahatsız takım elbiseleri çıkarmak adına.

"Elvira seviyorsa kesin iyidir." diyerek de devam ettim sözüme. Elvira çok dürüst birisiydi ve birini sevmediğinde çok net belli ediyordu. Ayrıca insanların iyi olup olmadığı konusunda iyi bir his kabiliyeti olduğuna inanıyordum çünkü bu tip insanlar hep öyleydi.