Bölüm 23

5.1K 297 11
                                    

SELAM ARKADAŞLAR MEDYA YİNE BARAN!

Sözümü bitirmeme izin vermedi.

"ÖLDÜ"

"Ne?" Yutkunarak devam etti.

"Annem.Öldü." 

Konuşamadım ve ona sarıldım ve şaşırtıcı ki oda bana sarıldı.

"Melisa öldü.Annem öldü." Sinir krizi gibi bir şey geçiriyordu.Beni bıraktı ve sinirle elini cama vurup 

camı patlattı.Onu sakinleştirmeye çalıştırmaya çalışıyordum ama durmuyordu.Kendine zarar vermeye  

devam ediyordu.Daha fazla ileri gitmemesi için üzerine çıkıp dudaklarına yapıştım.İlk başta

afallasada sonradan ellerini belimde sabitleyip karşılık vermeye başladı.Sanki o susuz ben 

suymuşum gibi öpüyordu.Sakinleştiğini düşündüğümde ondan ayrıldım ama bu kısa sürmedi.

Tekrar öpmeye başladı.Bende onu kırmamak için karşılık veriyordum.Sonunda benden

ayrıldığında tam gözlerinin içine baktım.

"Özür dilerim."

"Neden?"

"Bilmiyorum."

"Melisa bana yardım et.Ben.Ben bunu nasıl atlatacağımı bilmiyorum."

"Baran ben hep senin yanındayım.Beraber atlatıcaz."

"Nasıl?"

"Tam bilmiyorum ama bi tahminim var.Gidelim mi?"

"Tamam."dediğinde kucağından indim.

--------------------------

Geldiğimizde arabadan indim ve onun tarafına geçip kapısını açtım ve kolunu tutup onuda 

arabadan çıkardım.Baran etrafı süzüyordu.Uçurum kenarıydı burası.Benim dertlerimin ortağı olan 

uçurum.Baran

"Neresi burası?"

"Hmm....Burası benim mekanım.Ne zaman bi derdim olsa burada bağırarak anlatırım.Emin ol 

kayalar insanlardan daha iyi bir dinleyici."

"Tamam.Peki ben napıcam?" Onun bu haline gülümsedim.

"Bağıracaksın."elinden tutup onu kenara yaklaştırdım.

"Hadi bağır."dedim ve geri çekildim. Baran içinde ne varsa bağırarak anlatmaya başladı.Sonra 

dizlerinin üstüne çöküp sessizce ağlamaya başladı.Şaşkınlığımdan kurtulup yanına koştum.

"Sakin ol Baran.Sakin ol.Bi zaman sonra istemesende alışıyorsun zaten."Biraz daha oturduktan

sonra   "Gidelim mi? diye sordum oda olumlu anlamda kafasını salladı.Arabaya geçip

oturduk ama bu halde kullanamazdı.

"Bi zaman sonra istemesende alışıyorsun derken  ne demek istedin.?"

"Şey..Benimde annem öldü.Ama benim yanımda kimse yoktu.Yalnızdım."gözümden akan bir 

damla yaşa engel olamadım.

"Melisa şey ben bilmiyodum."

"Sorun değil"dedim ve gülümsedim. Oda mahcup bir ifadeyle gülümseyip önüne döndü ve 

arabayı çalştırdı.

TEKRARDAN MERHABA ARKADAŞLAR SİZİN İÇİN ARD ARDA BİRSÜRÜ BÖLÜM YAYINLADIM

LÜTFEN YORUM VE VOTELARINIZI EKSİK ETMEYİN SİZİ SEVİYORUM

Aşkın Öküz HaliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin