I Became The Childhood Friend of the Obsessive Second Male Lead [NOVEL ÇEVİRİ]

10.bölüm

Biraz bekledikten sonra Dük ve Noel'in erkek kardeşi içeri girdi.

Dördü birlikte sakin bir ortamda kahvaltı ettiler.

Rieta bütün pürüzsüz çorbayı yedi ama bu sefer tabağındakinin yarısını yemedi.

Olmaz, zevkine uymadı mı?

Yoksa sadece bu kadar yiyerek yaşamak mümkün mü?

'Bu kadar olduğunu sanmıyorum.'

Koruyucusu Dük işe gitti ve lakabı kızının aptalı olan imparatora sorması gerektiğini düşündü. (ç/n: kızının aptalı, kızını çok seven bir babayı kastediyor)

****

"Liz Krallığı hakkında bir kitap mı arıyorsunuz?"

Kraliyet kütüphanesinden bir kütüphaneci kendisine sorduğunda Noel bir an etrafına baktı ve evet dedi.

Neyse ki etrafta kimse yoktu.

"Küçük kitaplığın üzerinde bazı kitaplar olabilir, ama fazla bir şey beklemeseniz iyi olur."

Çok az bilim adamı, küçük ülkenin kültürünü veya dilini incelemek istedi. Tabii ki, küçük bir ülkede bile topografya, askeri özellikler ve kraliyet ailesi soyları yeterince araştırıldı. Ancak Noel bu kayıtları göremedi, çünkü bunlar halka açık değildi. Kütüphaneci onu "zayıf küçük ülkenin" kitaplığına götürdü. Liz Krallığı hakkında şaşırtıcı derecede az kitap vardı.

Eski bir seyahat günlüğü ve dilsel özelliklerinin üç analizi vardı ve krallığın dilinde yazılmış, okuyamadığı yaklaşık beş kitap vardı.

"Neden bu kadar az bilgi var..."

Kapağı 'Liz Krallığı Hakkında Her Şey! Bölge Hakkında Merak Edilen Şeyler.

"Buldum."

Noel için kitabı kontrol ederken, kütüphaneci onunla nazikçe sohbet etti.

"Liz Krallığı prensesinin Dük'le birlikte olduğunu duydum? Onun oldukça güzel olduğunu duydum." Sorusu kulağa 'Prensesle ilgilendiğin için mi bu kitabı ödünç alıyorsun?' gibi geldi. Noel'in yüzü, bir şekilde olduğundan beri kıpkırmızı oldu.

"Şimdi düşündüm de, ödünç almak istediğim kitap bu değil."

Garip bir gıcırtı çıkararak bir adım geri çekildi ve sanki bir şeyden kaçıyormuş gibi Kraliyet Kütüphanesinden ayrıldı.

*****

Noel, bugünkü 'Kütüphane Olayı'ndan anıtsal bir ders aldı.

"Boş yere meraklı olmayalım."

Bir Dük'ün oğlu, İmparator'un yeğeni ve gelecekteki İmparator'un kuzeniydi, bu yüzden diğer soyluların onun her hareketine dikkat etmesi doğaldı.

Oldukça tehlikeliydi.

Her halükarda, "Ducal Evi'nden Noel'in Krallıktan gelen güzel kadınla ilgilendiğine" dair talihsiz bir söylenti su yüzüne çıkabilirdi.

"Noel."

Karşı taraftan gelen aramaya baktı.

Tek başına çay içmek biraz rahatsız ediciydi, ama buna engel olamıyordu.

Bu babasının emriydi.

'İmparatorluk dilinde günde bir saat sohbet edin.'

Gerçi bu onun düz telaffuzunun gelişeceği anlamına gelmiyordu.

Rieta, Noel'in zihinsel entrikalarından habersiz olduğundan, mavi gözleri gülümseyerek parladı.

"Çay, sever misin...çay?"

Ah. Öğrendiği yeni kelimeleri kullanması onun için iyi bir fikirdi.

Telaffuzu kötü olan kekeme cümleleri biraz sevimliydi.

"Eh, pek değil."

Hafif bir bakışla cevap verdi.

Belki de cevabı bilgisinin ötesinde olduğu için, Rieta küçük başını eğdi.

Muhtemelen 'evet' ve 'hayır' dışındaki yanıtları bilmiyordu.

Her neyse, babasının emriyle onunla bir saat konuşmak zorunda kaldı.

"Hayır, sevmiyorum."

Cümleleri kısaldı, ama elinde değildi.

Daha fazla kelime eklerse anlamayacağını düşündü.

"Noel, çay, sevmez."

"Noel çayı sevmez."

Cümleyi güzelce düzeltirken, gülümsemesi geri geldi.

'Bir prenses neden böyle gülümsesin ki?'

Noel, o noktada Rieta'nın son derece sinir bozucu olduğunu düşündü.

Kraliyetlerin gülümsemelerinin nadir olması gerekiyordu.

En azından o öyle inanıyordu.

"Noel çayı sevmez."

Sözlerini takip ettikten sonra Noel'e baktı.

Her zaman 'İyi mi yaptım?' diye sordu. o yüzle.

"...Eh, mükemmel."

"Mükemmel?"

"İyisin."

"Ah."

Birkaç kez 'mükemmel' pratik yaparken, saate baktı.

Zamanın çabuk geçmesi için dua etti ve neyse ki cennet dileğini yerine getirmiş olmalı.

(he he dua et zaman geçsin gidiyim diye ileridede zaman dursun diye dua edersin hdndjdjrh)