ប្អូនស្រី (sister)ចប់

Part12: ឈឺប្រាណមិនស្ទើរឈឺចិត្ត

Morning
ថេយ៉ុងគេងនៅក្នុងបន្ទប់ការងារទុកអោយភរិយាគេងយំម្នាក់ឯងរួច ព្រឹកឡើងក៏ចូលទៅដាស់នាង បើកទ្វាថ្នមៗឃើញ ប្រពន្ធគេងលង់លក់ទាំងមុខនៅស្នាមទឹកភ្នែកជាប់នៅឡើយ ។
« ជូហុីក្រោកឡើងអូនចង់គេងដល់ពេលណាទៀត » ថេយ៉ុង បន្ទាប់ពីស្រែកដាក់ប្រពន្ធពីយប់មិញរួចបែរជាមកធ្វើល្អដាក់នាងនៅពេលព្រឹកទៅវិញ។
« ជូហុី ក្រោកឡើងបងឃ្លានហើយ » នាងបើកភ្នែកសន្សឹមៗមើលទៅកាន់មុខរបស់គេ ហើយក៏នឹកឃើញរឿងរ៉ាវពីយប់មិញដែរ នៅឈឺចាប់នៅឡើយ តែគេបែរជាដូចគ្មានអ្វីកើតឡើងទៅវិញ ។ ថេយ៉ុងយកដៃទៅវាសទឹកភ្នែកដែរហូរនៅលើថ្ពាល់របស់នាង តែត្រូវនាងបែរមុខចេញរួចក៏ដើរចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ ។ ងូតទឹក និងរៀបចំខ្លួនរួចនាងប្រាប់ទៅប្តីវិញថា ......
« អូនចង់ទៅផ្ទះវិញថ្ងៃនេះ បើបងរវល់បងនៅបន្តរចុះ » ជូហុីនិយាយរួចក៏ទាញវ៉ាលីរៀបចំខោអាវ
« បងមិនអោយទៅ !ចាំទៅជាមួយគ្នាយើងមិនទាន់honey moon ទេ » ថេយ៉ុង
« យើងគេងជាមួយគ្នារាប់ភ្លេចហើយ មិនមែនក្រមុំកំល្លោះទើបតែរៀបការដោយបរិសុទ្ធចិត្តនោះទេ » ជូហុី
« ចឹងអូនមិនបរិសុទ្ធចិត្តនិងរៀបការជាមួយបងត្រូវទេ ?» ថេយ៉ុង រាងក្រាស់ចាំផ្តើមស្រែកខ្លាំងដាក់នាងម្តងទៀត
« គឺ...មិនមែនចឹងទេ » ជូហុី
« ចឹងបានពួកយើងលែងលះគ្នាទៅអូនធ្វើជាស្រីរបស់បងដូចដើម » ថេយ៉ុង
« អូនមិនមែនមានន័យចឹងទេ » ជូហុី
« អូនកុំសង្ឃឹមថាបានទៅជួបអោយសោះ » ថេយ៉ុង សំលត់នាងរួចក៏ចូលទៅច្រាននាងផ្តួលទៅពូក ។
« លែងអូនទៅ ហេតុអ្វីបងធ្វើបែបនេះ » ជូហុីស្រែកយំសួរគេហេតុអ្វីគេធ្វើបែបនេះដាក់នាងទៀត ។
« មិនបាច់អូនបងទៀតទេ នាងនិងខ្ញុំត្រឹមជាស្រីកំដរតណ្ហាខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ» និយាយចប់ថេយ៉ុងក៏ធ្វើសង្គ្រាមលើគ្រែជាមួយភរិយាដែរហៅថាស្រីបម្រើតណ្ហាមិញនេះទាំងព្រឹកប្រលឹមតែម្តងទៅ ពួកគេធ្វើវារហូតដល់ម៉ោងមួយថ្ងៃទើបចប់ ។ រាងក្រាស់ងើបចេញពីខ្លួនរួចលើកករបស់បង្ខំអោយលេបថ្នាំអ្វីម្យ៉ាង។
« ថ្នាំអីអូនមិនលេបទេ » ជូហុីបិទមាត់បដិសេធទៅរាងក្រាស់
« ថ្នាំមិនអោយមានកូននាងមិនមែនជាប្រពន្ធខ្ញុំទេ ជាស្រីមិនចាំបាច់មានកូននោះទេ » សំដីមួយឃ្លានេះចាក់ទម្លុកចិត្តរបស់នាងមិនស្ទើរនោះទេ ឈឺប្រាណមិនស្ទើរឈឺចិត្ត។
ក្រោយពីបង្ខំនាងអោយលេបថ្នាំរួចថេយ៉ុងក៏សំអាតខ្លួនចេញទៅធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនបាត់ តែមិនភ្លេចបោះvisa កាតនិងសំដីមួយម៉ាត់ទៅកាន់នាង ។
« នេះលុយខ្លួនចង់ទៅទិញអីទិញទៅ » ថេយ៉ុង
_________________________________________
« ថ្ងៃនេះម៉ាក់អូនអោយបងទៅក្រុមហ៊ុន បងមិនចង់ជួបបងប្រុសអូនទេ » ស៊ូយ៉ុន
« បងមិនបាច់ទៅទេ ចឹង » ស៊ូលី
« ឃើញថាមិនកើតនិងឯង » ស៊ូយ៉ុន
«ទីងទីង ទីង »សំឡេងទូរសព្ទស៊ូហូរោទន៍ឡើង គ្រប់គ្នាសំឡឹងមើលទៅព្រមគ្នា ។
To be continued