ប្អូនស្រី (sister)ចប់

Part 25 : អ្នកនាងនិងថេយ៉ុងមិនត្រឹមបងប្អូននោះទេ

ថេយ៉ុងនិងស៊ូលីបានដើរមកបន្ទប់វិញដោយ ដើរកាន់ដៃគ្នាទៅ ដូចគូរស្នេហ៍ដែរស្រលាញ់គ្នាខ្លាំងណាស់ មកដល់មុខបន្ទប់ ស៊ូលីបម្រុងរុញទ្វាចូលទៅហើយតែថេយ៉ុងក៏នាងរុញផ្ទប់និងទ្វា គេលើកដៃវែកសក់ដែរវែងទន់របស់នាងចេញមុខ ហើយអោនទៅថើបមាត់របស់យ៉ាងស្រើបស្រាលភ្លើងស្នេហ៍បានឆាបឆេះបន្ទាប់ពីថេយ៉ុងអុសមាត់មកដល់ត្រឹមករបស់នាង តែស៊ូលីបានងាគខ្លួនចេញបដិសេធអ្វីដែរចង់បាន ។
« បានហើយបងទៅបន្ទប់ទៅ អូនចង់សម្រាក » នាងអៀនផងក៏មិនចង់ធ្វើរឿងបែបនោះជាមួយគេម្តងទៀតទើបត្រូវបដិសេធ ណាមួយខ្លាចមានគេដឹងមិនល្អនោះសម្រាប់ពួកគេ ។
« តែបន្តិចទេ បងមានអារម្មណ៍អូនបងហាមបងបែបនេះ » គេធ្វើមុខគួរអោយអាណិត អោយព្រមធ្វើវាជាគេតែនាងនៅតែមិនព្រមដូចដើម ។ ស៊ូលីក៏ចូលបន្ទប់វិញបិទទ្វាបាត់ធ្វើអោយថេយ៉ុងឈរខកចិត្តតែម្នាក់ឯងនៅមុខបន្ទប់ រួចក៏សំរាច់ចិត្តចូលបន្ទប់វិញដូចគ្នា ។
នាពេលរាត្រីមកដល់ គ្រប់គ្នាមកparty នៅអាងទឹក ដោយញាំBBQ យ៉ាងសប្បាយរីករាយជាមួយគ្នា ។
ល្ងាចនេះស៊ូយ៉ុនមកដែរទើបធ្វើអោយថេយ៉ុងអង្គុយជិតស៊ូលីមិនបាន ។
« ថេយ៉ុងហាលោក ញាំសាច់ដែរទេខ្ញុំយកអោយ » maria ព្យាយាមស្និតស្នាលនិងថេយ៉ុងគ្រប់ពេល ។
« បាទ » គេក៏យល់ព្រមទទួលការបម្រើរបស់នាង ។
ញាំបណ្តើរភ្នែកសម្លឹងមើលទៅសកម្មភាពពួកគេទាំងពីរអ្នក សើចសប្បាយ រាំនិងច្រៀងថែមទាំងស៊ូយ៉ុនអោបថើបនាងថែមទៀត ។
« maria » ដោយភ្លើងប្រចណ្ឌដុតកំហឹងគេ លាយជាមួយភាពស្រវឹងផងនោះធ្វើអោយថេយ៉ុង ហៅអ្នកដែរអង្គុយក្បែរខ្លួនទាញនាងទៅលើបាត់។
គ្រប់គ្នាគិតតែសប្បាយមិនចាប់អារម្មណ៍ពីរអ្នកនេះបាត់ដែរ យ៉ាងក៏មានម្នាក់ក្នុងនោះគឺ ស៊ូលីរកមើលគេ។
« រកអ្នកណាស៊ូលី » ស៊ូលីដៃអោបស្នានាងជាប់មិនទាន់លែងតាមសំឡឹងភ្នែកនាងរកមើលអ្នកណាមិនដឹង ។
« អូនសុំ បន្ទប់ហើយ »
« ចាំបងជូនទៅ » ស៊ូយ៉ុនក៏បណ្តើរឡើងទៅបន្ទប់កាត់បន្ទប់របស់ថេយ៉ុងកីបានលឺសំឡងមនុស្សពីរអ្នកកំពុថតែបង្កសត់ភ្លើងជាមួយគ្នាយ៉ាងស្រើបស្រាល ។
« អា៎...ថេ...យ...យ៉ុងមិញលោកលឿនម៉េះ » សំឡេងថ្ងូរយ៉ាងគ្រលួចរវាងអ្នកទាំងពីរកំពុងមានក្តីសុខក្នុងបន្ទប់ មិនដឹងថាមានអ្នកឈរស្តាប់ពីក្រៅ នោះទេ ។
« ហឹកៗៗ...ថោកទាបណាស់ » ស៊ូលីទន់ជង្គង់ចុះបង្ហូរទឹកភ្នែកដោយមានស៊ូយ៉ុនអោបលួងនាង នាងអង្គុយយំនិងស្តាប់ពួកគេរយៈពេលកន្លះម៉ោង ទើបគេស្ងាត់នាងក៏ចូលបន្ទប់នាងជិតនោះវិញ ។
មកដល់បន្ទប់ស៊ូលីយំរហូតដល់ដេកលង់លក់ទៅទាំងខ្លួនជាប់ជាមួយទឹកនេត្រាហូរជោកជាំនៅលើថ្ពាល់ ដែរគិតថាគេស្រលាញ់នាងពិតប្រកដ តែការពិតគេគ្រាន់តែលេងសើចនិងនាងប៉ុណ្ណោះ។
នាងគេងយំពីយប់ ទឹកភ្នែកជោគខ្នើយ ងើបឡើងរាងវិលមុខព្រោះស្រាពីយប់ផងនោះ ងើបឡើងនាងនៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ថេយ៉ុងអោបនាងយ៉ាងណែន ហើយនាងក៏ស្ទុះចេញពីគេភ្លាម ។
« អូនកើតអី » ថេយ៉ុងភ្ញាក់ពីគេងព្រោះនាងងើបចេញពីដៃគេទាំងកំរោលបែបនេះ គេក៏ក៏ងើបបំណងចង់ទៅជិតនាងតែត្រូវ នាងបដិសេធ។
« កុំប៉ះខ្ញុំបងឆាប់ចេញទៅ » នាងស្រែកខ្លាំងៗ ពេលនោះទ្វារបន្ទប់ស្រាប់តែបើកឡើង បុរសម្នាក់លើកចញ្ចើមជាសំណួរទៅកាន់ថេយ៉ុង ។
« មិចក៏លោកមកគេងទីនេះ ជាបងប្អូនត្រូវទេ » ស៊ូយ៉ុនមិនបានដឹងពីអ្នកទាំងពីរឡើយដឹងត្រឹមថា ថេយ៉ុងធ្លាប់បំពាននាងមិនដឹង ពួកគេគេងជាមួយគ្នាក្នុងបន្ទប់រាល់យប់ឡើយ ។
« យ៉ាងមិចមិនបានអែងឈប់រវល់និងស៊ូលីទៀតទៅ » គេចង្អុលមុខស៊ូយ៉្នគំរាបហើយបម្រុងដើរទៅជិតនាងម្តងទៀត ។
« បងជូតអូនទៅក្រៅបានទេ » ស៊ូលីនិយាយទៅកាន់ស៊ូយ៉ុន
« បានតោះ» ស៊ូយ៉ុនក៏ចូលទៅចាប់ដៃនាងចេញទៅបាត់។
ដល់ពេលថ្ងៃពួកបុគ្គលិកឡើងលើកាប៉ាល់ជិះមើលទេសភាពជុំវិញទីក្រុង Zurich ។ ថេយ៉ុងឈរអោបដៃមើលស៊ូលីត្រូវស៊ូយ៉ុនឈរអោបស្មានាងដូចកាលពីយប់មិញម្តងទៀត។
« ដកដៃ » ថេយ៉ុងដើរមកក្រវាសដៃរបស់ស៊ូយ៉ុនចេញពីស្មារបស់នសងមួយទំហឹង ដោយធុញទ្រាន់និងពួកគេឈ្លោះគ្នានាងក៏អង្គុយលំហែលកាយនៅចុងកាប៉ាល់វិញ ។
« អ្នកនាង» ស៊ូលីងើយមុខរកម្ចាស់សំឡេង នាងដើរគេចមិនចង់និយាយជាមួយ និងmaria តែត្រូវនាងចាប់ដៃជាប់។
« លែងមានការអីនិយាយមក »
« អ្នកនាងនិងថេយ៉ុងមិនត្រឹមបងប្អូននោះទេ ចង់យកប្តីមិត្តមែនទេ ជាបងប្អូនប្រយ័ត្នមានកូនកើតមកមិនគ្រប់ទៅ » នាងចេះតែដើរចូលមកក្បែរ ដៀលស៊ូលីពេញមាត់ ពិសេសថាអោយកូនរបស់នាងថែមទៀត ។
« ផ្លាច់ ! នាងគ្មានសិទ្ធថាអោយខ្ញុំសប្បាយសិនទៅបងប្រុសទៅវិញខ្ញុំដេញនាងប្រាកដណាស់» គេអាចថាអោយនាងបានតែបើប៉ះកូននាងមិនបាននោះទេ ថេននីជាកែវភ្នែករបស់នាង ។
« នេះនាងទះយើងហេស ស្លាប់ទៅ ! ភ្រោង » សំឡេងធ្លាក់ទឹកដោយស្នាដៃmaria ច្រានទម្លាក់ស៊ូលីពីលើកាប៉ាល់ លឺដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាមកមើល ។
« ស៊ូលីនាងធ្វើស្តី » ថេយ៉ុងនិយាយចប់ក៏លោតចូលទៅក្នុងទឹកជួយនាង តាមពិតស៊ូលីចេះហែរទឹកទេមិនដឹងយ៉ាង ប្រលិបខ្លួនរហូតទឹកចូលក្នុងខ្លួនបាត់។ ថេយ៉ុងទាញនាងឡើងមកលើទឹកវិញ ក្រុមអ្នកជំនាញហែរទឹកដែរធ្វើការលើកាប៉ាល់ក៏ចុះមកជួយលើឡើង ។
« ស៊ូលីដឹងខ្លួនឡើង » ថេយ៉ុងដាក់នាងអោយគេងលើកាប៉ាល់ផ្ទាល់ដី រួចទះមុខនាងថ្នមៗទើបសំរាច់ចិត្តបញ្ជូលខ្យល់អោយនាង ។
« នាង ច្រានស៊ូលីមែនទេ » ជេហុីស្រែកអោយmaria ខ្លាំងៗ maria ចាប់ផ្តើមភ័យព្រោះកែវភ្នែកដែរគ្រប់គ្នាមើលមក ពិសេសថេយ៉ុងគួរអោយខ្លាចខ្លាំងណាស់ ។
« ឈប់ទៅ លោកទៅបញ្ជាកាប៉ាល់ទៅច្រាំងវិញ » អ្នកបើកកាប៉ាល់ក៏ធ្វើតាមសំដីគេបើកទៅច្រាំងវិញភ្លាមៗ។
To be continued