Part 18 : ខ្ញុំមិនគួរជឿពាក្យសំដីបងនោះទេ

782 35 7
                                    

« មិនអីទេទុកអោយខ្ញុំចុះ នាងទៅយកឯកសារនៅបន្ទប់ការងារខ្ញុំបន្តិច » Maria
« ចាសអរគុណ ហើយ » ស៊ូលី
« ឈប់សិនថេយ៉ុងអោយឆុងកាហ្វេទឹកគោមែនទេ »
Maria នាងមើលទៅដូច មនុស្សស្គាល់គ្នានិងថេយ៉ុងថែមទាំងដឹងថា គេចង់ផឹកអ្វីថែមទៀត នៅហៅថេយ៉ុងពេញមាត់ដូចមនុស្សជិតស្និតទាំងដែរគេទើបមកដល់ បារាំងមិនទាន់មួយថ្ងៃផង ។
« គឺបែបនិងហើយ ហេតុអ្វីអ្នកនាងដឹង » ស៊ូលី
« កុំបាច់ចង់ដឹងអី ដឹងត្រឹមថាយើងលើសពីអ្នកស្គាល់គ្នាបានហើយ » maria លើកដៃដាក់លើស្មារបស់រាងស្តើងរួចក៏ដើរទៅបន្ទប់ឆុងកាហ្វេ។ ស៊ូលីក៏មិនសួរនាំច្រើនដែរ នាងដើរទៅបន្ទប់ ការងាររបស់ Maria តែក៏ជួបនិងបុគ្គលិកម្នាក់ទៀត ។
« សួស្តី អ្នកនាងជាបុគ្គលិកថ្មីមែនទេ ខ្ញុំ Richard Branson រីករាយដែរបានស្គាល់ » Richard
« សួស្តីខ្ញុំ គីម ស៊ូលី » ស៊ូលី
« ខ្ញុំហៅស៊ូលីបានមែនទេ » Richard
« ចាសប្រាកដជាបាន » ស៊ូលី
« ស៊ូលី មករកអ្នកនាងMaria មែនទេ » Richard
« គឺគាត់អោយខ្ញុំមកយកឯសារនៅបន្ទប់គាត់ » ស៊ូលី
« អរនេះយកទៅ ស៊ូលីថ្ងៃទៅញាំបាយទេ » Richard
« ទីនេះមានហាងបាយដែរមែនទេ » ស៊ូលី
« មានសំរាប់បុគ្គលិក ញាំfree មិនគិតថ្លៃទេ អូស៊ូលីធ្វើការផ្នែកអី » Richard
« ខ្ញុំជាលេខាលោកប្រធាន » ស៊ូលី
« អូស្តាយណាស់ប្រហែលត្រូវញាំបាយជាមួយលោកប្រធានហើយ » Richard
« មិនអីទេ ចាំខ្ញុំចេញពីធ្វើការខ្ញុំមករកលោក » ស៊ូលី
ងាគមកមើល Maria ចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់ធ្វើថេយ៉ុងភ្លាមនាងក៏ដើរទៅអង្គុយនៅលើភ្លៅរបស់គេ តែម្តង អាចស្មានដឹងថាពួកគេលើសពីចាហ្វាយនិងកូនចៅ រឺធ្លាប់ស្គាល់គ្នាពីមុនមក ។
« maria » ថេយ៉ុងភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញវត្តមាននាងនៅទីនេះ ។
« នឹកខ្ញុំដែរទេ» Maria ខ្សឹបដាក់ត្រចៀករបស់គេយ៉ាងស្រើបស្រើល
« នឹកតែបាត់ នាងយូហើយ ធ្វើការទីនេះមែនទេ » ថេយ៉ុងឆ្លើយតបទៅតែក៏មិនភ្លេចយកដៃមកអោបចង្កះនាងវិញ
« អឹម » maria អោនទៅថើបប្រលោះករបស់ថេយ៉ុង និងបឺតជញ្ជក់ចេញស្នាមក្រហម ដុំៗ។
« នេះជាក្រុមហ៊ុន Maria » ថេយ៉ុង
« យើងខាននៅជាមួយគ្នាយូឆ្នាំហើយ» នាងនិយាយសំឡេងសិចសុីដាក់គេ ហើយបង្វែរមុខថេយ៉ុងមករកនាង រួចអោនទៅថើបបបូរមាត់គេទាំង ម្ចាស់ខ្លួនមិនទាន់អនុញ្ញាត។
« maria បន្តិចទៀតលេខាខ្ញុំមកហើយ » ថេយ៉ុងរុញនាងចេញ តែក៏ឃើញខោក្នុងរបស់ស្រាតចោលពីពេលណាមិនដឹង សំពត់ខោចខ្លីឡើងទៅអង្គុយច្រកកៀវពីទល់មុខ រាងក្រាស់ ដើម្បីអោយគេមានអារម្មណ៍យល់ព្រមធ្វើវាជាមួយនាង ។ នាងបោបោសអង្អែលរាងកាយគេពីលើដល់ក្រោម ធ្វើអោយថេយ៉ុងទហរាំធ្វើរឿងនេះជាមួយនាងពិតមែន ។
« អ្នកនាងmaria នេះឯកសារ » ស៊ូលីត្រឡប់មកវិញជាមួយឯកសារ ពីបីដុំ ពេលនាងមកដល់ឃើញMaria កំពុងតែទាញខោក្នុងស្លៀកវិញ ថេយ៉ុងបែរចេញដូចកំពុងរ៉ូតខោរបស់គេ ចំណែកmaria ក៏ទាញអាវក្រៅមកពាក់ឡើងវិញ។
« យកឯកសារដាក់លើទុកមក » maria បញ្ជាអោយស៊ូលីយកឯកសារដាក់លើតុដោយនាងដើរចេញពីកន្លែកថេយ៉ុងទៅអង្គុយកៅអីមុខគេវិញ ។
« អា៎» maria ស្រាប់តែស្រែកឡើង
« កើតអីមែនទេ » ថេយ៉ុងក៏ចាប់សួរទៅកាន់នាង
« គឺវានៅឈឺតិចតួចប្រហែល » maria និយាយបំណងចង់អោយស៊ូលីឈរក្បែរនោះលឺ ។
« អស់អីហើយខ្ញុំលាសិនហើយ » ស៊ូលីមិនចង់នៅស្តាប់គេសាសងបន្តរឡើយ ក៏លាពួកគេទៅក្រៅវិញ ។
« ប្រាវ » កែវកាហ្វេដែរmaria យកមកត្រូវធ្លាក់ដោយស្នាដៃរបស់គេ បំណងចង់ធ្វើបាបស៊ូលីនិងឯង ។
« សម្អាតទៅ តោះmaria ដល់ម៉ោងប្រជុំហើយ » ថេយ៉ុងមិនចង់អោយmaria នៅទើបបង្វែរអោយនាងចេញទៅ តែដោយថេយ៉ុងចេញមុន
« អូយ»
« សុំទោសខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍» ដៃត្រូវជាន់ដោយស្បែកជើង អ្នកត្រូវជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនរបស់នាងសោះ ជាន់រួចក៏ដើរទៅបាត់ ទុកអោយនាងឈឺប្រអប់ក្រហមស្នាមស្បែកជើង ។
« នេះ » ប្រមូលអំបែងកែវ នាងក្រទះឃើញ សោមអនាម័យ ដែរធ្លាក់ក្បែរនោះប្រហែលជានាងចូលមកទើបបោះមិនចូលធុងបែបនេះ ក្នុងចិត្តនាងពេលនេះដូចត្រូវប្តីក្បត់ចិត្តចឹង នេះឃើញនិងភ្នែក នាងក្រយកដៃចាប់យក របស់នោះដែរហារទៅដោយទឹកសរៗចេញពីស្រោមប្រលាក់ពេញលើឥដ្ធ នៅយកដៃមកជូនភាពស្មោគ្រោកនេះទៀត ។
« ក្រាក » ថេយ៉ុងមកឃើញនាងកំពុងរើសអំបែងកែវនិងសំបកស្រោមដាក់ចូលក្នុងធុងសំរាម រួចក៏បែរមុខមើលបន្តិចក៏ឃើញ ទឹកមុខមនុស្សបងប្រុសរបស់នាងដូចជាចង់បកស្រាយអ្វីម្យាងអោយនាងយល់។
« ស៊ូលី » ថេយ៉ុងដើរក្បែរនាងរួចទទ្ទិញឈ្មោះនាង
« ខ្ញុំប្រមូលស្អាតហើយ ខ្ញុំសុំទៅក្រៅវិញហើយ » ស៊ូលីគេចមុខមិនចង់ស្តាប់ពាក្យដោះសាររបស់គេ ។
« គឺស្តាប់បងសិនទៅ បងសុំទោស » ថេយ៉ុង
« បងគួរសុំទោសប្រពន្ធនិងកូនបងទៅ » ស៊ូលី
« តែជូហុីមិនបានឃើញឯងដែរជាអ្នកឃើញ បងស្រលាញ់ឯងពិតមែនស៊ូលី » ថេយ៉ុង
« ខ្ញុំមិនគួរជឿសំដីបងនោះទេ » ស៊ូលី
To be continued

ប្អូនស្រី (sister)ចប់Where stories live. Discover now