« ស៊ូយ៉ុន...» សំឡេងស្រួយស្រឹបបង្ហាញពីក្រោយខ្នងរបស់គេ ធ្វើអោយគេងាគមករកម្ចាស់សំឡេង ។គ្រាន់តែងាគភ្លាមគាំងលើស បានលឺសំឡេងអ្នកនៅខាងក្នុងទៅទៀត ។
« ភ្ញាក់ផ្អើលអីមែនទេ » ជូហុីសួរទៅស៊ូយ៉ុនព្រោះឃើញថានាងមើលមកនាងដូចចម្លែក
« គឺគ្មានអីទេមករកថេយ៉ុងហេសបងឃើញគេនៅក្រោម » ស៊ូយ៉ុនបង្វែរដាននាងមិនអោយចូលមកក្បែរបន្ទប់ទៀត
« ចាសចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ » នាងក៏ដើរត្រឡប់ទៅវិញតាមអ្វីដែរគេបានប្រាប់។
ពេលដែរឃើញនាងដើរទៅបាត់ហើយស៊ូយ៉ុនក៏យកkeycard ដើម្បីបើកចូលបន្ទប់មិនខ្វល់ថានាងនិងថេយ៉ុងកំពុងធ្វើអីឫក្នុងសភាពននើគោកក៏ដោយ ។
« បងស៊ូយ៉ុន » ស៊ូលីភ្ញាក់ផ្អើលនិងវត្តមានរបស់គេដែរដើរមករកនាងដោយតក់ក្រហល់ នាងឃើញថាមិនស្រួលទើបច្រានថេយ៉ុងអោយចេញពីលើខ្លួនរបស់នាង ។
« ជូហុីមកដល់សណ្ធាគាររកលោកឆាប់ពាក់អាវហើយទៅរកនាងទៅ » ស៊ូយ៉ុនបំណងចង់ប្រាប់មិនអោយជូហុីឃើញពួកគេទាំងពីរនោះទេ ថេយ៉ុងក៏ភ័យមិនស្ទើរដែរ ប្រញាប់ទាញខោអាវមកស្លៀកដើម្បីកុំអោយនាងមកទាន់។
« មិនបាច់ប្រញាប់ទេ » សំឡេងភរិយាមិនទៅណាឆ្ងាយឡើយគឺបានលឺសំឡេងពួកគេតាំងពីចូលក្បែរស៊ូយ៉ុនម្ល៉េះតែធ្វើជាមិនលឺសិន ។
« ជូហុី » ថេយ៉ុនរត់ទៅចាប់ដៃប្រពន្ធចង់បកស្រាយមិនអោយនាងគិតច្រើន ។
« សំដីបងអូនស្តាប់លែងចូលហើយយើងលែងលះទៅ » ជូហុីសំរាច់ច្បាស់ហើយមិនចង់បន្តរទៀតនោះទេមានតែកាត់ចិត្តទើបល្អសំរាប់គ្រប់គ្នា ។
« អត់ទេបើលែងកូនយ៉ាងមិច បងមិនលែងអូនទេ » ថេយ៉ុងអោបប្រពន្ធ ពាក្យថាមិនលែងធ្វើអោយអ្នកជាប្អូនស្រីអង្គុយហួសចិត្តនិងខ្លួនឯង គេស្រលាញ់នាងដូចគ្នា។
« អូនដឹងរឿងបងនិងស៊ូលីមកយូហើយ ស៊ូហូបានប្រាប់អូនអស់ហើយ ស៊ូលីហេតុអីឯងមិនប្រាប់គាត់ » ជូហុីរៀបនិងនិយាយថានាងមានកូនទៅជាមួយគេទៅហើយតែត្រូវស៊ូលៅបដិសេធ។
« យើងមិនចង់ទាក់ទងទៀតទេសុំទោសដែរធ្វើអោយឯងឈឺចាប់ » ស៊ូលីក៏ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកដើម្បីដូអាវរបស់នាង ។
« យ៉ាងណាក៏យើងត្រូវលែងអូនអត់ស្រលាញ់បងទេថេយ៉ុង » សំដីពិតចេញពីចិត្តបានលាតត្រដាងនៅថ្ងៃនេះហើយ នាងស្រលាញ់ស៊ូហូមិនប្រែឡើយ ។
« អូនថាមិចបើបងស្រលាញ់នាង មិចមិនលែងអូនទៅ » ជូហុី
« ត្រូវហើយ ខ្ញុំនិងជូហុីពួកយើងនិងទាក់ទងគ្នាវិញ ថេយ៉ុនខ្ញុំនិងយកទៅចញ្ចឹម » ស៊ូហូក៏បានមកដល់ដូចគ្នា
« អូនអោយគេនៅជាមួយអ្នកផ្សេងយ៉ាងមិច » ថេយ៉ុងស្រែកដាក់នាងខ្លាំងៗ។
« កូនលោកខ្ញុំក៏ធ្លាប់ » ស៊ូហូ
« បានហើយឈប់និយាយទៅ » ស៊ូលីមកកាត់សេចក្តីរវាងពួកគេ ។
« momie » ថេននីក៏បានមកដល់ដូចគ្នាជាមួយយូរីននិង ស៊ូជីន
« យូរីន » ថេយ៉ុងពេលនេះវិលវល់អស់ហើយនារីបីអ្នកដែរគេមានចិត្តស្រលាញ់ឈរនៅជុំគ្នា ។
« សុខសប្បាយទេថេយ៉ុង» យូរីនញញឹមទៅកាន់គេនាងនៅស្អាតដូចដើម។
«ក្រែងអូននិងវាបានស្លាប់ហើយមែនទេ នេះយ៉ាងមិច » ថេយ៉ុងនិយាយមិនចង់ចេញក៏មិនចង់ជឿនិងភ្នែក។
« ស៊ូហូនិងស៊ូយ៉ុនជាកូនប្រុសរបស់អូននិងូជីនសុំទោសដែរកុហកបង » យូរីនក៏ហូរទឹកភ្នែកបង្ហាញពីកំហុសរបស់នាងទៅគេ។
« momie គាត់ជាអ្នកណា » ថេននីអោបជើងស៊ូលីមើលទៅថេយ៉ុង
« ថេននីទៅរកលោកប៉ាទៅកូនលោកប៉ាដែរកូនចង់ជួបនោះអី» ស៊ូយ៉ុនដើរទៅជិតថេននី
« ស៊ូលីកូនអូនមែនទេ » ថេយ៉ុងស្រស់ទឹកភ្នែកពឹលលឺថាថេននីជាកូនរបស់គេនិងនាង។
នាងមិនឆ្លើយក៏រត់ចេញទៅបាត់ ថេយ៉ុងតៀបនិងតាមទៅហើយតែ ស៊ូយ៉ុនហាម ។
« មិនអីទេ បន្តិចនាងមកវិញហើយ នៅក្បែរកូនសិនទៅនាងចង់ជួបលោកយូហើយ » ស៊ូយុន
To be continued
YOU ARE READING
ប្អូនស្រី (sister)ចប់
Romanceកើតមកជាមនុស្សដែរម៉ាក់ប៉ាស្រលាញ់ជាងគេខុសដែរមែនទេ? គេមាននាមជាបងប្រុស ហេតុអីគេស្អប់ខ្ញុំដល់ថ្នាក់នេះ? តើខ្ញុំបានធ្វើអ្វីខុសទៅ ទើបបងប្រុសខ្ញុំស្អប់ខ្ញុំថ្នាក់នេះ? By : jiyeon
