វេលាម៉ោង1 រំលងអាត្រាតមនុស្សនៅក្នុងផ្ទះចាប់ផ្តើមគេងអស់នៅឡើយតែ ថេយ៉ុងកំពុងបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ក្នុងបន្ទប់របស់គេ មិនខ្វល់ពីចិត្តម្តាយរបស់កូនខ្លួនបើនាងដឹងឈឺចិត្តពិនណាទៅ ។ ស៊ូលីទោះពិការរឺបាត់ការចងចាំពិតតែខួរក្បាលនាងនៅឆ្លាតដដែលងាយយល់និងងាយដឹងណាស់ ពិការភ្នែកពិតតែនាងអាចស្តាប់ដឹងថាស្វាមីខ្លួន ដើរចូលផ្ទះជាមួយនណាម្នាក់ យប់ឡើងដោយដឹងថាកូនគេងលក់ហើយទើបនាងលួចងើបចេញលបៗតាមទ្វាបន្ទប់ នៅតាមការ៉ូថេយ៉ុងបានបន្ទះគ្រើបចំណាំអោយនាងអាចដើរបានយ៉ាងងាយមិនពិបាកឡើយទើបនាងលួចដើរលបៗទៅបន្ទប់របស់ថេយ៉ុង ។
«អាស ថេយ៉ុងមួយៗប្រយ័ត្នប្រពន្ធពិការបងលឺ » maria និយាយក្នុងបំណងល្អផងអាក្រក់ផង មីឡាប់ 😂🙏🏻
« បងខានយូហើយមួយមិចបាន ស្រួលខ្លាំងណាស់ » ថេយ៉ុងបង្ហើបសំឡេងសុខស្រួលយ៉ាងមានក្តីសុខតែអ្នកណាទៅដឹងស៊ូលីកំពុងឈរស្តាប់ទាំងទឹកភ្នែកនៅខាងក្រៅ រាងស្តើងឈរមុខបន្ទប់ចាំស្តាំមុននិងបើកទ្វាចូលទៅហើយធ្វើពុតជាមិនបានលឺ។
« ថេយ៉ុងបងគេងនៅ ថេននីគេងលក់ទើបអូនបងរកបងវិញ » ស៊ូលីដើរមួយៗសំដៅទៅក្រែ ។អ្នកលើគ្រែភ័យមិនស្ទើរឡើយពិសេសថេយ៉ុងខ្លាចថានាងបានលឺ ហើយក៏ធ្វើកាយវិការគ្មានសំឡេងអោយmaria ចេញទៅ ។
« បង...គេងហើយថេននីគេងហើយមែនទេ » ថេយ៉ុងក៏បង្ហើបសំឡេងដូចទើបនិងក្រោកដាក់នាងដូចចាក់ទំលុះចិត្តប្រពន្ធស្ទើរប្រះ ទៅហើយ ។
« រំខានបងហើយអូនទៅវិញក៏បាន »
« មោនបាច់ទេឡើងមក » ថេយ៉ុងក៏ចុះពីលើពូកទៅចាប់ដៃនាងទាញមកកាន់គ្រែរួចអោយនាងឡើងគេងក្បែរ។
« បងដែរក្បត់អូនទេ » ស៊ូលីស្រាប់តែសួរសំណួរពិបាកឆ្លើយទៅកាន់គេ ។
« មិចក៏សួរបងបែបនេះ » ថេយ៉ុងក៏ខិតទៅជិតប្រពន្ធរួចអោយនាងគេងកើយទ្រូង ។
« គឺអូនមិនដែរមានអីៗជាមួយបងក្រែងបងមានស្រីខាងក្រៅបន្ថែម» ស៊ូលី
« បើមិនចង់អោយបងមានអូនធ្វើវាជាមួយបងទៅ » ថេយ៉ុង
« បើអូនមិនព្រមបងនិងមានមែនទេ » ស៊ូលីស្រាប់តែនិយាយចំណុចនេះដូចចាក់ចំចិត្តរបស់គេទាំងរស់
« អត់ទេគេងទៅបងមិនបង្ខំអូនទេ» ថេយ៉ុង
Tomorrow
ថេយ៉ុងបានបើកឡានជូនស៊ូលីទៅដាក់មន្ទីរពេទ្យដោយមិនបានជូននាងចូលដូចមុនឡើយ ។
ក្នុងបន្ទប់ពេទ្យ
« ស៊ូលីអូនយ៉ាងមិចហើយ » ស៊ូហូពេលនេះបានរៀនចប់ក្លាយជាប្រធានមន្ទីរពេទ្យដោយជូហុីក៏បានរៀនបន្តរផ្នែកពេទ្យដូចគ្នា ។
« ថេយ៉ុងនាំmaria ទៅដេកបន្ទប់ខ្ញុំ» ស៊ូលីមិនបានបាត់ការចងចាំក៏មិនពិការភ្នែក ។
« ឯងថាមិចនាង maria នោះមែនទេ» ជូហុី
« ត្រូវហើយតើគួរធ្វើយ៉ាងមិច» ស៊ូលី
« មកពីឯងអោយគេខ្លះទៅ ជូហុីសឹងតែរាល់ថ្ងៃបងទៅណារួច » ស៊ូហូ
« នែ បងនិយាយស្តី » ជូហុីអៀននិងស៊ូលីក៏វៃប្តីមួយដៃ
« ខ្ញុំមិនចង់កុហកគេទៀតទេ » ស៊ូលី
« មិនចង់កុហកធ្វើយ៉ាងមិច» ស៊ូហូ
« ធ្វើជាវះកាត់ឡើងមក ហើយក៏ជាវិញ » sunmi ក៏បានដើរចូលមក
« បងស្រី » ស៊ូលី
« ល្អធ្វើតាមបងsunmi ល្អខ្លាំងណាស់ » ជូហុី
បន្ទាប់ពីនិយាយគ្នារួច ស៊ូលីក៏អោយស៊ូហូខលទៅថេយ៉ុងដូចរាល់ដង តែគេមិនទទួលទើបនាងត្រូវជិះឡានតាក់សុីខ្លួនឯង ។ ទៅដល់ផ្ទះចុះពីលើឡានតាក់សុីដោយមិនអាចចុះចំមុខផ្ទះពេកឡើយ ស្រាប់តែកម្លោះសង្ហារបង្ហាញមុខរបស់គេនៅចំមុខរបស់នាង។
« ថេយ៉ុង » ស៊ូលីគាំងនិយាយលែងចេញហើយដែរគេត្រូវចាប់បានបែបនេះ គេបានសង្ស័យយូហើយថាស៊ូលីមិនបានកើតអីតែចេះតែចាក់បណ្តោយសិន ទៅទើបមានឪកាសថ្ងៃនេះឯង ។
« អូនភ្ញាក់ផ្អើលមែនទេ » ថេយ៉ុងសើចដាក់នាងដូចចង់សុីនាងទាំងរស់ សើចបែបបិសាចជញ្ជក់ឈាម។
« គឺអូន សុំទោសអូនគ្រាន់ចង់ដឹងអ្នកណាបុកអូនទេ ថេយ៉ុង» ស៊ូលីដើរទៅជិតថេយ៉ុងដោយចាប់ដៃរបស់គេ ។
« ចេញទៅមនុស្សដូចនាងខ្ញុំមិនគួរស្រលាញ់ទេ គីមស៊ូលី អត់ទេដូរទៅ ផាកស៊ូលី » ថេយ៉ុងក្រវាសដៃនាងចេញពោលពាក្យខ្លាំងៗ
« បងបានន័យថាមិច» ស៊ូលី
« ពួកយើងលែងគ្នាទៅ » ថេយ៉ុង
« អត់ទេអូនមិនលែងទេ កុំលែងអីបងអោយអូនស្លាប់ក៏ព្រមតែកុំលែងអូនអី » ស៊ូលីយំអង្វរគេ
« ព្រមស្លាប់មែនទេ » ថេយ៉ុងចងចញ្ជើមដាក់នាង
« មែន» ស៊ូលី
និយាយរួចក៏ទាញនាងឡើងឡាន ទាំងកម្រោលអូសនាងដូចសត្វធាតុទៅហើយ ។
« ចូលទៅ » ច្រាននាងអោយចូលរួចបិទទ្វាមួយទំហឹងដៃរួចក៏បើកឡានចេញទៅ ។
To be continued
Sorry for waiting me 😿🙏🏻🖤
YOU ARE READING
ប្អូនស្រី (sister)ចប់
Romanceកើតមកជាមនុស្សដែរម៉ាក់ប៉ាស្រលាញ់ជាងគេខុសដែរមែនទេ? គេមាននាមជាបងប្រុស ហេតុអីគេស្អប់ខ្ញុំដល់ថ្នាក់នេះ? តើខ្ញុំបានធ្វើអ្វីខុសទៅ ទើបបងប្រុសខ្ញុំស្អប់ខ្ញុំថ្នាក់នេះ? By : jiyeon