ប្អូនស្រី (sister)ចប់

Part 27 : បងស្រលាញ់អូនណាស់ស៊ូលី 🔞

« បងកុំធ្វើបែបនេះ » គេចាប់ទាញដៃនាងជាប់ហើយក៏ងើបទៅអោបនាងពីក្រោយ រួចក៏បែរនាងអោបប្រឈមមុខនិងរូបគេមិនអោយដើរគេចទៀត ។
« ពួកយើងធ្វើវាម្តងទៀតបាន ទេ » សំដីរបស់ធ្វើអោយគាំងមិនស្ទើរនោះទេសុខៗស្រាប់តែបបួលនាងធ្វើរឿងបែបនេះ ។
« ពួកយើងមិនគួរធ្វើរឿងនេះទេ » ស៊ូលីក្រវីក្បាលបដិសេធ
« បងស្រលាញ់អូនពិតមែនស៊ូលី » ថេយ៉ុងស្រាប់តែនិយាយម្តងមើលទៅដូចចេញពីចិត្តរបស់គេពិតពិតមិនបានកុហកទើបធ្វើអោយនាងទប់ទឹកភ្នែកមិនជាប់ហូរចុះមក។ ដៃម្ខាងជូតទឹកភ្នែកអោយនាង ដៃម្ខាងទាញខ្សែអាវតូចឆ្មារបស់នាងចេញពីស្មាទំលាក់ចុះ ។
« ពួកយើងនិងលែងបាននៅក្បែរគ្នាទៀតមែនទេពេលបងទៅជួបនិងជូហុីវិញ »
« បងនិងមកលេងអូនពេលដែរអូនប្រាប់ថានឹកបង » និយាយចប់គេក៏អោនទៅថើបមាត់នាងយ៉ាងលឿន រ៉ូបរាត្រីត្រូវរបូតជហរុះដល់ដី បង្ហាញនៅសាច់សម៉ត់រលោងក្រោមពន្លឺភ្លើងរាត្រីពន៌ពងមាន់ចាំងលើពួកគេ ។
« អឹម » ថេយ៉ុងផ្ទួលនាងទៅពូកថ្មមៗ ហើយងើបមកទាញអាវឃ្លុំរបស់គេចេញពីខ្លួន ដោយឃើញនាងបែរមុខចេញដូចជាអៀន ទើបគេទាញភួយមកក្រោបត្រឹមចង្កះរវាងពួកគេទាំងពីរ។
ថេយ៉ុងគេងពីលើនាង ហើយអោនទៅថើបបបូលមាត់នាងម្តងទៀត ហើយក៏អូសដល់ដើមទ្រូងរបស់នាង លេបតហរបាក់ចុងស្រួចពណ៌ក្រហមទុំ ខាំក្រញិចធ្វើអោយនាងស្រៀវជាខ្លាំង ។
« ថេយ៉ុងបានហើយឈឺណាស់ » នាងហាមអោយគេឈប់បន្តរខាំបែបនេះទៀត មិនមែនតែគេទេដែរធ្លាប់បៅដោះនាង ថេននីក៏ធ្លាប់តែមិនដូចប៉ារបស់គេឡើយ។
គេមិនឈប់ឡើយ នៅតែបន្តរវាទៀត ដៃរបស់គេដូចគ្នាកំពុងតែលូកលាន់ក្នុងតំបន់សំខាន់នាងដូចគ្នាគ្នា។ ខំរើតាមចង្វាក់ដៃចរនារបស់គេបន្តិច ដៃតែមួយរឹតរួមដៃរបស់គេ ចុះបើប៉ះកូនប្រុសរបស់គេម្តងទៀតនាងមិនស្រែកបែកបន្ទប់ហើយហេស ។ស៊ូលីថ្ងូរនៅបំពុងកស្រៀវពេញខ្លួនរហូតដល់នាងសំរាច់កាមដោយដៃរបស់គេ ទើបថេយ៉ុងព្រមដកដៃចេញ ។
« អាយ » មិនបានប្រាប់នាងមុនគេក៏សកកូនប្រុសរបស់គេចូលទៅក្នុងខ្លួនកប់បាត់ទៅតែម្តង នាងមិនបានត្រៀមខ្លួននោះទេគេក៏ដាក់ចូលកប់ទៅហើយ ។
« ឈឺណាស់ឈប់សិនទៅ »
« អូនឈប់រើទៅនៅអោយស្ងៀមមិនឈឺដូចនៅក្នុងoffice ទេ » ស៊ូលីក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រមធ្វើតាមគេ វានៅឈឺតែស្រួលដូចគ្នា ថេយ៉ុងធ្វើរចនាចង្កះពីយឺតទៅលឿនសំរុកយកមិនគិតពីអ្នកនៅក្រោមឈឺពិនណានោះ ដៃខ្ញាំពូកស្ទើរតែដាច់ទៅហើយ រយៈពេល30នាទីទើបឈប់ធ្វើចលនាព្រោះដល់ក្តីសុខរាងខ្លួនហើយក៏បញ្ចូលទឹកខាប់សជាច្រើន ទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាង ។
« បងចង់ធ្វើអីនិង អា៎»
ថេយឮុងក៏បង្វែរនាងអោយគេងផ្កាប់មុខម្តងរួចក៏ស៊កកូនប្រុសរបស់គេដែរមិនទាន់អស់កម្លាំងសោះចូលក្នុងខ្លួននាងម្តងទៀត ។គេថ្ងូរចេញសំឡេងសុខស្រួល ពេលបានគេងជាមួយនាង តែនាងក៏យំដូចគ្នាវាឈឺជាងពេលនាងវះកូនទៅទៀត ( គេចាក់ថ្នាំស្ពឹកអីចែ មិចបានឈឺ ) 30នាទីក្រោយទើបឈប់ដូចគ្នា។
នាងបែរមករកអ្នកកំលោះដែរគេងទាំងហត់ក្បែរនាងដូចអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ ។
« ខ្ញុំចូលងូតទឹកបានហើយមែនទេ » នាងសួរទៅគេព្រោះឃើញថាគេបានដករបស់នោះចេញពីខ្លួននាងហើយ ទើបគិតថាគេឈប់ ។
« ទើបតែពីដងអូនចង់ងូតទឹកហើយមែន» ថេយ៉ុងទាញនាងមកជិតរួចអោបនាង ។
« គឺវាដូចជាបែកញើសគេងទាំងបែបនេះមិនលក់ទេ »
« បងបានមើលកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពក្នុបន្ទប់យប់នោះហើយ ដំបូងឈឺមែន ចូលចិត្តកន្លែងណាដែរ » ថេយ៉ុងសួរពីអារម្មណ៍យប់ដំបូងដែរគេបានបំពាននាង គេបានឃើញគ្រប់រូបភាពទាំងតុការងាររបស់គេផងដែរ ។
«គឺឈឺនិងអែង មិនចូលចិត្តទេ »
« តែបងចូលចិត្តកន្លែងតុការងារណាស់ » ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏ងើបលើកបីនាងមកដាក់លើតុកាតងារក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ រួចអោយនាងគេងផ្ងារលើនោះ អោនទៅជញ្ជក់ស្រទាប់ផ្កាកុលាប របស់នាង។
« បងឈប់ទៅមិនល្អទេ » នាងគិតថាវាគគ្រិចតែអត់ទេវាជាក្តីសុខរបស់ពួកគេដែរបានណេបនិត្យ។
« បងឈប់ទៅខ្ញុំហត់ហើយ » ស៊ូលីលើកដៃរុញពោះគេហាមមិនអោយគេស៊កកូនប្រុសគេចូលម្តងទៀត ។
« តែវាខឹងទៀតហើយអូនចង់អោយវាខឹងចោលមែនទេ » គេសួរបកទៅនាងវិញព្រោះមិនទាន់ឆ្អែតនៅឡើយទេ គេលើកនាងអោយងើបពីគេងវិញគិតថាគេអាចឈប់ហើយតែបែរជាលើកនាងទៅដាក់ពូកបន្តរវាទៅវិញ
ពួកគេបន្តរធ្វើវា រហូតដល់ជិតភ្លឺទើបឈប់ ។
ព្រឹកព្រលឹមនាងងើបមកឃើញថាថេយ៉ុងមិនបានគេងនោះទេ នៅតែបន្តរបំពានរាងកាយនាងមិនឈប់សោះឡើយ នេះជាមូលហេតុដែរនាងភ្ញាក់ពីគេងទាំងព្រឹកបែបនេះ ។
« កុំអី...ខ្ញុំឈឺខ្លាំងណាស់បងឈប់សិនទៅបានទេ» គ្មានប្រយោជន៍នោះ គេនៅតែបន្តរធ្វើចរនារហូត ទាល់តែនាងព្រមធ្វើវាជាមួយគេម្តងទៀត ។
គាប់ជួនស៊ូយ៉ុនបំណងចង់មកមើលនាងថាបានធូឫនៅតែមកស្តាប់លឺសំឡេង ចេញពីបន្ទប់របស់នាង ។
« អា៎ស...កុំលឿនពេក » ស៊ូយ៉ុនគាំងនិយាយលែងចេញសំឡេងមួយឃ្លានិងសំឡេងថ្ងួចថ្ងូរចេញពីបន្ទប់របស់គឺបងប្អូនគេកំពុងធ្វើរឿងនេះជាមួយគ្នា បានត្រឹមឈរស្តាប់ពួកគេមានក្តីសុខ តែចិត្តគេចង់ផ្ទុះទៅហើយ ក៏មានសំឡេងស្រីម្នាក់មកហៅគេពីក្រោយ ។
« ស៊ូយ៉ុន...» សំឡេងស្រួយស្រឹបបង្ហាញពីក្រោយខ្នងរបស់គេ ធ្វើអោយគេងាគមករកម្ចាស់សំឡេង ។គ្រាន់តែងាគភ្លាមគាំងលើស បានលឺសំឡេងអ្នកនៅខាងក្នុងទៅទៀត ។
To be continued
តើនាងជាអ្នកណា ?
សុំទោសរាងគគ្រិចតិចហើយ 🤣🔞