Part 33: យើងលែងគ្នាទៅ

683 21 1
                                    

និយាយរួចក៏ទាញនាងឡើងឡាន ទាំងកម្រោលអូសនាងដូចសត្វធាតុទៅហើយ ។
« ចូលទៅ » ច្រាននាងអោយចូលរួចបិទទ្វាមួយទំហឹងដៃរួចក៏បើកឡានចេញទៅ ។រយៈពេលក្នុងការបើកបរឡានចេញទៅ 2ម៉ោងទើបដល់ តំបន់ជាយក្រុងមួយកន្លែងដូចជានៅលើកោះដែរហំព័ទ្ធទៅដោយទឹកសមុទ្រមើលដាច់កន្ទុយភ្នែកដែរនាងគេងលក់មិនដឹងថាគេលើនាងដាក់លើទូកពីពេលណាឡើយសូម្បីពេលនេះក៏គេងលក់ទើប ថេយ៉ុងសំរាច់លើកបីនាងថ្មមៗចុះពីលើទូកដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះនៅលើកោះនោះ។
« ចាហ្វាយសំរាច់ចិត្តត្រូវហើយមែនទេដែរនាំចាហ្វាយស្រីមកទីនេះ » grant សួរទៅចាហ្វាយរបស់ខ្លួន
« ច្បាស់ហើយ ឯងទៅធ្វើកាងាររបស់ឯងទៅ » ថេយ៉ុងនិយាយចប់ក៏ដើរនាំស៊ូលីចូលទៅក្នុងបន្ទប់បាត់ តែមិនអោយនាងដេកស្រួលឡើយគឺទម្លាក់មួយទំហឹងទៅលើពូកតែម្តង។
« អាយ » ស៊ូលីភ្ញាក់ពីគេងដោយការទម្លាក់របស់ថេយ៉ុងក៏ធ្វើអោយនាងឈឺខ្លួនបានដែរ។
« ដេករឺងាប់មិនព្រមងើប ទៅធ្វើម្ហូបអោយខ្ញុំ » ថេយ៉ុងប្តូរពាក្យនិយាយពីបងទៅខ្ញុំធ្វើអោយស៊ូលីមិនស្ងប់ក្នុងចិត្តឡើយ។
« មិចក៏បងបែបនេះ » ស៊ូលីស្រាប់យំឡើង
« កុំអោយខ្ញុំនិយាយពីដងឆាប់ទៅ » ថេយ៉ុងស្រែករួចក៏ទាញនាងមួយទំហឹងដៃច្រាននាងអោយដួលលើការ៉ូ
« ហឹកៗខ្ញុំស្អប់លោក អោយខ្ញុំទៅវិញទៅ » ស៊ូលី
« មិនងាយទេនាងអ្នកនិយាយថាធ្វើតាមចិត្តខ្ញុំ » ថេយ៉ុង
« អត់កុំធ្វើបែបនេះអី លែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំស្អប់លោកលែងគីមថេយ៉ុងមនុស្សចង្រៃ ខ្ញុំចង់ជួបកូនខ្ញុំ » ស៊ូលីស្រែកយំនៅក្រោមដើមទ្រូងរបស់ស្វាមីដែរកំពុងបង្ខិតបង្ខំនាងទាំងចិត្តមិនចង់ដោយលែងនាងឡើយ
« នៅអោយស្ងៀមទៅ 6ខែនេះនាងលេងខ្លួនណាស់ » ថេយ៉ុងនៅញាំញីខ្លួនប្រាណនាងរហូតដល់ស៊ូលីសន្លប់បាត់ទាំងមិនទាន់សំរាច់ឡើយ ។ដើរចេញទាំងមួលម៉ៅក្នុងចិត្តរួចក៏ដើរចេញទៅផ្ទះមួយក្បែរនោះដែរ។
« តុតុ» ស្រីស្អាតម្នាក់ក៏បើកទ្វាចេញមកក្រៅអោយថេយ៉ុងចូលទៅ។
« លោកមកដល់ពេលណាមិចខ្ញុំមិនដឹង » ស្រីស្អាតដែរកំពុងពរពោះកូន7ខែឈរសួរទៅគេ។
« មកដល់មិញនេះខ្ញុំគេងទីនេះ នាងឆាប់មកគេងមក » ថេយ៉ុងក៏ហៅនាងអោយមកគេងក្បែរគេរួចក៏លង់លក់បាត់ទៅ
Morning
ស៊ូលីក៏ភ្ញាក់ពីគេងដោយងើបមកឃើញខ្លួនជាមួយសម្លៀកបំពាក់ថ្មីព្រោះនាងក៏ចាំថាអាវត្រូវខ្ទិចដោយស្នាដៃថេយ៉ុង ទោះគេដូរអោយក៏មិនថ្វីដែរ។
« តុតុ»
« ចាហ្វាយ» grant គោះទ្វាបន្ទប់របស់នាងព្រោះគិតថាថេយ៉ុងនៅទីនេះ
« មានអីមែនទេ» ស៊ូលី
« ចាហ្វាយនៅទេចាហ្វាយស្រី» grant
« យប់មិញគេមិនគេងទីនេះទេ » ស៊ូលី
« តែយប់មិញដូចលឺសំឡេងចាហ្វាយស្រីតាស » grant ឆ្ងល់ព្រោះយប់មិចខលមកបានលឺសំឡេងមនុស្សស្រី
« អត់ទេ » ស៊ូលី
« ចឹងប្រហែលនៅផ្ទះតូចហើយ » grant
« ខ្ញុំទៅដែរ » ស៊ូលី
« អឺមិនអីទេ » grant
« មានអីលាក់ខ្ញុំឆាប់នាំទៅយើងជាចាហ្វាយស្រីឯង » ស។ស៊ូលីដំឡើងសំឡេងជាចាហ្វាយទៅកាន់grant
Grant មិនអាចហាមនាងបានកាន់តែមិនអាចជួយលាក់ចាហ្វាយបានទៀតដែរ ទើបនាំនាងទៅកាន់ផ្ទះតូចនោះ ។
នាងដើរតាមគេដល់ជាន់លើទើបgrant ចុះទៅវិញ រួចស៊ូលីក៏បើកទ្វាបន្ទប់នោះឡើង ឃើញថេយ៉ុងកំពុងគេងអោបស្រីម្នាក់ដែរមានពរពោះផងដែរ ។
« ថោកទាបណាស់ » ស៊ូលីចូលទៅទាញដៃស្រ្តីម្នាក់នោះទាំងកំពុងដេកលក់អោយចុះពីលើពូក ។
« នាងចង់ធ្វើអី » ស្រ្តីម្នាក់នោះក៏សួរទៅកាន់ស៊ូលី
« ធ្វើអីហេសនេះជាប្តីខ្ញុំនាងមកដេកអោបបានយ៉ាងមិច» ស៊ូលីនិយាយចប់ក៏ទះមុខរបស់នាងមួយកំភ្លាងដួលទៅលើការ៉ូទាំងមួយចំហរខ្លួន។
« អូនចង់ធ្វើអី moyeonនាងយ៉ាងមិចហើយ » ថេយ៉ុស្ទុះពីលើពូកទៅគ្រានាងឡើង
« លោកធ្វើបែបនេះបានយ៉ាងមិច » ស៊ូលី
« បើនាងមិនបំពេញតួនាទីទេ កុំមករករឿងគេ » ថេយ៉ុង
« ប្រពន្ធលោកមែនទេ » ម៉ូយ៉ុន
« មែននាងមកយកប្តីគេបានដែរមែនទេ ស្រីចង្រៃ » ស៊ូលីក៏ចូលទៅទាញនាងចេញពីថេយ៉ុងតែត្រូវថេយ៉ុងច្រាននាងចេញ ។
« ចេញទៅកុំប៉ះម៉ូ » ថេយ៉ុង
« បានយើងលែងគ្នាទៅ លោកយកនាងចុះ. » ស៊ូលីនិយាយរួចក៏ងើបឡើងរត់ចេញទៅ ។
« ថេយ៉ុង » ម៉ូយ៉ុនបែរសំឡឹងមករកម្ខរបស់គេ ។
« នៅទីនេះសិនហើយ ចាំខ្ញុំមកវិញgrant មើលថែម៉ូផង » ថេយ៉ុងក៏ចេញទៅបាត់ grant ក៏ចូលមកមើលនាងតាមបញ្ជារបស់ចាហ្វាយ
« ខ្ញុំមិនចង់មើលទេធ្វើបែបនេះបានយ៉ាងមិច មកបំបែកចាហ្វាយស្រីខ្ញុំ » grant ស្រែកអោយនាងខ្លាំងៗធ្វើអោយអ្នកម៉ាក់វ័យក្មេងយំឡើង ។
To be continued

ប្អូនស្រី (sister)ចប់Where stories live. Discover now