Ignorance or love (Yuta Nakamoto) PAUSED!

11

Doyoung's p.o.v. (point of view)

  Είναι Κυριακή πρωί και ακόμα δεν έχει ξεκολλήσει το μυαλό μου από όσα έγιναν χτες το βράδυ. Το να μάθω πως η Y/N είναι ερωτευμένη με τον Yuta, ήταν ένα μεγάλο σοκ για εμένα.

  Αυτός ο αχώνευτος! Δεν του φτάνουν η μια και η άλλη με τις οποίες τριγυρνάει κάθε μέρα, χτες κοιτούσε την Y/N! Δεν είναι για εκείνον! Η Y/N είναι διαφορετική από όλες τις άλλες!

  Και ασφαλώς δεν πρόκειται να θέλει να κάνει μόνιμη σχέση μαζί της. Απλά, θα την χρησιμοποιήσει κάνα δύο φορές για να εκπληρώσει τον σκοπό του και ύστερα θα την πετάξει, όπως και κάθε άλλη.

  Το κακό είναι πως η Y/N το γνωρίζει αυτό. Και το ακόμα χειρότερο, είναι πως φαίνεται ότι δεν την νοιάζει.

  Γιατί να μην την νοιάζει; Για ποιον λόγο; Γιατί να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο όπως όλες οι  κοπέλες; Γιατί να αρέσουν σε όλες τα ίδια και τα ίδια;

  Ή μήπως νομίζει πως μπορεί να τον αλλάξει;

  Φυσικά και δεν μπορεί. Καμία δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος. Ποτέ δεν αλλάζει! Ακόμα και να αρχίσει να την ερωτεύεται, δεν πρόκειται ποτέ να την δει σοβαρά. Πάντα θα υπάρχει το ενδεχόμενο να κοιτάξει κάποια άλλη κοπέλα.

  Εγώ, όμως, δεν πρόκειται να το έκανα ποτέ αυτό. Μπορεί να την γνωρίζω λίγες μέρες, αλλά αυτές ήταν αρκετές για να ερωτευτώ την Y/N.

  Το περίεργο είναι πως την πρώτη μέρα που είχα πάει στο σχολείο, εκείνη έδειχνε να ενδιαφέρεται για εμένα. Με κοιτούσε με έναν πολύ περίεργο τρόπο. Κάτι το οποίο μου άρεσε πολύ.

  Γιατί, όμως, να το έκανε αυτό, αν είναι ερωτευμένη με τον Yuta;

  Παράξενα πράγματα. Παρά πολύ παράξενα.

  Το πιο παράξενο, όμως, ήταν το γεγονός πως η Y/N μου έκρυβε τα αισθήματα της με τον Yuta! Ο Haechan, από την άλλη, μου το είπε, επειδή είμαι κι εγώ μέλος της παρέας.

  Αυτό, δηλαδή, σημαίνει πως η Y/N δεν με θεωρεί μέλος της παρέας;

  Τόσα ερωτήματα μέσα στο μυαλό μου, τα οποία μου έχουν δημιουργήσει πάρα πολλά νεύρα!!!

  Ενώ είμαι ακόμα ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου, παίρνω το μαξιλάρι μου και το πετάω με νεύρα στην πόρτα του δωματίου.

  Δεν πρόσεξα, όμως, πως εκείνη την ώρα ερχόταν μέσα ο αδερφός μου και τον χτύπησα με το μαξιλάρι.
T(Taeil):Σιγά, παιδάκι μου! Άνθρωπος εδώ!
D(Doyoung):Sorry! Δεν σε είδα!
T:Τι έγινε; Γιατί το πέταξες;
D:Τίποτα! Άσε με σου λέω!, είπα, εκνευρισμένος.
T:Πολλά νεύρα έχεις πρωί πρωί! Τι συνέβη;
D:Χμ...
T:Καλά. Έχω ετοιμάσει πρωινό! Στρώσε το κρεβάτι σου και έλα να τα πούμε!