Ignorance or love (Yuta Nakamoto) PAUSED!

16

Y/N's p.o.v. (point of view)

Τι μπορεί να ήθελε να μου πει ο Doyoung; Το τηλεφώνημα του με είχε αναστατώσει. Δεν ήθελα ο νους μου να πηγαίνει στο κακό, αλλά γιατί να με κάλεσε να τα πούμε από κοντά και όχι από το τηλέφωνο;

Αυτό που με παραξενεύει όμως περισσότερο είναι η συμπεριφορά του Haechan. Δηλαδή, γιατί με έδιωξε με τέτοιο τρόπο από το σπίτι του. Αν δεν βιαζόμουν, θα είχα τσακωθεί μαζί του. Τώρα, όμως, προέχει να συναντήσω τον Doyoung.

Έφυγα από το σπίτι του Haechan όσο πιο γρήγορα μπορούσα και κατευθύνθηκα στο πάρκο όπου είχαμε συνάντηση. Εκεί είδα τον Doyoung να κάθεται μόνος του σε ένα παγκάκι και να με περιμένει.

Το πάρκο ήταν άδειο και στο μεγαλύτερο του κομμάτι, σκοτεινό. Ήταν εύκολο να διακρίνω πού βρισκόταν ο Doyoung.

Πήγα κοντά του και τον χαιρέτησα.
Y/N:Γεια σου, Doyoung! Τι στο καλό συνέβη;

Doyoung's p.o.v.

Είχα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία. Ούτε στις εξετάσεις του σχολείου δεν είχα αγχωθεί τόσο πολύ.

Ας είναι καλά ο Haechan. Στην αρχή του είχα θυμώσει που επέμενε τόσο πολύ να γίνει σήμερα, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Όταν είδα την Y/N να έρχεται με έλουσε κρύος ιδρώτας. Είχα αρχίσει να πιστεύω πως δεν θα μου είναι δυνατόν να ξεστομίσω ούτε μια λέξη. Ένιωθα τόσο ευάλωτος. Λες και ήταν η ημέρα της κρίσης. Η πιο σημαντική ημέρα της ζωής μου.

Εκείνη πλησίασε και μου είπε:
Y/N:Γεια σου, Doyoung! Τι στο καλό συνέβη;
D(Doyoung):Γεια. Κάθησε και θα σου πω...

Όμορφη. Όπως πάντα. Κάθησε δίπλα μου και η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που ήμουν σίγουρος πως την είχε ακούσει.

Y/N:Ορίστε.
D:Να..., έκανα μια τεράστια παύση. Δεν γινόταν. Δεν είχα την δύναμη να το κάνω αυτό. Ήταν πέρα από τις δυνάμεις μου. Πέρα από εμένα.

Πάντα είχα απορία, πώς βρίσκουν κάποιοι το θάρρος να πουν σε μια κοπέλα ότι ενδιαφέρονται για εκείνη. Εκείνη την στιγμή, ένιωθα την μεγαλύτερη ανάγκη να εκφράσω αυτή μου την απορία.

Όμως, το πήρα απόφαση. Έπρεπε να το κάνω. "Ή τώρα ή ποτέ, Doyoung!", σκέφτηκα και πήρα μια βαθιά ανάσα.

D:Ξέρεις, δεν θα το τολμούσα ποτέ να το κάνω αυτό αν δεν ήσουν εσύ... Και αν δεν επέμενε ο Haechan... Γενικά δεν έχω μεγάλη ευχέρεια στα λόγια και είμαι σίγουρος πως θα τα κάνω μαντάρα. Όμως, θα ήθελα να με ακούσεις, χωρίς να με διακόψεις. Από μικρό παιδάκι έβλεπα όλα τα αγόρια να έχουν επιτυχίες με τα κορίτσια και αναρωτιόμουν γιατί εμένα δεν με πρόσεχε καμία. Πέρασα πολλά χρόνια με κλάματα και ξεσπάσματα που μου δημιουργούσαν η λύπη και άλλα τέτοιου είδους συναισθήματα πάνω στο θέμα αυτό. Ένα, όμως, με είχε κυριεύσει περισσότερο από όλα. Ο θυμός απέναντι στους άλλους που ήταν καλύτεροι από εμένα και απέναντι σε εμένα επειδή δεν έμοιαζα σε εκείνους. Τώρα, όμως, που έχω ωριμάσει, γνωρίζω πως το μυστικό της επιτυχίας είναι ο αγώνας για οτιδήποτε. Αν δεν προσπαθήσω, αν δεν μιλήσω σε κάποια κοπέλα δεν θα με προσέξει ποτέ. Αν κάτσω να περιμένω, δεν επρόκειτο να ζήσω το παραμύθι που ονειρεύομαι. Δεν επρόκειτο να γίνω ο πρίγκιπας που επιθυμώ. Γιατί, όσο γλυκανάλατο και να ακούγεται, όσο κοριτσίστικο και να ακούγεται, θα ήθελα να ζήσω μια ρομαντική ιστορία. Γι'αυτό θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση... Θα.. Θα ήθελες να μου κάνεις την τεράστια τιμή να μου επιτρέψεις να γίνω ο πρίγκιπας σου;