💔16💔(Part2)

45.8K 3.6K 1.1K
                                    

"ParkJimin!!!!!!!!"

ရုတ်တရက်မမျှော်လင့်ထားစွာနားထဲ
ဖြတ်ဝင်လာသောအသံနက်ကြီးကြောင့်
Jiminလန့်သွားကာ လက်တွေကိုရုန်းထွက်လိုက်ပြီး
လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"Jung...kook...."

သိပ်ကြောက်စရာကောင်းတယ်...။
ကြုံခဲ့ဖူးသမျှထဲကြောက်စရာအကောင်းဆုံး
မျက်နှာဟာမီးဝင်းဝင်းတောက်နေလျှက်
သူနဲ့ Hyung ဆီကို ခြေလှမ်းကျဲတွေဖြင့်
ပြေးဝင်လာနေသည်၊

JEonသည် စိတ်လွတ်စွာပြေးဝင်လာပြီးနောက်
ပထမဆုံးလုပ်လိုက်သောအလုပ်သည်
Namjoon ကိုခုံပေါ်မှာတွန်းလွှတ်ပစ်လိုက်ခြင်း...။

"Hyung!!!!!"

Hyung!! Hyung!!!.....။Jeonသည်ဒီHyungဆိုတဲ့
အခေါ်အဝေါ်ကိုဘယ်လိုများမေ့နိုင်ပါ့မလဲ...။
ကြားရတုန်းကတောင် သေမတတ်ဒေါသထွက်ခဲ့တာ
သက်ရှိထင်ရှားမျက်စိရှေ့တွင်စိုးရိမ်တကြီး
ParkJiminပါးစပ်ကထွက်လာတော့
ရူးတောင်ပစ်လိုက်ချင်ပါသည်။
ဖရိုဖရဲဖြစ်သွားသောသူကို သေချာစွာကြည့်
လိုက်တော့ ရင်ထဲဒိန်းခနဲ....။

စာအုပ်ဆိုင်ပိုင်ရှင်.....။

"မင်းဘာလုပ်တာလဲ!!ရိုင်းလှချည်လား."

ParkJimin သည် ရင်ဘက်တွေကိုလက်နှစ်ဖက်
ဖြင့်စုံရိုက်ကာ အသံကုန်အော်သည်။

"ခင်ဗျားကရော ဘာလုပ်နေတာလဲ...!!!
လာဖောက်ပြန်နေတာလေ..
လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ သာယာနေကြတာ
မရှက်ကြဘူးလား...."

"မင်းလိုမဟုတ်ဘူး...မင်းရဲ့သုံးစားမရတဲ့
စိတ်ဓာတ်အဆင့်အတန်းနဲ့ ငါနဲ့Hyungကို
မစော်ကားနဲ့...ငါတို့ရိုးရိုးသားသားစကားပြောနေတာ.."

"ခင်ဗျားလက်တွေကို တမြတ်တနိုးကိုင်ပီးတော့လား
ချိုးပစ်မှာ တချောင်းမှာအကောင်းမရှိတော့
အောင် ချိုးချေပစ်မှာ...."

"ညီ....အစ်ကိုရှင်းပြပါ့မယ်...စိတ်ကိုအေးအေးထားပါ"

"ခင်ဗျား အိမ်ထောင်ဘက် ဖောက်ပြန်တဲ့
အချိန်ကျမှ အေးအေးထားလေစိတ်ကို
ကျူပ်ကတော့ မအေးဘူး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့..."

မောင်Where stories live. Discover now