မောင်

💔28💔(Part1)

"Hyung........ကိစ္စကလေ.....
ကျွန်တော်ကလည်းမတရားတာဆိုရင်
ကြည့်မနေနိုင်တော့.....
သူတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး အလုပ်သမားတွေကို
နှိပ်စက်နေမှာလည်းစိုးတယ်.....
Jimin က ပြောရရင် ကျွန်တော့်အတွက်
ကလေးတစ်ယောက်ဆိုလည်း မမှားဘူး
ဟိုလိုမျိုး သံယောဇဉ်တွေကတော့ဖြတ်တောက်လိုက်
ပါပြီ....ကျွန်တော့်ကို Hyung စကားမပြောဘဲနေနေတာကအဆင်မပြေဘူး.....အဲ့တာ...."

"ငါ့ကိုလည်းအဲ့လိုမျိုးဂရုစိုက်ပါ
ဆရာဝန် မို့ အသက်ကြီးတဲ့သူမို့
အသေးစိတ်ကြည့်နေဖို့မလိုတော့ပါဘူးလို့
မတွေးပါနဲ့ ငါမရင့်ကျက်ဘူးJoon
အထူးသဖြင့်မင်းနဲ့ပတ်သတ်လာရင်
ငါရင့်ကျက်မပေးနိုင်ဘူး......"

သုံးနှစ်တာလောက်တွဲခဲ့ကြတော့လည်း
Jimin နဲ့ကျွန်တော်က တချို့အငွေ့အသက်လေး
တွေက ချိတ်ဆက်မိတုန်းမို့ ကလေးကလည်း
ယောင်သည်။ကျွန်တော်ကလည်းတရားမပြရရင်
မနေနိုင်...။လမင်းလေးသည်လုံးဝစိတ်ကောက်
သွားသည်။

လမင်းလေးက စိတ်တောင်ညစ်တတ်ရဲ့လား
ဟုသံသယတွေဝင်ခဲ့ဖူးတယ်။
ဘာလို့ဆိုအမြဲတမ်းပြုံးပျော်နေကာပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေး
မို့ကျွန်တော်အများကြီးလျှော့ပေါ့တွေးခဲ့တာ။

စိတ်ကောက်တယ်ဆိုသောခေါင်းစဉ်တွင်
Coffee ဆိုင်ကပြန်ပြီး နောက်ရက်တွေအထိ
ကျွန်တော့်ကိုလုံးဝစကားမပြောတော့။

"ဂရုစိုက်ပေးနေတာမဟုတ်ဘူးလေHyung ရာ
မတရားတာကိုပြောပြ ထိန်းကျောင်းပေးတာပါ..."

"Joon...မင်းငါ့ကိုချစ်ရောချစ်ရဲ့လား
ငါ့ဘက်က အတင်းအကျပ်လိုက်ကပ်နေလို့
အားနာပါးနား တွဲပေးလိုက်ရတာမျိုးလား
ငါJimin ကို မြင်တိုင်းမှာ အလိုမကျဘူး......"

ကလေးကပေးတဲ့ဒဏ်ရာတွေနေသားမကျခင်
မှာတော့ဝန်ခံပါတယ် ဒေါက်တာကသူ့အတွက်
ရိုးရိုးလေးပဲ....။အချိန်တွေကုန်လာတဲ့အမျှ

အမြဲသစ်သီးနံ့လေးသင်းနေတဲ့ကိုယ့်သင်းနံ့လေးတွေ....
ရီလိုက်ပြုံးလိုက်တဲ့ရင်ထဲအေးမြသွားရတဲ့
Hyungရဲ့ တန်းခိုးအရှိန်အဝါတွေ....
Joonလို့ခေါ်တိုင်း လင်းခနဲလက်ခနဲလမင်းလေး
ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေ......
နေ့တိုင်း Coffee လာပို့ခြင်းကိုမပျက်ကွက်ခဲ့....
မဖတ်ဘဲစာအုပ်တပုံကြီး ဝယ်ခြင်းတွေကို
မရပ်တန့်ခဲ့....
အနှောင်အသွားမလွတ်တဲ့ စကားလုံးလေးတွေ
စီပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်း တဖက်လှည့်ဝန်ခံနေတဲ့ပုံလေး
တွေက အချစ်ဦးကပေးတဲ့ဒဏ်ရာရာဘယ်လောက်
နက်နက်....မနာတော့အောင်စွမ်းဆောင်နိုင်သည်။