မောင်

💔32💔(Part1)

ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ပင်ပန်းမှုတွေကိုအားဆေးတချို့
သောက်ပြီး ကုစားလို့ရနိုင်ပေမယ့်စိတ်ဝိဥာဉ်
ပင်ပန်းလာတဲ့အခါမျိုးကြတော့ကုသဖို့ကအလွန်
ခက်ခဲလှပါသည်...။

ငိုသံတွေ.....ရှိုက်ကြီးတငင်ငင်ငိုသံတွေ....။

ကြားခဲ့ဖူးတယ်....အတိတ်တွေတုန်းကလည်း
ခမ်းနားလှတဲ့နန်းဆောင်ကြီးထဲမှာအထိန်းတော်
တွေအားလုံးဝိုင်းထိန်းခဲ့တာတောင် ထိန်းမရခဲ့တဲ့
ဆ်ိုးဆိုးဝါးဝါးငိုသံ အကျယ်ကြီးတွေ.....။
ဧကရာဇ် စိတ်နောက်သွားပြီလို့ ကောလဟာလတွေ
ထွက်ခဲ့တဲ့အထိ အူလှိုက်အသဲလှိုက်နာနာကျင်ကျင်
အော်ဟစ်သံတွေ.....။

ပစ္စုန်ပန်မှာလည်း တစ်ထပ်ထဲ ထပ်ကြားရတဲ့အခါ
ကောင်းကင်ပြာလေး...ကြောက်လန့်နေသည်။
တုန်တုန်ရီရီ လှုပ်ခါသွားသော ကျောပြင်သေးသေးလေး
ရင်ကိုခွဲသော ငိုသံတွေ...
သူတစ်ခုခု ခြိမ်းခြောက်တိုင်းမကြောက်ဘူးပြောပေမယ့်
ကြောက်ကြောက်သွားတတ်တဲ့ လှုပ်လှုပ်ခတ်
မျက်လုံးလေးတွေ....
ဘယ်သူကတော့ အကြံပက်စက်ချင်ပါ့မလဲဗျာ....။

ထပ်ခါထပ်ခါပြသနေတဲ့အမှန်တရားတွေ
မဖြစ်နိုင်ပါဘူးKimTaeHyung ရယ်လို့
ချနေတဲ့ တရားတွေ....။
မသိစိတ်က လက်ခံနေပေမယ့်အသိစိတ်ကတော့
တဇွတ်ထိုးသွားနေတုန်း...။

ငါဒီလောက်တောင် ချစ်တာ
ငါဒီလောက် ရူးပေးခဲ့တာ
ဘဝတစ်ခုတောင်မကခဲ့သော စွဲလမ်းမှုမှာ
မရတန်ကောင်းလားဆိုတဲ့ အတ္တနဲ့ လက်မလွှတ်ချင်...။

သူကတော့မောင်ကလွဲရင်အားလုံးပေးနိုင်တယ်တဲ့လေ....။

ငိုပြသွားလိုက်တာ.....
သိပ်ချစ်ရတော့....ချစ်သူငိုရင်...ရင်တွေမနာဘဲတော့
ဘယ်ရှိပါ့မလဲ....။
တရားခံကလည်းဟာသဆန်စွာ
ကိုယ်တိုင်ပဲဖြစ်ဖြစ်နေတယ်.....။
နှစ်ခါနာရတာပေါ့ဗျာ....။

ဆိုးဆိုးဝါးဝါးငိုသံတွေကို ကြားပြီးထဲက
TaeHyung စိတ်ဝိဉာဉ်တစ်ခုလုံး
ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့စွာပင်ပန်းသွားပြီး
လောကကြီးနဲ့အဆက်အသွယ်ဖြတ်နေ့တချို့
အခန်းအောင်းနေခဲ့တာကြာပြီ...။