Bölüme başlamadan önce minik yıldızımızı parlatmayı unutma olur mu 🙏
Yoksa kalbim çıt 👉💔👈
Evettt uzatmadan bölüme geçelimmm
********
Bu konuda ciddi olamaz değil mi?
Lan şimdi farz edelim ki yalan söylüyor ne faydası olacak‽
-Bu durumun seni bu kadar düşündüreceğini bilmiyordum.
Bunu söylerken hafif kıkırdadığında şirketin otoparkına girip arabayı park etmiştim.
Anahtarı elime alıp ona döndüm"düşündüğüm tek şey seninle aynı şirket içerisinde nasıl çalışacağız..kabus gibi!"
Gülerken arabadan inip yürümeye başladığım sırada peşimden geliyordu"karşında şirketin sahibi dururken konuşma tarzına dikkat edersen anlaşabiliriz belki!"
Ellerim ceplerimdeyken durduğum yerde omzumun üzerinden ona baktım"benim patronum sen değilsin bu birincisi. İkincisi ise bu şirketin sahibi olabilirsin ama şuna o kadar eminim ki şirket hakkında en ufak bir bilgin bile yok, neyin patronluğundan bahsediyorsun?"
O arkamda mırıldanmaya devam ederken şirketin giriş katına ulaşmıştım. Acelina hafif koşar tempoyla yanıma geldi"Günaydın efendim."
Şirket içerisinde ciddi olmaya özen gösteriyoruz tabiki.
Kafamı hafif oynatırken konuşmaya devam etti"bugün saat 12:00 ve 15:00 aralığında iki toplantınız var, imzalanması gereken dosyalar masanızda hazır, son olarak da Antonie bey sizi odasında bekliyor."
"Tamam sonra ziyaret edeceğimi söylersiniz."
Ofisime doğru yürürken peşimden seslendi"efendim hemen gelmenizi rica etti."
Kafamı sallayıp onun ofisine doğru yöneldim, kapıyı tıklattığım an içeriden açıldı, Antonie stresli gibi görünüyordu beni içeri davet ederek masasına geçip oturdu"y a-t-il un problème, M. antonie?"
(Bir sorun mu var Antonie bey?)
Oturmamı işaret ettiğinde karşısına geçip oturdum, pür dikkat bir şekilde dinliyordum.
-nous avons un problème, M. Ateş. en fait, c'est une situation qui peut être résolue, même une solution, mais avant cela, je veux que vous rencontriez ma fille.
(bir sorunumuz var Ateş bey. aslında çözülebilecek bir durum, hatta çözümü var ama ondan önce kızım ile tanışmanı istiyorum.)
Kızın ile mi?..
Lan zaten ben onu tanıyorum ki.
Şimdi şapa oturdun Ateşcim aferin sana!
Kafamı onaylar biçimde sallarken odanın kapısı tekrar çalındı ve baş belası kızı içeri girdi.
Babası ona gülümserken karşımdaki koltuğa oturdu.
Yüzüme bile bakmadı.
Antonie tanıştırma faslına gelirken gülümseyerek ilk bana sonra da kızına baktı",voici ma fille, notre PDG dont je vous ai parlé, M. ateş
et voici ma fille, pompier de coeur."
(İşte kızım sana bahsettiğim Ceo'muz Ateş bey
bu da kızım Coeur Ateşcim)
Sırıtırken elimi uzattım"c'est un grand honneur de vous rencontrer, madame."
(Sizinle tanışmak büyük bir şeref hanımefendi.)
Gülerek elimi sıktığında"ravi de vous rencontrer, M. ateş"
