VERA

12.Bölüm

2 AY SONRA

Günaydın çiçekleriiiim .Su içme vakti. Bugün nasılsınız bakalım? Yeni filizler ,yeni çiçekler açtınız mı? Sana da dökelim.Biraz da sana.

Her sabah olduğu gibi bu sabah da heyecan ve sevinçle ,uyanır uyanmaz soluğu burada almıştım. Günün ilk saatlerini bahçemde çiçeklerimin arasında geçiriyor olmak birkaç aydır yaptığım en güzel şeylerden sadece biriydi.Güzel zamanlar geçirmiştim. Ama bu kadar mutlu ,bu kadar huzurlu olduğum zamanlar yaşamamıştım.Sanki daha önce eksiktim şimdi tamam olmuştum.

Düşünceler eşliğinde renk renk ,çeşit çeşit çiçeklerimin arasında dolanırken bir yandan da suya ihtiyacı olanları suyla buluşturuyordum.
"Güneşin doğuşundan hemen sonra sulanan bahçeler daha mutlu çiçek açar."demişti.
Bunun gibi birçok şey daha söylemişti. Çiçekler hakkında hiçbir bilgim olmamasına rağmen çokça şey öğreten de oydu. Daha da fazlası vardı... Bu bahçenin asıl şaheseri olması gibi.

İki ay önce bana sunulan teklifin böylesine hayatımı etkileyeceğini ,beni böylesine mutlu biri yapacağını düşünmemiştim .

"Veterineri sen olur musun ? Benekli''n için bunu yapar mısın?"

Yağız böyle bir teklifte bulunmasaydı da ben zaten Beneklim'i bir daha bırakmayacaktım. Yıllar önce kaybetmiştim.Tekrar ayrılamazdım. Bu yüzden teklifin cevabını es geçerek başka bir teklifte bulunmuştum.

"Saklı cennetinden ben de istiyorum. Çiçeklerine hayran kaldım. Eğer benim de öyle bir bahçem olmasına yardım edersen ben de veterinerlik işini kabul ederim."

O an tamamen duygusal davranmıştım. Duygularımın ona doğru savruluşuna yenik düşerek ,onunla daha fazla vakit geçirecek olma fikriyle bu teklifte bulunmuştum. Cevabını tahmin ediyor olsam da olumsuz yanıt alma endişesi gerilmeme neden olmuştu. Nihayet görüş açıma uzatılan el; kısa süreli oluşan endişeme son vermişti.

"Çok iyi bir anlaşma oldu . Kabul ediyorum."

Uzattığı eli sıkarak ; "Katılıyorum. Anlaşmamız ikimize de hayırlı olsun. Hatta üçümüze." cevap vermiştim.

"O halde güzel bir yemekle bunu kutlamalıyız ."

"Hadi gidelim ."

Geçen iki ayın bana kazandırdığı;rengarenk çiçeklerle dolu ,kocaman bir bahçe . Saklı cennet de diyebilirdik.Bundan, birkaç aydır yaptığım en güzel şeylerden sadece biri olarak bahsetmiştim ya?Bu güzel ,aynı zamanda mutlu ve huzurlu olmama neden olan şey;benim teklifimin yanıtıydı. Asıl mutluluk ve huzur kaynağım diğer teklifin yanıtında gizliydi.

Benekli'm de...

Zor zamanlar geçirmişti. Korkuyla,acılarla geçirdiği yılları olmuştu. Yağız ona ilaç gibi gelmişti. Yaralarını sarmıştı,iyileşmesi için çok çaba sarfetmişti. Kalan yaralarını sarmak, iyileşmesine yardımcı olmak benim vazifemdi artık. Haftanın üç günü onunla beraberdik . Aksayan ayağı için fizik tedavi uyguluyordum. İnsanlardan korkuyor olmasını aşmaya çalışıyorduk . Azar azar kısa mesafeli yürüyüşlere çıkıyorduk . Kısa sürede epey kol katetmiştik. Eskisine kıyasla daha rahat yürüyebiliyor , daha hızlı koşabiliyordu. Çok yakında tamamen iyileşeceğine eminim. İnsanlardan hâlâ korkuyordu.Ama eskisi gibi büyük tepkiler vermiyordu. Yanında oluşumuz onun korkusunu bastırıyordu.