Sevgili Kuzen... Sevgilerimle Regulus ❝Drarry❞

▪ (İkinci Yıl) - IV▪

Draco, Küresel Büyücülük Savaşı sırasında hapsedilen Muggle'ların tarihi hakkında bir kitap aldı ve bir kitap dağıyla çevrili Granger, Potter ve Weasley ile karşılaştığında huzur içinde okuyabileceği bir oyuk bulmaya başladı.

"Yıl sonu testleri bu kadar korkunç değil."

Potter dudaklarının küçük bir kıvrımıyla baktı. "Rahatça okuyabilirsin."

Draco, Granger ve Weasley'nin meraklı bakışlarını görmezden gelirken, yalan neredeyse burnunu çekecekti. "Öyle diyorsan, Potter."

Tam Draco arkasını dönüp yoluna devam edecekken Potter, "Senin Slytherin'in varisi olduğunu duydum," dedi.

Weasley, Potter'ın bacağına tekme atarken , "Harry," diye tısladı Granger.

Draco homurdanmasını engelleyemedi. Potter'ın sadece alay ettiğini biliyordu, belki de onunla konuşabilmek içindi.

"Ben birçok şeyin varisiyim," diye fısıldadı Draco, Weasley sanki gerçekten Slytherin'in varisiymiş gibi daha dik oturduğunda göz kırparak. "Ben bir Ölüm Yiyen'in varisiyim, bir hak varisiyim ve hatta birçok ayrıcalığın varisiyim ama Slytherin'in varisi değilim."

"Bence kötü zevkin varisini dışarıda bıraktın." Potter alay etti, Draco kaşlarını çattığında sırıttı.

"Pardon ama hiç aynaya baktın mı? Saçları korkunç olanlar başkalarını kınayamaz."

Draco, pelerininin bu sırada Potter'a çarptığını ve uzaklaştığını umarak dramatik bir süsle arkasını döndü.

"Az önce ne oldu?" Draco sıraların arasında yürürken Weasley'nin sesi yankılandı. "Malfoy'un gerçekten varis olup olmadığını bile öğrenemedik."

Potter, "Malfoy asla varis olmadı," diye savundu. "Bu kadarı açık."

Draco, Weasley'nin yanıt olarak ne söylediğinden emin değildi ama anlamaya çalıştıklarına şaşırmamıştı.

Kendini koruma duygusu olmayan Gryffindor'lar herşeye burnunu sokuyordu.

▪▪▪▪

Potter, Sevgililer Günü'nde ona yollanan şiiri herkesin içinde dinlemek zorunda kaldığı için Draco ona biraz acıdı. Ama gerçekten, sadece eğleniyordu. Ayaklarına bakıp bir günlüğü fark edene kadar eğlencesi kafa karışıklığına dönüştü.

Kitabı aldı ve nereden tanıdık geldiğini merak etti. Sayfalar boştu ve kapak eskiydi ama yine de Draco onu tanımalıymış gibi geldi.

Draco hatırlamaya çalışırken dudağını ısırdı ama zihni bomboş geliyordu.

"Onu geri ver."

Potter'ın sesi sakindi ve Draco'yu düşüncelerinden ürküttü. Neden endişeli göründüğünü merak ederek Potter'a gözlerini kırptı.

Draco kitabı teslim etti, dikkati özür dileyecek kadar dalgındı, bazı izleyiciler şaşırmış göründü.

Draco havalanmadan önce günlüğüne Potter'ın eline bırakana kadar son bir bakış attı.

▪▪▪▪

"Dobby, Harry Potter'ı ziyaret etmeli mi?"

"Kesinlikle hayır," dedi Draco, kendisinin olduğunu iddia etmeye karar verdiği gizli geçidin çevresine temizlik tılsımları gönderirken. Dobby, Potter'a daha fazla yardım etmeye çalışırsa, bu onu gerçekten öldürebilirdi.

Dobby'nin cesareti kırılmış göründüğünde, Draco derin derin içini çekti. "Belki de yılın sonunda? Bir veda edebilirsin?"

Dobby ellerini çırptı, heyecan neredeyse bulaşıcıydı. "Dobby bunu yapabilir!"