Oy ve yorum?? 👉🏻👈🏻Slow bir şarkıyla okunacak tatlı bir bölüm...
İyi Okumalar
"Ben eve gidiyorum. Size iyi eğlenceler." Çantamı da alıp masadan kalktım.
Bu saçmalıklara katlanmak zorunda değildim. Ne tartışacaktım ne de bunları kafama takacaktım. Jaehyun'a güvenmiyordum zaten. Onun anlattıklarına inanıp Mark'ı kurtaracağıma kendim çözüm bulurdum daha iyiydi.
Güvenimi bir kere yıkan insanı niye geçmiş ciddiye alarak dinliyordum ki? Özellikle Jungkook. Ona da fazla güvendiğim söylenemezdi. Gizemli insanları hayatımda istemiyordum. Her şeyi biliyormuş gibi davranan insanları da öyle.
Yürüyüp gidecekken Jungkook ayağa kalktı ve beni kolumdan yakaladı. "Hei, nereye gidiyorsun araban yok."
Kolumu sinirle ondan kurtardım. "Taksi var." Tam arkamı dönüp gidecekken tekrar kolumdan tutup beni kendine doğru çekti. Bu çocuk niye bu kadar güçlüydü? İyice gıcık kapmıştım.
"Ben seni bırakırım biraz sakin ol."
Ciddi yüz ifadesinden sonra yumuşamak yerine daha da sinirlenmiştim ama şimdi çocukluk yapmanın sırası değildi. Nasıl olsa evime bırakacaktı ve bende onun suratını bir daha görmeyecektim.Sıktığı kolum acımaya başlayınca yüzümü ekşittim. O da anlamış olacak ki elini çekti. Bana baktı ve arkasını dönüp masadan telefonunu aldı.
"Sağol Jaehyun, iyi toplantılar."
Jungkook sert bir sesle konuştuğunda Jaehyun masadan aceleyle kalkmıştı. Yanımıza geldi hızlıca. Sinirden soluyordum. Jungkook'a ve daha sonra bana baktı."Jungkook iki dakika bizi yalnız bırakır mısın?" Jaehyun'un dediği şeyle ona baktım sinirle. Jungkook da pek mutlu değildi. Ama sıkıntılı bir nefes verip kafasını salladı. Biraz geriye çekildiğinde hala bizi duyabilecek bir yerde duruyordu.
Jaehyun karşıma geçti. Ben ise sinirden patlayacak saatli bomba gibiydim. "Seni hala seviyorum." Aniden dediği şeyle şaşkın ördeğe dönmüştüm. "Bana geri dön, Hei."
Yutkundum. Niye böyle diyordu şimdi? Bu da yetmezmiş gibi nazikçe elimi tuttuğunda onun teni her zamanki gibi soğuktu. Her zaman öyleydi. Benim de soğuktu. Bu yüzden hep bu konuda espri yapardı. Gülümsedi, onun da aklına gelmişti.
Şu an hissettiğim tek şey belki de biraz heyecandı.
Jaehyun düzelmiş olabilir miydi? Beni aldatılmıştı onunla konuşmamam lazımdı. Ama.. Beni hala seviyor muydu?
Hala elimi tutuyordu. Ben de geri çekememiştim. Kafam karışmıştı. Ya ona tekrar tutulursam? Ya yine canı acıyan kişi ben olursam? Kendine gel Hei.
Ben elimi geri çekecekken benden önce davranan başka biri vardı. Jungkook ikimizin elini ayırmış onun yerine benim elimi sıkıca tutmuştu.
Elimizi basbayağı ayırmıştı? Jungkook?
Sıcak eliyle elimi sardığında gözlerim ona kaydı. Tuhaf bir anı bölüyordu. Zaten ben elimi geri çekiyordum. O niye şu an elimi tutuyordu?
"İki dakika doldu." Jungkook düz bir ses tonuyla bana bakmadan konuşurken onun sadece sinirle yutkundğunu görebiliyordum.
Elimi geri çekmeye çalıştım ama daha sıkıca tutmuştu.
Neden böyle yapıyordu?
"Jungkook tuhaf davranıyorsun bir sorunun mu var?" Jaehyun rahat ama aynı zamanda biraz şüpheli bir ses tonuyla konuşmuştu. O konuşsa da ona bakamıyordum şu an sadece Jungkook'un çatık kaşlarına bakıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
delinquent: jeon jungkook
Fanfictionİkimiz de aldatılmıştık. Ben bir daha aşka inanmadım o ise sadece bana inandı. ♠️♠️♠️ "Biraz dostluk, biraz sevgi, biraz da gerçekler.." "Aşk mı yoksa arkadaşlık mı?" Hei o gece ev arkadaşları ile sevgilisinin davet et...