delinquent: jeon jungkook

10ᵂʰᵉⁿ ʸᵒᵘ ᵇʳᵒᵏᵉ ᵐʸ ᵗʳᵘˢᵗ

Uzun zaman oldu. Geri döndüm kurguyu bitirmeyi planlıyorum ama ondan önce hatırlamak için kitabı baştan okumanızı tavsiye ederim olayları hatırlamanız için. Son bölümden devam ediyoruz.

İyi okumalar,,

"Gerçekten emin misin? Benim evime gidebiliriz, orası daha güvenli."

Jungkook'un ceketini omuzlarımın üstünde sıkıca tutuyordum. Üşüyordum. Hava o kadar soğuk değildi belki ama stresten üşüyordum. Korkudan üşüyordum. Endişeli olan gözlerinin içine baktım. Hala etrafına bakınıp duruyordu.

"Burası da güvenli.." Konuşmakta çok zorlanıyordum. Yutkunup devam ettim. "Sungchan evde."

Yüzünden hafif gergin olduğunu anlamıştım. Gözlerini birkaç kez kırpıştırıp konuşmadan önce gözüne bir şey takıldı. Hala elimdeki olan dosyaya bakıyordu. O binadan sonra nasıl oldu da arabaya bindik ve hızlıca buraya gelmiştik bilmiyorum. Kafam o kadar dalgındı ki hiçbir şey hatırlamıyodum.

Dosyaya uzun bir bakış attı ama yine de bir şey sormadı.

Ben söyleyeyim.. Bu dosyada Jungkook'un hapise girebeleceği kadar önemli kanıtlar vardı. Ve bunu teslim etmek yerine yakıp atacaktım.

Beni tehdit eden kişi tehdit ettiği videoyu - yani Mark, Sungchan ve benim o gün partide bulunduğum videoyu- da bana verdiğine göre tek yapabileceğim şey asla ama asla bugün beni kurtaran Jungkook'u arkasından vurmamak olacaktı.
Asla.

Asla onu arkasından vurmayacaktım.

"Geç oldu içeri gir.. Uyu kendine gel, yarın konuşuruz."

Arkasını dönüp gidecekken aklıma gelen şeyle ona seslendim. "Jungkook!"

Bana ağır ağır döndü ve baktı. Gözlerinin içine sabit bir şekilde bakmak beni biraz gerdiği için başka yerlere bakarak konuştum.

"Yarın.. Yarın mahkeme var."
Zaten biliyorum der gibi bakınca devam ettim. "Yarın konuşamayız."

Gözlerini yere indirip düşündü. Dudaklarını büktü. Daha sonra aklına gelen fikirle bana bakıp konuştu. "Mahkemeye gel, şansım olursa sana orada el sallarım."

Kaşlarımı çattım. Tüm bu yaşadıkları ona ne kadar da normal geliyordu. Bugün az daha ölecek olmam beni korkutmuşken, o hiçbir şeyden korkmuyor gibi gözüküyordu.

"Avukat Kim.. Senin hakkında pek bir şey bilmiyor. Bana anlatmadığın için.." Söylediğim cümleyi tekrar düşündüm ve düzelterek konuştum. "Sana yardım edip bana güvenmeni sağlayamadığım için.."

Gözlerimi yere indirdim. Aldığım maaş boşunaydı. Jungkook'a yardım etmek için gönderilmem boşunaydı. Benim hiçbir yardımım dokunmamıştı. Bir şeyleri biliyor gibiydi ve ben hala onun güvenini kazanıp bana anlatmasını sağlayamadım.

" Katilin.. "

Söylediği kelimeyle ona baktım. Devamını getirmek için bu sefer o zorlanıyormuş gibiydi.