(Unicode Version)
နိဒါန်း
'သူရိယောဝ' ကို စပြီးတော့ ရေးဖို့ Inspire
ဖြစ်စေခဲ့တာကတော့ အပွင့်တွေ ဝေနေအောင်
ဖူးပွင့်နေတဲ့ ပျဉ်းမပင်ကြီးပါ။စတွေ့တွေ့ချင်းပဲ
ရှေးခေတ်ပုံစံ ခရမ်းနုရောင် ဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့
အမျိုးသား တယောက်၊ အပင်အောက်မှာ ထိုင်ရင်း
စောင်းကောက်ကို ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး တီးခတ်နေတဲ့
ပုံကိုမြင်ယောင်မိရာက စရေးဖြစ်ခဲ့တာပါ။
ပျူခေတ်ကို နောက်ခံ ထားချင်ခဲ့ပေမဲ့
မြန်မာ အမျိုးသားတွေရဲ့ ယောင်ထုံးကို သဘောမကျတဲ့
အတွက် ပြင်လိုက်မိရာက ပျူပုံစံ မဟုတ်တော့ဘဲ
တရုတ်ပုံစံလိုလို ဖြစ်သွားတယ်။
'သူရိယောဝ' ကို ဘယ်ခေတ်ရယ်မဟုတ်ဘဲ
စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းအနေနဲ့ပဲ
ဖတ်ပေးရင်တော့အဆင်ပြေမှာပါ။
ဒါကတော့ ကိုယ်တိုင်ရိုက်ဓာတ်ပုံပါ။
Inspire စပေးခဲ့တဲ့ပုံ ဆိုပေမဲ့ အပင်ကမြင့်ပြီး
ကြည့်ရတာ တမျိုးနေလို့။
ကိုယ်တိုင်ရိုက်ဓာတ်ပုံက အပင်က မြင့်ပြီး
ဇာတ်လမ်းထဲနဲ့ မတူလို့ google ကနေ
အနီးစပ်ဆုံး တူတဲ့ပုံအချို့ပါ တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
YOU ARE READING
သူရိယောဝ သူရိေယာဝ(Ongoing)
Historical Fiction"နောင်ကြီး--နာမည်လေး သိခွင့်ရှိမလား---။" "မရှိဘူး----------။" "ေနာင္ႀကီး--နာမည္ေလး သိခြင့္ရွိမလား---။" "မရွိဘူး----------။"