35.bölüm/Steve Grant Rogers

1.2K 66 56
                                    

Kelime sayısı: 592

(Medya🤤)

Not: Başarılı bir veterinersin, kendine ait veteriner kliniğin var.

Not2: Bu bölüm "Noble, My love" dizisinden esinlenilerek yazılmıştır.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Saat 10:36 olmuştu fakat sen veteriner kliniğinden daha yeni çıkabilmiştin. Huysuzluk çıkaran bir kaç ufaklık olmuştu ve onlar ile ilgilenmen gerekmişti. Kenarda duran siyah kapşonlu ceketini giyerek şapkasını kafana geçirdin. Bu saatlerde sokakların pek tekin olduğu söylenemezdi. Hızlı adımlar ile otobüs durağına ilerlerken duyduğun ufak inilti ile kaşlarını çatarak durdun. Yavaş ve temkinli adımlar ile sesin geldiği tarafa ilerlerken cebindeki biber gazını sıkıca kavramıştın.

Sesin geldiği ara sokağın girişinden baktığında bir adamın kanlar içinde yattığını farkettin. Ağzından kaçan ufak çığlık ile adamın yanına ilerledin. İlk işin bilincini kontrol etmek olmuştu. Sesini duyarak geldiğin için yaşadığını biliyordun sonuçta.

Y/N: Heyy, iyi misin? Sesimi duyabiliyor musun? Ambulansı arıyorum. İlk Adamın sana yorgun bakışlarını ardından ise yorgun sesini duymuştun.

Steve: Ambulans olmaz... Hastahaneye gidemem diyerek acı ile inlemesi ile ne yapacağını şaşırmıştın. Karşındaki adamın Kaptan Amerika olması gerçeği ise seni daha çok germişti. Yavaşça koluna girip ayağa kalkmasına yardım ederken konuştun.

Y/N: Pekala Kaptan, umarım kısa bir mesafeyi yürüyebilirsin dedin.

Steve: Tabiki de, bunu yapabilirim kendinden emin bir şekilde konuştuğunda kendini gülmekten alıkoyamadın. Kapatmış olduğun veteriner kliniğine geldiğinizde Steve anlamadığını belirten bir şekilde bakarken cebindeki anahtar ile kapıyı açtın. Onu hayvanları muayene ettiğin sedyenin üzerine bırakarak konuştun.

Y/N: Umarım burada muayene edilmek zorunuza gitmiyordur Kaptan dediğinde gülmüştü Steve.

Steve: Steve, bana Steve diyebilirsin dediğinde gülümsedin. Elindeki malzemeler ile yanına giderken konuştun.

Y/N: Pekala Steve, umarım muayene için tişörtünü çıkarmam sorun olmaz dediğinde gülümsemesi büyümüştü Steve'in. Üzerindeki tişörtü çıkartarak kesiğin üzerini tentürdiyot döktüğün pamuk ile temizlemeye başladın. Ardından o bölgeyi uyuşturmak için iğneyi hazırlayarak ona döndüğünde konuştu.

Steve: Buna gerek yok aslında dediğinde biraz rahatlamıştın. Çünkü elinde olan en uygun uyuşturucu köpeklere yaptığındı. Steve ise bunu seni etkileyeceğini düşünerek söylemişti. Oldukça tatlı, güzel ve kibar bir hanımefendi olduğunu çok net görmüştü. Yarayı yavaş ve dikkatlice dikmeye başladın. İşin bitene kadar ikinizde konuşmamıştınız. Sonunda bittiğinde yavaşça karnının üzerindeki yarayı sarmaya başladın. Bunu yaparken olan yakınlaşmalarınız ikinizde heyecanlanmasını sağlamıştı. Steve senin kokunu alması ile kendinden geçmişti resmen.

En sonunda sarma işi bitince istemeyerek geri çekildin. Zaten kendine iki üç kat geniş gelen uzun tişörtler giydiğin için kıyafet bulmak konusunda sorun yaşamamıştın. Kliniğe bıraktığın tişörtlerinden birini getirerek giymesine yardım ettin.

Y\N: Değerini bilmelisin Kaptan, o en sevdiğim tişörtlerden biri dediğinde sırıtmaktan kendini alamamıştı. Kaptan yavaşça oturduğu yerden kalkarken onun koluna girerek yardım ettin.

Steve: Değerini bileceğime emin olabilirsiniz hanımefendi. Peki bana yardım eden bu güzel kadının ismini duyabilecek miyim? Dediğinde gülümsedin. Aptal liseli aşıklara dönmüştün iyice, gülümseyip duruyordun.

Y/N:  Y/N  Y/S/N dedin gülümseyerek.
(Şurayı random atmış gibi hissettim. Yene, yesene diye okuyorum lan ciddi kalamıyorum hsodhsohdk)

Steve: Bu iyiliğinizin karşılığında size bir akşam yemeğinde teşekkür etmek isterim dediğinde gülümsemen büyümüştü. Nereden geldiğini bilmediğin bir cesaret ile ona yaklaşarak konuştun.

Y/N: Bana başka bir şekilde de teşekkür edebilirsin kaptan dediğinde ilk önce şaşkınlık ile gözleri açılsa bile kendine gelerek ellerini beline koydu ve dudaklarınızı buluşturdu. Tutkulu bir şekilde öpücüğüne karşılık verirken içeriye dalan iki kişi ile korkarak geriye çekildin. Ellerinde silah ile içeriye dalan Natasha ve Bucky'nin şaşkınlık içinde kalmışlardı.

Diğerleri dışarıda ne olduğunu anlamaya çalışarak birbirlerine bakarken Steve bir elini ensesine atarken diğer elini ise belinden ayırmamıştı. İkinizde kırmızının farklı tonlarını denerken Bucky kendini tutamayarak gülerken, Natasha'nın konuşması ile daha da kızarmıştınız.

Natasha: Baylar ve Wanda burada bir sorun yok, sadece kaptan artık masum sayılmaz.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Kestik 🎬🎬

Kısa fakat tatlı bir bölüm oldu. Umarım beğenirsiniz canlarım 💙

I love you 3000 🤍🤍

Avengers ile hayal etHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin