WLTJD914 {Instagram Han Jisung}

9

(Han...eğer istersen...takabilirsin?💍)

Sabah siyah şort ve beyaz bir gömlek ile gayet sade bir kombin tamamlamıştım. Az önce Seok yolda olduğunu ve beni almaya geleceğini söylemişti. Saçımı açık bırakıp fazla olmasa da yüzüme renk gelmesi için bir makyaj yaptım ve kıyafetlerime en uyumlu telefon kılıfımı taktım. Telefonu kılıfa geçirirken telefonum titremişti. Seok mu diye bir bakarken Han'dan mesaj geldiğini gördüm.

hanjiji:
Saat kaçta orada olmamız gerek?

haengogo:
Şimdi çıkın. Herkesten önce gelirseniz daha az sıkıntı çekersiniz. Kendimize ortak bir yer ayarlayalım.

hanjiji:
Peki.

Mesaja görüldü yapıp pencereden dışarıyı izlemeye başladım. Seok geldiğinde aşağıya indim ve beraber taksi ile kültür evine gittik. Sanat kültür evinin açılışının 10.yılına özel büyük bir gösteri düzenlenmişti. Gösteri sonrası bir konferans, ardından da kapanış vardı. Sahaya varmadan önce Seok pantolonunu ve şahane parıltılı, oldukça ateşli gömleğini giyinmek için ayrılmıştı. Geri geldiğinde elinde bir köpek ve beden eğitimi öğretmenimiz vardı. Beden eğitimi öğretmenimiz hakemlerin yanına giderken Seok da patenleri ile zar zor ilerleyip yanıma geldi.

-Bu köpek ne?

-Benim köpeğim. Annem acil bir ameliyat için çağrılmış, Dudu'yu da evde tek bırakamadı. Geçen gün hastalanmıştı. Ama benim şimdi son pratiklerimi yapmam gerek. Gösteri bitene kadar bakabilirsin değil mi?

-Anlıyorum. Kötü bir durum ama ben küçükken bir köpek üstüme pisledi ve o günden sonra-

-Teşekkür ederim. Dedi ve köpeği kucağıma bırakıp patenleri ile buzun üstünde seyahate çıktı. Pofuduk ve çok tatlış bir köpekti. Ama ben taşımaktan yana değildim. Fobi gibi bir durumdu bu. Sanki hangi köpeği taşısam üstüme pisleyecek gibiydi.

-Seok! Seok! Wang Seok! Pislik herif! Diyerek ayağımla ulaşılmaz bir tekme savurdum. Bu ulaşılmaz tekme yüzünden biraz sendelemiştim geriye doğru. Ama çarptığım vücut ile durdurabilmiştim kendimi.

-NE YAPIYORSUN ARKA-Ah...Han-ah! Diye şaşırdım. Boncuk boncuk gözleri ile bana bakıyordu. Ondan uzaklaşıp selam verdim. Felix ve Seungmin de buradaydı. Manzaram...şahaneydi.

-Bulhaeng! Diye bana seslenen sese döndüm. Beden eğitimi öğretmenimiz Bay Kim'di bu.

-Efendim?

-Misafirlerimiz mi var?

-Evet.

-Seok'un çantasının yanına oturabilirsiniz. Tam şuraya. En öne. Ve...köpeğim yasak olduğunu bilmiyor musun?

-Benim değil.

-Ama sen taşıyorsun!

-Hocam! Benim değil diyorum!

-Okul kurallarını bilmemeni anlarım ama saha kurallarını bilmelisin.

-Benim değil ki! Seok'un bu!

-Seok bir sporcu. Yasak olduğunu bilir.

-Wooaahh! Serseri herif köpeğini attı kucağıma gitti. Siz de şimdi beni mi-