A Sweet Escape (UNDER REVISION)

02

Kapapasok ko pa lang sa campus ay tanaw ko na ang tumatakbong si Zai. Hinigit ng babae ang braso ko papuntang gym. Nakatanga ako habang nagpapatangay sa kan'ya. Ano bang trip nito?

My mouth curved a smile when I saw Oli on the mini stage with his bandmates.

Kumaway ako pero hinila lang ulit ako ng babae paakyat doon.

Some of our friends are here. Leo gave me a high five. Habang sina Blessie, Jessica, Lualhati at Mahalia ay tinanguan lang ako at nginitian. Umupo kami sa mahabang bench na nandito sa stage.

Sa gitna namin ay ang banda, hawak ang kani-kaniyang instrumento. Luntian and Alon started plucking their guitars. Si Oli naman ay sinimulan na ang pagtugtog ng violin niya. Jairro, Zayn, and Zeke stood in front of us. While Desmond began slapping the cajon with his hands.

"My morning starts to shine... With teardrops in my eyes... And here I am alone starting to realize... That my days would be brighter... If I could learn to hide... The feeling that I have for you... Keeps haunting me inside..." pagkanta no'ng tatlo. Nasa mga napupusuan nila ang mga tingin nila kaya naman mga katabi ko ay kanina pa pinipigilan ang pagtili nila.

They sing continuously. We pushed Blessie to sing when it's on chorus. Parang nahihiya pa siya nang tumayo siya sa harap namin.

"But will you say that you love me... And show me that you care... Say when I need you... You will always be there... But if you go and leave me... Ooh... This I swear is true... My love will always be with you..." pagkanta niya. She bowed after singing the chorus saka bumalik sa upuan.

Habang kumakanta ang mga lalaki ay sumabay na kami at nag-akbayan. We used to do this before. Wala lang instruments at banda dahil hindi pa ina-allow na gamitin ang instruments sa music room.

Tinapos namin ang kanta hanggang sa may marinig kaming pumapalakpak. May mga estudyante pa pero kalimitan ay mga naglalaro lang.

"Magandang umaga ho, Ma'am Liezl!" pagbati namin sa music lecturer namin dati.

She smiled and getured to us to settle down. "Good morning! Alam kong may klase pa kayo but this news cannot wait, I assumed," she stated. Taimtim lang akong nakatingin at nakikinig. Tumingin muna siya sa aming lahat. "We will be joining the music fest! And you, Nebula, ang magre-represent ng school natin!" masiglang balita niya dahilan para mapatalon kaming lahat sa kinauupuan namin.

Nakipag-apir ako saka sumulyap kay Oli na malaki na ang ngiti. Lumapit ako sa kaniya at mabilis na yumakap.

"Good luck, Oli!" I told him. He smiled and thanked me before hugging me back. I bit my lower lip when I felt my cheeks flushed.

Ngumuso ako nang higitin ni Zai ang braso ko at ibinalik ako sa puwesto namin. "Haliparot!" mahinang aniya.

Sinamaan ko lang siya ng tingin. Kalahating oras na lang ang natitira at magsisimula na ang una naming klase.

Pumunta na muna kami ng mga kaibigan sa cafeteria. Kaagad na hinanap ng mga mata ko si Nanay. Nang mamataan siya ay lumapit kami sa puwesto niya.

"Tita!" pagbati nila Blessie, Jessica, Lualhati, at Mahalia. Tumabi kami sa kaniya at inilapagang biniling pagkain. Alam nilang lahat na Nanay ko siya dahil hindi naman kailangang itago iyon. Wala namang dapat ikahiya. Kahit estudyante rin siya rito.

"Yezhua!"

I diverted my gaze to the entrance of the cafeteria when someone called me. My forehead knotted when I saw Charlie walking over there.

How the hell did he found me?! Stalker ba siya?

"Sabay na tayo mamaya patungong coffee shop?" walang hiyang tanong niya. Feeling close, shuta!