My Bully, My Love Part 2 (You and I Forever)

Needed to be apart again ... Disaster 101

Mia's POV:

         One night, kenailangan bumiyahe ni Ivan sa Palawan upang bisitahin yung business nila doon, gamit ang barko. 6 months siyang magtatagal doon. Bago umalis si Ivan, inivite niya ako mag dinner sa Le Monet. Habang hinihintay namin yung pagkain, biglang nag dim yung ilaw, namatay yung music, then may mga choir na batang lumabas, lahat sila may hawak na red roses. Natulala lang ako then lumuhod bigla si Ivan sa harap ko, OMG. "Mia honey, we've been together for 4 years and a half now, you're the one who completes me, and my world, and I want you to be the woman who'll stay with me till I die. Mia, will you marry me?" tanong niya. Hala! Totoo na ba toh?? Sana hindi ako nananaginip. Then tinignan ko yung mga choir may malaki silang hawak na banner, nakalagay "I love you Amilia Channelle Montez from the bottom of my heart". Ngumiti ako, tinignan ko ulit si Ivan then I said YES to him. Sinuot niya sa akin yung silver ring, then we kissed each other. This is such a dream come true! Ikakasal na ako sa aking prinsipe! Haaaaaaaay :-)

Inannounce na din niya sa family niya na engaged na kami that night. Masaya silang lahat para sa amin. Sobrang perfect ng araw ko na yun grabe.

                 Kinabukasan, kelangan nang bumiyahe ni Ivan. Hinatid namin siya sa Victory Liner, kung nasaan nandoon yung private car na susundo sa kanya papuntang manila. Niyakap niya sila tita Martia then hinalikan niya ako sa noo "Mia, I'll be back soon, and when that day comes, prepare your wedding dress, I'll be the man in toxido waiting for you at the altar" sabi niya. Naluha ako sa tuwa sabay niyakap ko siya ng mahigpit, then sumakay na siya sa sasakyan.

               Pagkauwi ko sa bahay nung gabi, hindi ako makatulog. Haay. Malamang nakasakay na si Ivan sa barko ngayon. Grabe ang bilis ko namang ma love sick, pipilitin ko nalang makatulog, lilipas din toh. Nanaginip ako bigla, naglalakad daw ako sa simbahan, araw na ng kasal ko, pero nung pagkatingin ko sa harap bakit wala si Ivan? Nasaan kaya siya? Bigla akong nagising, madaling araw na pala. "It's just a bad dream" sabi ko then sinubukan kong bumalik sa tulog ko.

Kinabukasan, biglang tumawag sa akin si tita Martia, umiiyak. Bigla akong kinabahan ng sobra. "Tita? What's wrong po? Bakit po kayo umiiyak?" sabi ko. "Iha .. si Ivan .." sabi niya. "Ha bakit po si Ivan tita? Ano pong nangyari sa kanya?" sabi ko habang naluluha din. "Lumubog yung barkong sinakyan nila kagabi, wala daw namatay pero si Ivan nawawala" sabi ni tita. "Po??!" sabi ko then naluha ako, agad-agad akong nagbihis at pumunta sa bahay nila Ivan. "Tita ano pong balita kay Ivan? Natagpuan na daw po ba siya?" tanong ko. "Hindi pa iha, ilang rescue team na ang naghahanap sa kanya ngayon, nako sana naman nakaligtas yung anak ko" sabi ni tita na umiiyak. Niyakap ko si tita. "Ipagdasal nalang po natin siya tita, ililigtas po siya ng Diyos" sabi ko. After 3 days, tumawag lahat ng rescue team at sinabi nilang wala talaga silang matagpuan kay Ivan. Ikinalungkot namin yun ng sobra, lalo na yung kambal niya na si Marcelo at si Cylene na nasa ibang bansa. Uuwi siya dito bukas.