MARIONETTE

•Chapter 6•

Α:-... Ο κολοσσός Windsor ποτε δεν απογοήτευσε κανενα. Παντα με τις νέες και καινοτόμες ιδεες μας καταφέρνουμε να διατηρούμε την θέση μας ψηλά! Δεν ξεχνάμε ποτε τους ανθρώπους και τους συνεργάτες που μας στήριξαν μας στηρίζουν και θα μας στηρίζουν για πολλα χρόνια ακόμα. Είναι τιμή μας που συναναστρεφόμαστε με τόσο ικανούς και δυναμικούς ανθρώπους. Χάρη σε εκείνους η εταιρία μας έχει καταφέρει να κάνει άλματα και τα αδύνατα δυνατά! Ως Έρρικα Windsor δηλώνω περιφανή για ολα όσα έχουν καταφέρει να επιτευχθούν μέσα από τις συνεργασίες και τις προσπάθειες χιλιάδων ατόμων. Η εταιρία μας συνεχίζει και θα συνεχίζει για ακόμα πολλα χρόνια να στέκετε ψηλά! Ευχαριστω πολύ... λεω και αφήνω ένα χαμόγελο... το βλέμμα μου είναι καρφομενο στα χιλιάδες άτομα που βρίσκονται μπροστά μου... νιώθω τα φλας των φωτογράφων να είναι επάνω μου... δεν ξέρω πως κατάφερα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και να βγάλω τον λόγο μου χωρίς κανενα ψεγάδι...

«Παρακαλώ ερωτήσεις»... λέει μια γυναίκα που καθόταν δίπλα μου

«Δεσποινίς Windsor είναι αλήθεια πως μόλις στην ηλικία των 20 ετών είχατε ήδη πτυχίο οικονομικών, μάρκετινγκ, μαθηματικών και στατιστικών-λογιστικών;»... νιώθω τα βλέμματα όλων να είναι πάνω μου και να με κενέ

Α:Ναι είναι αλήθεια• και ένα χρόνο αργότερα εξέλιξα το πτυχίο μου στα οικονομικά και ασχολήθηκα με την διοίκηση»... λεω χωρίς κανενα είδος συναισθήματος στη φωνή μου...

«Δεσποινίς•είναι αλήθεια ότι είχατε φύγει για δυο χρόνια στην Αμερική στην ηλικία των 16-18 για να κανεται πρακτική άσκηση όσον αφορά το μάρκετινγκ σε μια από τις μεγαλύτερες Πολυεθνικές των ΗΠΑ;»... Χριστέ μου... που στο καλό πήγαν και ξέθαψαν όλο μου το ιστορικό;... νιώθω τόσο άβολα με όλες αυτές τις ερωτήσεις που απλά εύχομαι να σταματήσουν! Δεν ξέρω καν αν μου επιτρέπετε να απαντήσω σε μια ερώτηση σαν και αυτήν... το γεγονός πως είχα φύγει στην Αμερική έπρεπε να έχει μείνει μυστικό αλλά αυτοί πήγαν και το ξέθαψαν... νιώθω το αγριεμένο βλέμμα του πατέρα μου να μου καίει τη σάρκα... όλο μου το σώμα αρχίζει να σφίγγεται...

Ε:Δεν θα δεχθώ άλλες ερωτήσεις!... λεω αυστηρά και σηκώνομαι όρθια... όλο μου το ανάστημα απέπνεε έναν αέρα αυτοπεποίθησης αλλά και σιγουριάς με μεγάλη δώση αυστηρότητας... κανεις δεν τόλμησε να πει τίποτα μέχρι να κατέβω από την μεγάλη σκηνή...

[...]

Η εκδήλωση συνεχίστηκε κανονικά με μεγάλες προσωπικότητες να συζητούν και να βγάζουν λόγους... άλλοι παρουσίαζαν τις δουλειές τους και τις νέες επιχειρηματικές τους προτάσεις... είναι τόσος βαρετό όλο αυτό... απότομα νιώθω την τσέπη του μπουφανιου μου να δονείτε... το βγάζω και το παίρνω στα χέρια μου... βλέπω το τηλέφωνο της γραμματέας μου να αναγράφεται στην οθόνη... χωρίς να κάνω κάποια φασαρία σηκώθηκα από την καρέκλα μου και ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς τα έξω..