•Chapter 20•

81 12 2
                                    

[...]

Οι καλεσμένοι ατέλειωτοι... οι χαιρετισμοί και τα συγχαρητήρια εκατοντάδες... για λίγο είχα απομακρυνθεί από τον κόσμο... ήθελα να ηρεμήσω... προσπαθούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου... ένιωθα πως στεκόμουν στο χείλος του γκρεμού έτοιμη να πέσω στο ατελείωτο κενό μπροστά μου....όλη αυτή η πίεση με είχε φέρει στα όρια μου.... βρισκόμουν στην άλλη άκρη της Σάλας περιτριγυρισμένη από μια παρέα γυναικών... το βλέμμα μου όμως κοιτούσε προς την άλλη μεριά του χώρου... δεν μπορούσα παρα να παρατηρώ τον πατέρα μου αλλά και τον πλέον αρραβωνιαστικό μου.... Και οι δυο έπαιζαν τους ρόλους τους εξαίσια... η έκφραση τους φανέρωνε πως ήταν εδώ μόνο και μόνο για να δουλέψουν... να χτίσουν νέες σχέσεις συνεργασίας και να συσφίξουν τις παλιές.... Και εγώ;.... Εγώ προσπαθούσα να κρατήσω τα σπασμένα μου κομμάτια κολλημένα μεταξύ τους... ακόμα και σε αυτό ήμουν έτοιμη να αποτύχω... τι στο καλό κατάφερες Αμαρυλλίς;... τίποτα απολύτως... ακολούθησες κατά γράμμα τις εντολές  του πατέρα σου και κοιτά τώρα που βρίσκεσαι και σε τι κατάσταση....

«Δεν μπορώ να το πιστέψω πως άλλος ένας τόσο ωραίος και χαρισματικός άντρας από τον κύκλο μας αρραβωνιάστηκε»....

«Αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα για εμάς τις ελεύθερες».... για λιγο οι σκέψεις μου διακόπηκαν.... δεν μπορούσα παρα να γυρίσω το βλέμμα μου προς το τραπέζι λίγα μέτρα μακρυά μου από το οποίο προερχόταν αυτή η γελοία συζήτηση.... καθόμουν και παρατηρούσα γεμάτη περιέργεια τις φιγούρες που καθόντουσαν και συζητούσαν εκεί.... Νεαρές κοπέλες στην ηλικία μου ή και πιο μικρές ακόμα και όλες από σοβαρές και πλούσιες  οικογένειες....  για λίγο έμεινα εκεί συνεχίζοντας να τις παρατηρώ και να τις ακούω... φαινόντουσαν τόσο ξέγνοιαστες... συζητούσαν μεταξύ τους για θέματα άνευ σημασίας... όχι για δουλειές... όχι για επιχειρήσεις και χρηματο-οικονομικά  ... κάτι για το οποίο ήμουν συνηθισμένη να ακούω από τότε που γεννήθηκα... ο κόσμος τους φάνταζε τελείως διαφορετικές από εκείνον τον οποίο είχα μεγαλώσει και συνηθίσει να βλέπω...

V:Αυτή η συζήτηση έχει σίγουρα περισσότερο ενδιαφέρον από οικονομικά και επιχειρήσεις!Ποσο ζηλεύωωω.... Η φωνή της Vanelopy ακούστηκε λίγα εκατοστά παραδίπλα μου.... Γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος της... για λίγο και εκείνη κοιτούσε προς το μέρος εκείνων των κοριτσιών πριν γυρίσει ξανά το βλέμμα της προς εμένα ... ένα πλάτη χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της καθώς τα μάτια της συνάντησαν τα δικά μου

MARIONETTEWhere stories live. Discover now