දොළොස්වන වින්දනය

2.5K 239 23
                                    

"මැණික ..මන් ඔයාව මේ තරම් දුරක් අරගෙන ආවේ මෙහෙම මාව දාලා යන තැනට ඔයාව ගේන්න නෙවේ. සෙක්ස් කියන ය්හැනදි අපි හිර වුණා තමයි ..ඒත් ඒක ලොකු දෙයක් කරගන්න එපා . මොකද ඒක අපේ ජීවිතේ පුංචිම පුංචි දෙයක් විතරයි . ඒ වෙන්න ගිය දේවල් වලට වඩා මම උඹට ආදරෙයි මැනික.. ඔයා මෙහෙම ගියාම මමට මේ ගෙදර ඉන්න පුළුවන් වෙයි කියලා හිතුවද? මන් උඹට හුරුවෙලා ඉවරයි මැනික. මට ආදරෙයි ද? පුළුවන් ද මාව දාලා යන්න."

"මටත් බෑ අයියේ ඔයාව දාලා යන්න.. ඒත් ඒත්...මේ දේවල් මෙහෙම වෙච්ච එක ගැන මට ගොඩක් කණගාටුයි ...ඔයා මට වඩා අවුරුදු කීයක් වැඩිමල් ද ..මම මොනාද කරන්න ගියේ..ඒවා මගෙ හිතට වද දෙනවා..."

"හයියෝ... බබා...මේහ්... මේ අහන්නකෝ ඒ දේවල් මැජික් එකක්වත් අනිත් කෙනාට කරන අගෞරවයක් වත් නොවේ...ඒකෙන් ඔයා හෝ මාව පහත් වෙනවද කියන දේ නෙවේ කල්පනා කරන්න ඕන ..මගේ කෙනා සතුටින්ද කියන දෙය.. එයා සතුටු කරන්න මම නම් ඕන දෙයක් කරනවා. මම ආසයි ඒ දේවල් වල උනත් ඔයාගෙ සතුටක් වෙන විදියට සිද්ධ වෙනවනම් . මොකද මට ඔයාව වටිනවා..මන් දන්නව ඔයා නැතුව මට තව නම් ඉස්සරහට ඉන්න අමාරු වෙයි."

"එතකොට දැන් මාව ඕනමද? " සමච්චල් හිනාවක් දාන් මල්ලි ඒම ඇහුවා..

"මගෙ පිස්සාව මට ඕන.😁🙈"

මොනා උනත් ඇච්චා නිසා මන් ඉගෙනගත්ත එක දෙයක් තිබ්බා. ඒ තමයි තමන් ආදරේ කරන කෙනා ගාව චාටර් වෙනවයි අරකයි මේකයි කියලා ලොකුකම් තියාගන්න එක හොඳ නෑ කියන එක. එතකොට වෙන්නෙ අපිට විවෘතව අපේ හැඟීම් බෙදාගන්න බැරි වෙන එක.

හෝව්...හෝව්...මන් දන්නවා දන්නවා දැන් ඔයාලා හිතන එක..😏😏 ' මොකද මේ අනුරාග් රොමෑන්ටික් වෙලා ඒ මදිවට දාර්ෂනික ටෝක්ස් දෙනවා '  කියලා නේහ් හිතුවෙ. චුට්ටක් රොමෑන්ටික් නොවී බෑනෙ...😁

මම ඉතින් හිතන එක නවත්තලා ආයෙත් ඇච්චා දිහා බැලුවා.

" ස් ස්...මේහ්.."

"මොකෝ ඒපාර..." ඇච්චා ඇහුවෙ හෙන අමුතු බැල්මක් දාගෙන.

"කරමුද?😋"

"මොනාද"

මම ඇස් දෙකෙන් මගෙ පහළ පෙන්නුවා.. 😁

ස්වයංවින්දන |  Suffering Alone Where stories live. Discover now