Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı-68

Yazardan

" Müdür pişt suratsız bana baksana bir şey konuşacağım seninle?" dedi yatağın içinden bir köşede yatan Müdür'e

Müdür ise bir göz ucuyla bakıp kadına tabiri caizse göz devirmenin deyimini yerine getirterek önüne dönüp kendi rahatlığa bakıyordu.

" Ben yokken baba eve hiç kaşar getirdi mi la? Sarışın esmer beyaz hiç getirdi mi?! "

Bir kez daha Defneye bakıp göz devirdiğinde kadın kaşlarını çattı, işaret parmağını havada sağladı kızmıştı bir kere.

" Bana öyle gözlerini devirme la pörtlek pörtlek gözlü yine! Söylesen ne olur yaa! Söylesen ne olur heğğ?! " Yine bir göz devirme ile karşı karşıyaydım.

" GETİRMİŞ İŞTE YA MÜDÜR!!! OF MÜDÜR OF!" Yatağın içinde dizlerini karın kısmına çekerek kollarını dizlerinin etrafına doladı başını da dizlerinin üzerine koymuştu.

Bir saniye sonra başını dizinden kaldırdı. " Güzel miydi bari gacılar?! Müdürden yine bir bakış bir göz devirme geldiğinde.

" GÜZELDİR TABİ LA GÜZELDİ TEK GÖZÜ MAVİŞ BİLE GÜZEL DOKTOR ESRA BİLE GÜZELDİ DİĞERLERİ NİYE GÜZEL OLMASIN AMINA KOYİM! NİYE?!" Yine bir göz devirme yine bir rahatlık seviyesi ile ulaşan Müdürü görünce kadın çıldırdı.

" BANA BAK LAN ZATEN SİNİRİM TEPEMDE SENDE İKİ DE BİR O PÖRTLEK GÖZLERİNİ BANA DEVİRME! YA ADAM GİBİ KONUŞ YADA SİKTİR GİT LA BURADAN" Kaşlar çatık el havada asice savurgan.

Gözleri doldu kadının sebebi ise sinirin getirdiği göz yaşlarıydı. Hep böyleydi kızıl kadın sinirini ağlamayınca ağlar çığlık atardı.

Birden ahşap kapı içe doğru açıldı ellerinde yeşil- kırmızı elmalarla içeriye Ömer İplikçi girmişti yüzü gülüyordu adamın ama birden o gülen yüz çöl yağmurlarına döndü.

Ellerindeki elmaları zemine atarken adam ahşap tahtaların üzerinde yuvarlandı o elmalar yeşil- kırmızı elmalar apayrı yönlere giderken Ömer'in gideceği yer ise çoktan belliydi.

Sevdiceği yanı...

" Defne aşkım!" Koşarak yatağın kenarına oturduğunda Defne ağladığı dizlerinin üzerinden başını kaldırdı, göz pınarlarından gelen yaşlar baraj gölü gibi gibiydi geldikçe geliyordu tuzlu su tanecikleri.

" Ömer..."

" Ne oldu güzelim anlat?(!) " Sağ yanağını avucunun içine aldı işaret parmağıyla süzülen yaşları silerken aklında şu sorular belirdi.

' Ne olmuş olabilir ki lann? Şu gözünden akan yaşlara bak kurban olurum!'

" Ben sen yokken Suratsız' la konuşuyordum." Kafasını salladı ama asıl aklı gözlerinden akan yaşları silmekti.

' Suratsız? 'Müdür' demek istiyor Defne çünkü bir - iki defa Suratsız demişti Müdür'e '

' Üçte olabilir bilmiyorum.'

"Hı hı... evet?" Dilini çıkarıp alt dudağını emdi işaret parmağı akan her bir yaşa yetişemiyordu artık iki bir yanağını ellerinin arasına aldı.

" Sonra ben dedim ki Suratsıza baban eve kaşar attı mı? Hepsi güzel miydi?"

" Eee? " Şaşkınlığı daha sonra yaşayacaktı şuan içinde var olan mutluluk yüzüne yansıyor gülüyordu.

" Suratsız' da cevap vermedi göz devirdi." Yine yeniden zeminde uzanan köpeğe baktı kadın.

" Güzel miydim? Cevap vermedikçe krize girdim düşüncesi bile yetti ağladım ve hala da ağlıyorum." Güldü yüzünde güller açıyordu Ömer'in.