Yazardan
" Ömer gitti... Eee ben ne yapacağım şimdi? " Derin nefesler içinde ağızından bu sözcükler dökünürken hızlı iniş- çıkış yapan göğsü de işin çabasıydı.
Kendisi o büyük sürgülü cama bedenini dayamış sakinleşmeyi bekliyordu.
Ama ayağına gelen bir kıpırtı ile kapalı olan gözleri açılmış, hızla çapan göğsü normale dönmüştü.
Gözlerini açışı o ayağına gelen kıpırtının Müdür olduğunun kanıtıydı, dizlerinin üzerine çömeldi Defne.
Elini kaldırıp gerisi geriye indirmek zorunda kaldı aklından geçen düşünceler sebebiyle, o an gülen yüzü soldu.-
' Ne tepki verirsin bilmiyorum ki? Açıkçası biraz da korkuyorum elim kolum bağlı be oğuluşum...'
Müdürün pötlek kocaman gözleri, havaya kalkıp sonrasında inen kadının elindeydi, o tedirginlikle elinin inişi Müdürü harekete geçirmişti.
" Dur!! Dur! Oğuluşum dur! " Kadının bu haykırışları , köpeğin üstüne atlaması ve yanaklarını yalamasıydı her bir kahkahasını daha çok yalıyordu.
" Y-i-a-a d-ur! " Nefes nefese durduğu cümle Müdürün onu yalamasıyla daha da anlaşılmaz oluyordu.
" Bak bak babası kılıklı nasıl da öpüyor beni?" Kahkahalar arasında devrilip zemine uzanan kadın üzerine köpeğin çıkışı ile susmuş ve birazcık da korkmuştu.
Biraz önce yaşadığı o sevinç duygusu yerini korkuya bırakmıştı köpeğin patileri ise kadının göğüslerine baskı yapıyor sadece bakışıyorlardı.
'' Yemeyeceksin beni dimi?! " Göz ucuyla bakıp tepeden tırnağa Müdürü süzdü Defne, kendince sezgilerine bakıyordu köpeğin.
" Yemeyeceksen niye bana öyle bakıyorsun yiyecekmişsin gibi? Heğğ söyle bana söyleee! " Ağızını kocaman açması kadını korkutmuştu.
" Ömer!!! Geri dön sevgilim!!! Ömer!! Yiyecek bu beni Ömer!!! " Diye haykırışları köpeği tekrardan harekete geçirmiş yanaklarını yalamaya başlamıştı.
Ama unuttuğu bir şey vardı; Müdürün boyundaki kolye Ömer'e bağlıydı ve her şeyi duyuyor hissediyordu kadın asıl bu detayı unutmuştu.
" Hahaaaa! Deli kızım benim! Korkma bir tanem o etçil daha çok kemik fazla sevmiyor?" Kolyeden gelen sesi unutmuş, etrafta ses soluk arıyordu kadın bir tedirginlik içinde.
" Tövbe estağfurullah! Sende duyuyor musun? Babanın sesinii oğuluşum? Lan yoksa evi Ömergiler mi bastııı bir Ömer iki Ömer üç Ömer ama en sevdiğim Ömer bizim Ömerr!"
" Şimdi yavaşça, Müdürün boyundaki kolyeye bak güzelim! Allah'ın delisi ya! " Şen kahkahası kulaklarına geldiğinde doğru yolu bulup gözlerini Müdürün kolyesine dikti Defne.
" Ömer sen misin lan? "
" Evet benim güzelim, başka kim olacak lan! Dedik ya sana buradan sadece ben duyuyorum seni diye , sen bizi nerenle dinliyon ya."
" Götümle! Hahaaaa! "
" Götünü yerim!
Yavaşça uzandığı zeminden kalkmaya çalıştı ama sadece başını kaldırabilirdi öne doğru çünkü üzerindeki bin ton ağırlık Defneye engeldi.
" Yiaağ şapşik öyle deme bak canım çekiyor!" Derin bir nefes alarak tavanı izlemeye karar verdi kendince kalksa kalkamıyor otursa oturamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyanın Bakıcısı
FanficBir gün hastaneye ambulans ile hasta getirdiler ama getirmek ne kelime başbakan gelse o adamın yanında sönük kalırdı o derece herkes etrafında kul köle olurken ben sadece etrafında dağ gibi görülen adamlara bakar kaldım hepsi bir ağızdan " abi iyi o...
