Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı-77

Ömer' den

Karşımda "Boğa Kasım'ı " görmemle " Sen.." diye öfkeyle bağırdım! Kendisi harabe olmuş bir vaziyette bana bakıyordu.

Defnenin kucağımda can çekişmesini unutamıyor aklıma geldikçe deli oluyordum!

" EMNİYET KEMERİNİ TAK DEFNE."

" Ömer o? "

" EMNİYET KEMERİNİ TAK LAFIMI İKİLETME." Canım yanıyordu benim! O görüntü aklıma geldikçe o bedenin kucağımda can çeliştiğini düşündükçe! Ben o günü tekrar yaşıyorum amına koyayım! Canım daha fazla yanıyordu benim.

' Şist Defne kalk hadi kızım!'

' Defne...'

' Defne hadi be bırakma beni!'

' Hayır! Canı yanacak hayır dokunmayın hayır!' Defnenin kilit sesini duyduktan sonra gözlerimle emniyet kemerini kontrol ettim. Şimdi hazırdım işte...!

Bütün gücümle gaza bastım eceli olacaktım o pisliğin.

Gaza bastıkça bastım üzerine doğru sürüyordum arabayı ama son anda durup ona yapmak istediğim vazgeçtim.

" Ömer niye durdun?" Defnenin sorusunu es geçerek.

" Yanımdan ayrılmıyorsun gel benimle!" Araban inip Boğa Kasım'ın karşısında geçtim Defnem' de arkamdan geliyordu.

Elini sıkı sıkı tuttum görüşünü sol omzumla kapatmaya çalıştım onu biraz arkama doğru çekerek.

" Ne istiyorsun?"

" Seni Ömer." deyince Defnenin sıkı sıkıya elimi sıkmasıyla ona döndüm kaşıyla, gözüyle ve hatta hatta dudaklarıyla " Ne oluyor?" Diyordu.

Dudaklarımı büktüm belli belirsiz.

" Ne diyorsun la yavşak?" dedim elimi kolumu sallayarak.

" Yavşak! Gel de barışak şak şak!" Dediğinde Boğa Kasım'ın arkasından Kağan çıktı.

" Ceee ben geldim özledin mi beni bebişim?!" Deyişi ve önüne gelen saç tutamını yana yatırması bir olmuştu.

" Ama ben seni özledim! Gel seni bir öpeyim." Beni tuttu sıkı sıkı yanaklarımı öperken de " oh canıms canıms." Dedi it.

" Yiaaa Kağan!" Demesiyle Defneye döndüm kahkaha atmaz mı birde!

' Sinir tepemi aştı mübarek! Kağanmış!' Dişlerimi sıkarak başımı yavaşça döndürdüm dudaklarımın arasından.

" Kağan demek?" Dedim gülüşü soldu başını öne eğildi.

" Neyse ne sen nereden çıktın la?" Benim sinirli olmama rağmen Kağan efendi şen şakrak gülüşü ile cevap verdi.

" Anamın amından diyeceğim de Defne var şimdi kardeşim, yoksa nereden çıktığımızı da ikimiz biliyoruz biyolojik olarak yani demek istediğim şu ki" Elleri belinde omuz silkerek kendi kendine konuşuyordu.

" Aman bana ne ya nereden çıktıysam çıktım! Ama iyi ki de çıktım dimi Ömer'im?!" Ağızına yumruk atışımla susmak ve iki adım geri gitmek zorunda kaldı.

' Niyetim ağızını burnunu kurmaktı ama neyse Defne hanım üzülmesin.'

" Acıdı lan ." Deyip ağızının kenarından akan kanı silip doğruldu.