Ömer'den" Düzgün konuş lan kim var senin karşında it herif?!"
diye bağırıyordu bana sanki karşımda bir varlık varmışçasına! 'İtmiş' her varlık olduk da bir senin oğlun olamadık Berat İplikçi!
Gülerek.
" Vallahi karşımda sen varsın sende her boka benziyorsun!!" Kemal kıs kıs güdü benim bu söylediğime ama bakışımla göz göze gelince başını öne eğdi.
" Ömer!!!! Kendine gel!!! Berat İplikçi ile konuşuyorsun!!!!"
' Sikerim bütün İplikçilerin amını!' iç sesim de haklıydı benim gibi!
" Sikerim bütün İplikçilerin amını!" Dedim sinirle o adam da benden cevap bekliyordu ama bunu değil.
" Ne diyorsun lan sen orospu çocuğu!!!" Dediği gibi bir tokat attı ki Defnenin kucağına düştüm.
' Bu kız niye hala yerdeydi lan!?'
Ağırlığımı vermemek için götümü kaldırdım iki elimi yana koyarak kalçamı havaya kaldırdım İstanbul Köprüsü olmuştum amına koyayım.
" Defne altımdan çık şimdi hadi güzelim (!)" dedim Berat İplikçinin duyamayacağı sesle.
Yan gözle baktım kafasını sallıyordu.
" Defne hadi!"
Yine aynı şekilde kafa salıyordu. ' hayır ' anlamında.
" KEMAL DEFNEYİ AL ÇABUK ÇIKIN EVDEN!"
" Hayır Ömer bırakmam seni burada!"
Bir kahkaha sesi geldi kulağıma gözlerimi çevirip ona baktım kahkaha atıyordu götünü , ağızını ayrı siktim piç! Adını koymadım bir keyif vardı yüzünde.
" Vay Ömer neden geç kaldın belli oldu şimdi.
Kaşlarımı çattım.
" Ne diyorsun sen?" Pişkin pişkin gülü2yordu karşımda sanki ayı yogi oynuyordu lan karşısında!! Neye gülüyordu bu niye?!!!
" Demek yol boyunca bu doktoru siktin!!! O senin yengen yengen!" dedi.
' Ben bu bakışı biliyorum hayır hayır! Ve bu gülüşü de!'
Kemal ve Metine dönüp.
" Alın şu kızılı bir odaya kitleyin Ömer'le işim bittikten sonra onun tadına ben bakacağım!" Kemal ve Metin bana baktıktan sonra gözlerimi açıp kapattım.
Korumalar gelip Defneyi alırken.
" Ömer yapma kendine gel! Ömer bu sen olamazsın bırakın be beni bırakın Ömer! " bağırıp çırpınıyordu.
Kafasını arkaya çevirip gözleri ile bana yalvarırken dizlerimi karnıma çekerek kollarımı dizlerime sardım böylece köprü sıfatından oturur pozisyona geçmiş oldum.
Hala bana bakıp çırpınırken.
" Kusura bakma her koyun kendi bacağından Defne kendi canım varken seni düşünecek değilim."
Giden Defneye çarpık gülüşümle el salladım.
" Hayvan geri zekalı herif!" Gülüyordum ama gözlerim pantolonun kemerini çıkaran adama babama kaydı. Konuşmasıyla anladım kadarıyla onunda gözleri babama kaymıştı.
" Bir tane de benim için vur acıma!"
' Gördün mü Ömer? Bir insan yedisi de neyse yetmişi de o! Defne bu yapacak bir şey yok!'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyanın Bakıcısı
Hayran KurguBir gün hastaneye ambulans ile hasta getirdiler ama getirmek ne kelime başbakan gelse o adamın yanında sönük kalırdı o derece herkes etrafında kul köle olurken ben sadece etrafında dağ gibi görülen adamlara bakar kaldım hepsi bir ağızdan " abi iyi o...