Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı- 30

Defne ' den

' Ne yani şimdi Ömer ölmüş müydü? Hem de benim ellerim arasında? Ben mi öldürmüştüm onu!!!

Arkamı dönüp giderken Kemal ' e göz göze geldik başını eğdi parmaklarının ucuyla oynamaya başlamıştı.

Tam giderken Kemal'in sesini duydum " Doktor Defne Topal!" Ne kadar sesini gür yapsa da sesi benimki gibi titrek çıkıyordu.

Adımı telaffuz etmesiyle olduğum yerde durdum. " Abim beni-m ab-im şimdi ö- öldü mü-" derken yutkundu.

' ölüm ' sözcüğünü dili zor çevirirken ağızına bir tane şaplak atmıştı hemen.

" Sen inanıyor musun öldüğüne?" Kafasını sallayarak " Cıks ben inanmıyorum ki mesele. Yo yo inanmıyorum ki." Titrek sesle konuşurken omuzlarını havaya  kaldırmıştı.

Parmak uçlarıyla oynamaya devam ederken burnunu çekti. " Bir kez daha dene Defne. Bakarsın bize döner he! " dediği anda başını kaldırıp sol omzuna yatırdı " Ne olur bir kez daha dene."

İşaret parmağını havaya kaldırıp " bir kere be... son bir kere daha denesen olmaz mı?!" Son bir kerecik daha (!) " dediğinde boynu hala sol omzuna yatık bir şekildeydi.

' Ama bu Kemal çok şirindi ya!'

Ağlamaktan yüzü kıpkırmızı olmuştu tıpkı benim yüzüm gibi... Göz altları da öyleydi.

Gülümsemiştim kafamı sallayarak.

Sol omzundan ameliyat masasına baktım ve onun üzerinde yatan Ömer'e.

" YAPACAM BİR KEZ DAHA YAPACAM ÖMER' DE GERİ GELECEK! ÇÜNKÜ O ÖLMEDİ BİLİYORUM!" dediğimde Tarık hoca konuştu.

" Defne yeter artık! Bırak gidelim o öldü!!" Bu burada mıydı hala amına koyayım! Gereksiz herif!

Hızla Ömer'in yanına giderken göz devirerek Tarık'a  baktım.

" Senin sesin olması gerektiğinden fazla çıkmaya başladı doktor! Bu kadar abimi düşünmem canımı sıkıyor!! Birazda kendini düşünme vaktin gelmedi mi?!"

Munzur bir şekilde gülümsedim. Ben elektronik şok makinesini tekrardan elime alırken Kemal' e sırtımı dönmüştüm.

Sağ omzumdan göz ucuyla Kemal'e baktığımda elini ön beline atmış silah kabzını tutuyordu gözleri kapalıydı. Çevik bir hareketle Tarık hocaya  silahını doğrultunda.

Nişan yönergesini  dizine çevirmiş iki el sol bacağına kurşun sıkıştırmıştı, Tarık tahminen yere  doğru uzanmış acı dolu bağırıyordu salak!

Bende o sıra korku dolu gözlerle Kemal'e bakan yardımcıya bakmakla meşguldüm.  İki elimi açmış Allah duvar eder gibi makinenin iki koluna jel sürmesini bekliyordum. " Eee hadi sür!! Ne bekliyorsun?! " dediğimde Kemal'in sesini duydum. Acı dolu bağırmalarına karşın Tarık hocanın.

Kemal;

" Ne oldu lan az önce öldü öldü derken şimdi kendi canının derdine düştün it!"

" Aaa bacam Kemal bey ne yapıyorsunuz aaaaa!?"

" Kurşun döküyorum bu da nasıl doktor olmuş hiç bir boktan anlamıyor canım!"

Kemal'in sözlerine gülümsedim aslında komik adamdı şu iki saati saymasak!  Yada komik değildi sadece Ömer'in yanında şebeklik yapıyordu oldukça sertti Kemal.