Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı -50

Yazardan

" Şist... Kızım bak aç gözlerini Defne." Eliyle yanağına hafifçe vurmaya devam ederken adam dudaklarını bükmüş ağlıyordu.

"Hadi bir tanem aç gözlerini Defne... Defne!"  Eliyle yüz hatlarına severken başlarında öylece duran onu izleyen oğullarına döndü.

" BİRŞEY YAPIN LAN BİRŞEY YAPIN NE OLUR BİRŞEY YAPIN KULUNUZ KÖPEĞİNİZ OLAYIM BİRŞEY YAPIN!  OĞLUM BİRŞEY YAPIN LAN!! "

Şaşkına dönmüşlerdi adamlar ' baba ' diye saydıkları ' Baba' yerine koydukları adamı ilk defa böyle görülüyorlardı.

Ömer İplikçi hiç ağlamaz, dimdik duruşu ile dağ gibi durur  kimseye boyun eğmezdi.

Başını eğip Defneye baktığında yüzünü severek " Defne yaptıklarımın karşılığını alıyorsan bak ağlıyorum, hadi aç gözlerini sen kazandın bir tanem  sen kazandın Defne' m aç gözlerini ne olur!!! " Yüzünün her bir noktasını severken ağlamaya devam ediyordu.

" Defne..." Başını tekrardan döndürdü oğluna Ömer.

" Üşümüş lan! Üşümüş benim Defne'm! " Derken başını kucağında upuzun yatan Defneye çevirdi durmaksızın yüz hatlarını seviyordu.

" Üşümüş...(!)"

Adamlar birbirine bakarken Ömer kendi kendine konuşuyordu Defnenin bembeyaz teni severken " Üşümüşsün..." Dedikten sonra kıkırdadı.

" Üşümüş!"

" Abi izin ver ben bir bakayım." Derken Metin çoktan Defnenin yanına gelmişti.

" Metin? " Adam Ömer'e baktı.

" O yaşasın ne olur! Defne yaşasın.." Bir şey demeden Defneye bakan Metin Hakan' a seslendi.

" Hakan oğlum arabadan ne bulursan getir hadi." Metin Ömer'i cevapsız bırakmıştı çünkü ne  diyecek bir şey buluyor ne de konuşacak bir cümleyi ağızından getirip konuşabiliyordu.

" Tamam abi." Koşarak arabanın içine girerken Hakan Kemal ile Hüseyin Ömer'in yanına gelip dizlerinin üzerine çömeldiler.

" Baba?" Başını verip oğluna baktı.

" Hüseyin, oğlum iyi olacak dimi o iyileşecek Defne iyileşecek? "

Gülümsedi karşısında çocuk gibi ağlayan Ömer'e karşı Hüseyin.

" İyileşecek baba, iyileşecek babamm sen merak etme!" Gözü yaşlı adam gülümsedi bir nebze de olsa da. Başını hemen Kemal çevirdi.

Kemal' de ağlıyordu Ömer'in ağlamasına dayanamayıp "Kemal  senin kalbin aklına yakın söyle oğlum bana Defne yaşayacak mı?"

Ağlayarak " Yaşayacak abim ooo Defneğğ- " elini salladı havada sesini neşeli tutmaya çalışırken ses telleri ve göz yaşları aksini söylüyordu.

" Defneğğ bu attığı dayakları bir görsen var ya amanım o neydi kız dersin? Bağımlısı oluyorsun şerefsizim!"

Hüseyin Kemal'e bakıp gülümsedi Ömer ' de öyle. 

" Yalnız kendisi böbrek seviyor galiba abim? Hep böbreğime çalıştı kendisi  bende böbreğimin adını Defne koydum o dakika nasıl iyi yapmışım dimi? "

Başını çevirip kadına baktığında başını eğip yüzüne doğru eğildi Defnenin Ömer,  kadını dudaklarından öpüp göz yaşını kadının yüzüne düşürürken uzun süre başını kaldırmamış  dudaklarını Defnenin dudaklarında beklemişti...