Mafyanın Bakıcısı

Mafyanın Bakıcısı-89

Yazardan

Ömer'in varlığını belirlenen yazı tipi; Defnenin avuç içine koyulan ses dinleme cihazı ve Defne'ye verdiği komutlardan belli olacaktır.( İtalik altı çizili yerlerde Ömer'e aittir.)

" Defne Hanım, Defne Hanım..." Üzerine üzerine gelen kameracılardan, magazincilerden bir habersizce takılan kadın için her şey daha yeni başlarken... Bir o kadar 'da başına gelen planlar kendi eseriydi.

'Artık top Defne'deydi.'

Üzerine doğru gelen kameracıya ve onun arkasında koşar adım gelen muhabire inat... Saklanmaya, yaralı başını kendi eliyle kapatmaya çalıştı Defne. Ama bununla yetinmeyen kadın hemen kendinde eksiklik hissetmiş olacak ki hemen o psikoloji 'ye girerek: iyice başını kendine doğru çektikten sonra; başını kapatmaya çalıştığı eliyle 'de yüzünü gizlemişti.

" Defne Hanım Defne hanım..."

" Efendim?"

" Niye yüzünüzü gizliyorsunuz efendim?"

" Eskimesin niye arkadaşlar hahaaaa?" Kahkahasıyla , yüzünün ortaya çıkışı ile elinin düşmesi bir olmuştu kadının.

Elinin altındaki sakladığı yüzü gün yüzündeydi artık ve sayısız flaşlar önünde, Defnenin yüzünü her zerresini çeken bu flaşlar kadının gözlerini sebep olurken;

Defne kaçar gibi bir adım atmış muhabirin koluna dokunmasına sebep olmuştu, ağızından cılız bir " Ah! Acıyor. Dokunmayın."

" Defne cevap vermeden geçiştir kameraların yüzünü çekmesini izin ver adım atarken. Çaktırma ve yürü."

Ömer'in dediğini yapıp, hafifçe yüzünden elini çekip gülümsedi, ama hızlı adımlarla yürümeye devam ederken kameracılar, muhabir 'de aynı hızla, Defne'nin önüne geçti.

" Defne hanım niye kaçıyorsunuz? Efendim bu yüzünüzdeki morluklar izler kimin eseri?"

" Leonardo da Vinci."

" Anlamadım efendim?"

"Gerisi sende Defne Topal..." Cihazdan gelen ses o kadar pürüzsüz, o kadar netti ki bir anlığına kanın donduğunu hissetti kadın , adamın soğukluğu içini ürpertirken kalbini 'de kırmıştı bu kadar soğuk olmasını kaldıramıyordu artık.

' İki gündür sevdiği adama hasretti... iki gündür sesini duymuyor görüşmüyordu ilk defa sesini duyduğu bu andı ve bu soğukluk kalbini kırmıştı.'

Gözleri dolmuş yüzü ekşimeye başlarken etrafına bakındı kısa bir süreliğine, hemen çaprazında pür dikkat onu izleyen Hakan ve hemen onun uzağında olan Kemali gördü, ikisi 'de apayrı insan gibi takılıyor birbirini tanımazlıktan geliyordu iki apayrı dünya gibi...Hakan toplanan topluluğun arasına karışırken başını eğirmiş gözlerini iki defa kırpmıştı.

Defne ise yüzüne çarpan flaştan faydalanarak Kemal'e bakmış onun baş işaretiyle etrafına biriken topluluğa göz gezdirmişti. Gözleri 'de iyice buharlaşmıştı.

"Defne Hanım, Defne Hanım..."

"NE!!! NEEE!!! DEFNE HANIM DEFNE HANIM... NE İSTİYORSUN ?!!! KARDEŞİM....!!!

" Bu yüzünüzdeki morlukları bu izleri saygı değer iş adamı Ömer Bey mi yaptı?"

" NE SAYGI DEĞERİ KARDESİM EVDE BEN BİR TANE ÖMER BİLE BULAMIYORUM !" Defne'nin bu üzerine yüzünde olan flaşlar iki katına çıktı.

" Ama efendim siz dediğiniz ki Ömer Beyle çok güzel giden bir evliliğimiz var? Yalan mıydı?"

"Tabi yalandı hem yuvayı dişi kuş yapar dedik içimize artık... kolumuz koptu BENİM BAŞIM DÜŞMEDİ BENİM BAŞIM KOPTU KOPTU." Üzerine doğru gelen muhabirin aksine Defne'de üzerine doğru gidiyordu adamın.