11.Bölüm

73 41 3
                                    

Arkadaşlar yeni ve keyifle okuyacagınız bir  bölümle sizlerleyim . İlk hikayem benim ilk göz ağrım  KANATSIZ KUŞ sizler tarafından çok begenildi .Aynı ilgiyi şimdi MİR-İ AŞK'a göstereceginize inanıyorum.Sizlerle sohbet etmeyi konuşmayı çok özledim. Lütfen yorumlarınızla benim yanımda ki sıcaklığınızı ilginizi sevginizi hissetmek istiyorum. EVEEET çok uzatmadan bölümü atıyorum ve degerli okurlarım yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum sizleri kocaman  öpüyorum.

 EVEEET çok uzatmadan bölümü atıyorum ve degerli okurlarım yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum sizleri kocaman  öpüyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Önder için zaman geçmek bilmiyordu. Öylece eli kolu bağlı yapamazdı. Bu durum ona  çok tersti. Evet kıza karşı bir şeyler vardı adını koyamadığı ama daha bunları onunla konuşmadan doktorun ifadeleri canını sıkmıştı. Ailesinin kulağına istemediği şeyler giderse işin içinden çıkamazdı. Ayağa kalktı tam adım atacağı sırada içeriye Zuhal girdi.

"Hayırdır Önder bey bir şey mi isteyeceksiniz ?"

"Aaa hayır ama unuttuğum bir görüşmem vardı onu hatırladım şimdi. Ben izin istesem ayıp olmaz değil mi?.Siz beni habersiz bırakmayın. Bu kartım bundan ulaşın lütfen."

"Tabi ulaşırım Önder bey. Alya hanım uyanınca ne söyleyeyim."

"Ben ararım siz bir şey demeyin."

Kendine söve söve asansöre doğru yürüdü. Sonra bir hışım arabasına binip hızlıca oradan uzaklaştı. Belki bu onun için hiç de uygun bir hareket değildi ama hem onun hem de kızın güvenliği için lazımdı. Sonra telefonu çaldı.

"Ne var Sedat."

"Usta ne yaptın nasıl geçti toplantın. Kızın hala kalbini kazanamadın mı?"

"Ne kalbi Sedat eğer şimdi yanından kaçtığımı duysa yüzüme tükürür sen ne diyorsun"

"Ne yaptın ne yaptın"

"Kaçtım lannn kaçtım ilk defa birinden bile isteye kaçtım ."

"Sennnn kaçtın!! benim tanıdığım Önder sonuna kadar gider almadan dönmezdi ne oldu da sen böyle bir şey yaptın. Sen bir kişiyi yarı yolda bırakmazdın be ağa. Olmadı bu ."Telefonu elinde sıktıkça sıkıyordu.

Sinirden deliye dönmüştü Önder . Direksiyona art arda vuruyor dişlerini ise sıkmaktan birbirine geçiyordu.. Araba altından uçacaktı. Doğru demişti. Ne olacaksa olsun umurunda bile değildi.Şu anda kızın ona ihtiyacı vardı. Geldiği yolun tersine bir U işaretiyle Alya'nın holdinge doğru son sürat sürdü arabasını. Kata girişte Zuhal şaşkın bir o kadardı memnun bir yüzle karşıladı Önder'i.

"Uyandı mı?.

"Hayır efendim bu sefer bende anlamadım tekrar doktora haber verdim korkuyorum Önder bey."

"Anladım ben yanındayım Zuhal ona bir şey olmasına müsaade etmem. Sen ona yiyecek bir şeyler ayarla."

"Tamam efendim."

MİR-İ AŞK (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin