31.BÖLÜM

32 8 0
                                    

                                         Alya ve atı Karaca  

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                                         Alya ve atı Karaca  

"Anne, anne diye seslendi kız yanında uyuyan Nehir hanıma. İçi geçmişti yorgun bedeni dayanamamış sızmıştı olduğu yere kadın. Kızının seslenmesiyle uyandı.

"Alyam , yavrum bir şey mi oldu ağrın mı var ha ne oldu kuzum" panik halindeydi kadın.

"Hayır ya ağrım çok yok sadece canım sıkıldı da bir dolaşsam mı kalkmak istiyorum kaldırsana beni." Dedi kız .Kadın donup kaldı.

"Yoo olmaz doktor kızar kalkamazsın yavrum ."dedi kadın.

"Bir sey olmaz hem kimse yok ki etrafta saat gecenin kaçı hadi ama anne ya valla yat yat her taraflarım çürüdü sen koluma gir şöyle odanın içinde turlayayım ha ne olur."kadın kan ter içinde kalmıştı kızının haberi yoktu felç oldun sen yürüyemeyeceksin diye nasıl denirdi şimdi ne yapacaktı nasıl anlatacaktı .

"Alyam evladım senin bu yataktan kalkmaman lazım doktor sıkı sıkı tembih etti bak biri görür doktora der olmaz annem soralım yarın ,kalk derse o zaman gezeriz şimdi uyumaya çalış hadi annem" sırtından aşağıya soğuk terler boşalıyordu kadının.

"Hayır siz benden bir şeyler saklıyorsunuz anne, her gelen başı önünde benden kaçıyor benim yanında kimse çok durmuyor herkes ağlıyor ben artık dayanamıyorum Önder gelmiyor kaç gündür soruyorum herkes sanki agız birliği etmiş gibi aynı şeyleri söylüyor ne oluyor anlat çabuk ben neden kalkamıyorum söyle anne." Kadın bir süre sessiz kaldı durdu dudaklarında dökülecek tek yanlış söz kızının akıbetini etkileyecekti.

"Bir şey yok aa nereden geliyor böyle şeyler senin aklına hem ne saklıyabiliriz çocuğum senden."Bakışlarını kaçırdı kadın konuşurken.

"Anne bana bak yüzüme bak."döndü usul usul kadın kızına doğru.

"Bak kaç gündür buradayız ne Kevser'in ağzı açılıyor ne senin ne de diğerlerinin benim için doktor ne dedi ben kaç gün daha buradayım ."dedi kız.

"Bilmiyorum Alya iyileşince çıkacağız hem ne bu sorular senin dinlenmen lazım hadi uyu yavrum uyu ki gücünü tekrar kazan ."kadının boğazındaki düğüm gittikçe sıkıyordu onu.

Tam bu sırada içeriye Önder girdi.

"Bak iyi insan lafının üstüne gelirmiş hoş geldin çocuğum sen geldin ben dışarı çıkıp geliyim "dedi kadın Önder'e bakarak konuşuyordu.

"Anne sen eve git dinlen ben Alya'nın yanındayım bir durum olursa ararım dışarda adamlar var onlar seni götürürler" dedi Önder Nehir hanıma böyle dedikten sonra kızın yanına gelip oturdu.

"Tamam oğlum iyi düşünmüşsün hem bizimkinin de pek uyumaya niyeti yok sohbet edersiniz ben gideyim o vakit sabah gelirim ."kız da Önder de kafalarıyla olur işareti yaptılar. Nehir hanım hazırlanıp çıkınca ikisi de baş başa bir süre öylece bakıştılar sessizliği Alya bozdu.

MİR-İ AŞK (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin