Beyond the Character(On Going)

Part 36

Zawgyi

"Saint.."

"..."

"Saint မင္းထြက္လာပါအုန္း P' ကိုစိတ္ဆိုးေနတာသိေပမယ့္ ဒီလိုႀကီးေနလိုက္လို႕လဲျပီးသြားမယ့္ကိစၥမွမဟုတ္တာ ကေလးမဆန္စမ္းပါနဲ႔ကြာ"

အထဲကေနဘာတုန္႕ျပန္သံမွထြက္မလာေသာ Saint ေႀကာင့္ Chen သက္ျပင္းေမာေတြသာခဏခဏခ်ေနမိသည္။မေန႕ကညေနက စကားမ်ားျပီးထဲက အခန္းထဲဝင္ငိုေနတာသိေပမယ့္ စိတ္ေျပသြားမွာပါဆိုျပီး Chen လႊတ္ထားလိုက္သည္။သို႕ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႕ကူးျပီး ေန႕လည္အထိ ထိုအခန္းထဲကထြက္မလာေသာေႀကာင့္ Chen နည္းနည္းစိုးရိမ္လာရသည္။

"Saint တစ္ခုခုေတာ့ထြက္စားလိုက္ပါ စားပြဲေပၚမွာမုန္႕ေတြထားခဲ့မယ္ P' အျပင္ခဏသြားမလို႕ ထြက္စားလိုက္ေနာ္"

သူရိွေနရင္ Saint မထြက္လာမွာစိုး၍ Chen ေရွာင္ေပးရန္ျပင္ရသည္။မဟုတ္ရင္ ေဆးရံုကဆင္းလာတာမွမႀကာေသးဘဲ ဘာမွမစားလို႕ အားျပတ္ျပီးထပ္လဲသြားမွာစိုးရိမ္ရသည္ေလ။

အျပင္ကတံခါးပိတ္ျပီးထြက္သြားသံကို ကုတင္ေပၚကေန Saint နားစြင့္ေနလိုက္သည္။ထြက္သြားတာေသခ်ာေလာက္ျပီဆိုမွကုတင္ေပၚကေန ေျခခ်လိုက္ေတာ့ အနည္းငယ္ယိုင္သြားေသာ ကိုယ္ေႀကာင့္နံရံကိုအားျပဳကာမီွေနလိုက္ရသည္။

ကြ်န္ေတာ္တစ္ညလံုးမအိပ္ရေသးဘူး.. ဘယ္လိုအိပ္ရမလဲ ဒီစာခ်ဳပ္ႀကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္ျပီဆိုတာကို အေသအခ်ာကိုသိေနတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုအိပ္ေပ်ာ္မွာလဲ။ေျဖရွင္းဖို႕နည္းကို ညလံုးေပါက္ထိုင္စဥ္းစားေနခဲ့တာ ဒါ..ဒါေပမယ့္ အဲ့ဆယ္ဆဆိုတဲ့ ေငြပမာဏကို ဘယ္နားကသြားရွာရမလဲ။

Saint အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ အျပင္ကိုေလးတိေလးကန္နဲ႔ထြက္လာေလသည္။မီးဖိုေခ်ာင္စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ပူပူေႏြးေႏြးထမင္းျဖဴနဲ႔ ပင္စိမ္းဝက္သားေႀကာ္ကအဆင္သင့္။ဘာမွမစားရေသးတာေႀကာင့္ ေမႊးလြန္းတဲ့အနံ႕က ႏွာေခါင္းထဲဝင္လာကာ ဗိုက္ထဲမွာ အသံမ်ားျမည္လာေသးသည္။

သို႕ေသာ္ မစားခ်င္ပါ။တကယ္ကို ဘာမွစားခ်င္စိတ္မရိွဘဲ ဒီေလာကထဲကေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္စိတ္သာျဖစ္ေပၚေနသည္။