Picasso

Hoofdstuk 1

'Wij waren te laat met het inleveren van die opdracht.' Sorina neemt een trekje van de sigaret die ze in haar handen heeft. 'Omdat Ionut ineens van de aardbodem verdween.'

'Op welke manier?' vraagt Monica.

'Weet ik veel, hij had in elk geval niks gedaan.'

'Wij waren ook maar net op tijd hoor.' reageert Sara. 'Omdat eigenlijk niemand wat deed bij ons.'

'Jij ook niet, nee?' lacht Monica.

'Ik was veel te druk met het inhalen van al mijn gemiste huiswerk voor Duits.' reageert ze kattig. 'Ik vind dat gewoon moeilijk.'

Het is even stil, een groepje jonge kinderen van het laagste jaar loopt voorbij met veel herrie.

'Wie heeft het bij jullie gered dan?' vraagt Sorina.

'Die vreemde jongen, Mihai heet hij volgens mij.'

'Mihail, die zit bij mij in de klas.' reageert Monica. 'Hij is inderdaad wat vreemd, hij is heel stil.'

'Hij zegt echt helemaal niks.' zegt Sara. 'Maar in theorie heeft hij wel onze opdracht gered, dus mij hoor je niet.'

'Ik ken hem ook niet zo goed.' Monica neemt een slok water. 'Hij zit in verschillende lessen bij mij in, maar hij zegt nooit iets.'

Het is even stil. Sorina laat haar sigaret op de grond vallen en staart in de verte.

'Weten jullie welke jongen er echt leuk is?' Ze grijnst klein terwijl ze Sara en Monica aankijkt.

'Vertel.' Sara neemt een hap van haar appel.

'Milan.' Sorina wijst onopvallend naar de andere kant van het plein. Daar staat een jongen met zwart haar en een wit shirt met wat andere jongens te roken. Ze lijken de grootste lol te hebben.

'Milan?' roept Sara. 'Hij is echt niet leuk, hij woont in mijn dorp.'

'Ach wel, hij is echt heel erg knap.'

'Volgens mij is hij heel fout.' reageert Monica. 'Echt, ik heb van veel vriendinnen van mij over hem gehoord.'

'Maar ken jij hem persoonlijk?' vraagt Sorina aan haar.

'Niet persé dat ik hem ken, maar ook niet dat hij onbekend is.'

'Nouja,' Sara haalt haar schouders op. 'Er wordt inderdaad veel over hem gezegd, maar je weet niet of het waar is. Dat soort roddels over iemand vergroten ze altijd uit.'

'Ik vind hem eng.' reageert Monica na een tijdje. De jongens in de verte lijken weer aanstalten te maken om te vertrekken.

'Eng? Hij is echt knap.' zwijmelt Sonia.

'In het dorp zeggen ze dat hij aan de drugs zit.' meldt Sara. 'Dat hoeft niet waar te zijn, maar hij rookt sowieso wel, en ook veel.'

'Hij zit op de liceul, sowieso dat hij niet aan de drugs zit.' reageert Sorina.

'Ga het hem vragen dan.' lacht Monica. 'Dat durf je niet.'

'Nee, zie je mij al lopen? "Hey, zit jij aan de drugs?" Sorina ritst haar jas wat verder dicht omdat het hard waait.

'Daar liegen ze toch over.' voegt Monica toe.

'Dat wilde ik echt net zeggen.' reageert Sara.

'Ja, jullie kennen mensen aan de drugs, ik niet.' Sorina verdedigt zich.

'Echt wel, die ken jij ook. Zowel Lauru als Liviu zitten aan de drugs.' reageert Sara.

'Niet, Liviu ook?' vraagt Monica.