Hoofdstuk 5

1 0 0
                                    

Maandagen zijn de meest verschrikkelijke schooldagen. Florian was vannacht pas rond een uur of drie thuis en heeft iedereen wakker gemaakt met zijn dronken handelingen. Monica heeft geen oog dichtgedaan. Ze moet om tien uur beginnen op maandag en normaal kan ze uitslapen, maar vandaag is ze al om zeven uur klaarwakker. Vanuit het raam in de keuken kijkt ze over de straat. Er lopen veel katten en honden door de wijk, sommige met baasje, maar ook vele zonder. 's Nachts is de straat vaak het tafereel van krijsende katten in gevecht, dronken jongeren en andere situaties die een hele nacht doorslapen niet altijd mogelijk maken.

Meteen nadat ze wakker was heeft ze met adrenaline door haar aderen razend Mihail geappt met de vraag of hij vanmiddag af wil spreken om voor Engels te overleggen. Misschien is ze om die reden zo klaarwakker, ze is zelfs energiek. Die jongen doet iets met haar, het is moeilijk uit te leggen. Ze is gewoon verliefd, dat zal het zijn.

Ze hebben nog water voor de dag, en daarom besluit Monica voordat ze weggaat om te douchen. Ze kan niet lang douchen omdat de boiler snel leeg is, maar ze heeft warm water nodig om haar vette haar eens per week schoon te krijgen. De waterdruk is laag, maar ze durft de kraan niet harder te zetten. Het warme water druppelt in haar en met een beetje shampoo wrijft ze over de vetste delen. Na een kwartiertje stapt ze onder de kraan vandaan. Ze draait haar haar in een handdoek en kleedt zich aan. Ze zit op de bank met een mok thee in haar handen als ze een appje met reactie van Mihail krijgt.

'Ik vind het prima om vanmiddag even een uurtje langer op school te blijven.'

Haar hart slaat over, ze kan nog steeds niet geloven dat ze het lef heeft gehad om hem een berichtje te sturen nadat hij haar vorige week over de mail zijn telefoonnummer gaf.

Zijn profielfoto op Whatsapp is genomen in Brașov, hij staat erop met twee jongens die Monica allebei eerder gezien heeft - de ene is de jongen van de bibliotheek, de ander is de jongen met bruin haar die ze zag bij de bushalte. Monica weet dat haar profielfoto een foto met Sara van afgelopen zomer is, genomen bij de McDonalds in het centrum, waar zij buitengewoon goed op staat - hopelijk vindt hij dat ook.

'Top! Dan zullen we na de laatste les even kijken! :)'

Monica haar moeder komt als Monica haar telefoon weglegt de kamer in gelopen om naar haar werk te gaan. Ze werkt als kleuterjuf in de wijk, ze verdient daar voldoende om het gezin in de eerste levensbehoeften te voorzien. Monica en Florian doen hun best om in de weekenden bij boeren buiten het dorp te werken, maar dat lukt niet altijd.

'Monic, ik ga.' Haar moeder pakt haar jas en schoenen.

'Ik blijf vanmiddag even een uurtje langer op school, ik moet overleggen voor mijn Engels opdracht.'

'Als je met het eten maar terug bent.' Haar moeder zoekt haar huissleutels. 'En anders Florian even laat weten wanneer je wel komt.'

'Komt goed mama, werk ze!'

'Succes op school!'

Een uur later gaat Monica ook onderweg naar school. Ze heeft een paar uur les, waaronder een uur wiskunde van het jaar onder haar om te kijken of ze de gemiste stof van vorig jaar nu wel beheerst. Ze loopt naar de bushalte waar ze in de bus stapt die een paar minuten later komt aanrijden. Het enige voordeel aan het wonen aan de rand van de stad is dat de schoolbus nog niet vol zit en Monica 's ochtends bijna altijd kan zitten. Tegen de tijd dat de bus het centrum nadert, moeten mensen staan. Zo ook Mihail, die omdat hij bij haar in de klas zit ook een uur later dan anders begint. Hij stapt voorin de bus in, maar loopt door naar achteren om in de vrije ruimte te gaan staan. Hij staat daarbij vlak voor Monica, en-

'Hè, Monica.' Hij doet zijn oordopjes uit.

'Hoi!' Ook Monica zet haar muziek op pauze en doet haar oortjes uit.

PicassoWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu